Περισσότερα από 1.000 μέχρι πρόσφατα άγνωστα είδη χλωρίδας και πανίδας, μεταξύ των οποίων η μεγαλύτερη αράχνη κυνηγός και ο βραχώδης αρουραίος του Λάος, ανακαλύφθηκαν στη Μεγάλη Περιοχή του ποταμού Μεκόνγκ (ΝΑ Ασία) τη δεκαετία 1997-2007, ανακοίνωσε χθες το WWF.
Η περιοχή του Μεκόνγκ -που ορίζεται από τη νότιο Κίνα, την Καμπότζη, το Λάος, τη Μιανμάρ, την Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ- περιγράφεται ως μία από τις ελάχιστες ανεξερεύνητες επιστημονικά ζώνες του κόσμου και συγκεντρώνει είδη ζωής που δεν απαντώνται σε κανένα άλλο σημείο. Ελάχιστα γνωστά ήταν τα οικοσυστήματα και είναι αξιοσημείωτο ότι επί μία δεκαετία ανακαλύπτονταν δύο είδη κάθε εβδομάδα. Συνολικά βρέθηκαν 1.068 είδη και πολλές χιλιάδες ασπόνδυλα. Στο Βιετνάμ και το Λάος εντοπίστηκαν κουνέλια με ραβδώσεις στο μαύρο και καφέ τρίχωμά τους (Nesolagus timminsi), τα πρώτα του είδους.
Στην έκθεση του WWF, που επιγράφεται «Πρώτη Προσέγγιση στη Μεγάλη Περιοχή του Μεκόνγκ», αναφέρεται η ανακάλυψη της αράχνης κυνηγού (Heteropoda maxima) με άνοιγμα ποδιών 30 εκατοστά, θεωρείται «από τα πιο σημαντικά» των 88 νέων ειδών αραχνών που βρέθηκαν στο Λάος, την Ταϊλάνδη και την κινεζική επαρχία Γιουνάν.
Μια άλλη ανακάλυψη είναι αυτή του αρουραίου των βράχων, είδος που πιστευόταν ότι είχε εξαφανιστεί πριν από 11 εκατομμύρια χρόνια. Εντοπίστηκε όμως σε μια τοπική λαϊκή αγορά, ψόφιο, έτοιμο προς βρώση! Οι επιστήμονες νόμιζαν ότι είχε εξαφανιστεί όμως οι ντόπιοι, που το αποκαλούσαν χα-νιού, το θεωρούσαν εξαιρετικό ως έδεσμα και το έτρωγαν σουβλάκι.
Ενα φίδι της χερσονήσου του Σιάμ (Trimeresurus fucatus, φωτ. ΑΠΕ) εντοπίστηκε να κάνει τη βόλτα του στα δοκάρια της στέγης ενός εστιατορίου της Ταϊλάνδης. Μια άλλη εντυπωσιακή ανακάλυψη ήταν μια σαρανταποδαρούσα (Desmoxytes purpurosea) σε χρώμα χτυπητό ροζ, που εκκρίνει κυάνιο.
«Ανακαλύψεις τέτοιας κλίμακας καταγράφονται στα ιστορικά βιβλία», δήλωσε ο Στιούαρτ Τσάμπαν, διευθυντής του προγράμματος του WWF για τη Μεγάλη Περιοχή του Μεκόνγκ. Στην έκθεση πάντως τονίζεται ότι η οικονομική ανάπτυξη και η περιβαλλοντική προστασία πρέπει να προχωρήσουν σταδιακά και πολύ προσεκτικά, ώστε να διασφαλιστεί η επιβίωση της πανίδας και της χλωρίδας της περιοχής.
(Από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 16/12/2008)