Ερωτήσεις
Ποιές ανάγκες γέννησαν το νεωτερικό ατομικό δικαίωμα στην Δύση;
Αυτές οι ανάγκες δεν υπήρχαν, άραγε, στο πλαίσιο της Δημοκρατίας της αρχαίας (κλασσικής) Αθήνας;
Πώς εξηγείται το γεγονός, ότι δεν συναντάται κατ’ αυτήν η έννοια του ατομικού δικαιώματος;
Το περίφημο “δικαίωμα στην διαφορά”, στο πλαίσιο της περιβόητης αρχής του πλουραλισμού, επάγεται μία τέτοια α υ τ ο ν ό μ η σ η του ατόμου, προς τον σκοπό θωράκισής του, ώστε να άγει εν τέλει σε μία θεσμοποιημένη ά ρ ν η σ η της πραγματικότητας;
Το δικαιωματοκεντρικό πολιτισμικό μας παράδειγμα, ταυτίζοντας απολύτως την επιθυμία με το δικαίωμα και περιορίζοντας τον σχετικό προβληματισμό αποκλειστικώς στο τί θέλει και τί νοιώθει το «εγώ», οικοδομεί πλέον μία νέα «ηθική»;
Αυτή η αυτονομημένη «ηθική», η αποκομμένη από οποιονδήποτε άξονα αναφοράς που να υπερβαίνει το «εγώ», ισούται τελικώς με μία καθαρή «θέληση για δύναμη»;
Το κατά φύσιν ανέφικτό δύναται να καταστεί κατά σύμβασιν εφικτό; Μπορείτε να μας διαγράψετε κάποια κριτήρια, βάσει των οποίων δύναται να υπάρξει θεμιτή και γόνιμη «μ ί μ η σ η» της φύσεως στο θεσμικό – συμβατικό – νομικό πεδίο;
Υπάρχει περίπτωση μία ανάλογη μ ί μ η σ η να οδηγεί σε ανθρωπολογική αλλοτρίωση;
– Πόσο μπροστά από την εποχή μας ακούγεται σήμερα η ρήση του Αγίου Βασιλείου: “Αλλήλων ισόδουλοι, αλλήλων κύριοι”;
– Μπορούμε να ψηλαφίσουμε ιστορικούς εθισμούς στην ελληνική κοινωνία, που απηχούν μια έμπρακτη, μάλλον ανεπίγνωστη και ανορθολογική αποστασιοποίηση – αντίσταση έναντι της ατομοκεντρικής λογικής του δικαιώματος; Πού μαρτυρούν έναν άλλο τρόπο ύπαρξής, ελεύθερο από τον εγκλωβισμό στο ατομικό συμφέρον;
* Συμβολαιογράφος Πειραιώς, Μ.Δ. Εμπορικού Δικαίου
ΛΟΓΩ “ΤΕΧΝΙΚΩΝ ZHTHMATΩN” ολοκληρώθηκε γραπτώς η τελευταία πρόταση.
…Είναι όμως εξοργιστικό να αγνοείται και να φτύνουν αυτήν την εμπειρία, όλοι αυτοί οι οποίοι θέλουν να είναι σήμερα την εξουσία.
(από antifono.gr)