Μέσα στον ορυμαγδό της κρίσης, το κράτος αποφάσισε να αυξήσει την χρέωση για τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας από 0,69 λεπτά την κιλοβατώρα σε 1,79 για την μεγάλη πλειοψηφία των καταναλωτών (όσους έχουν κατανάλωση μέχρι 1.600 κιλοβατώρες το τετράμηνο και κατά τεκμήριο περιλαμβάνουν τους πιο “ευάλωτους”) και να την μειώσει για τους λίγους με μεγάλες καταναλώσεις – κυρίως αυτούς που θερμαίνονται με ρεύμα

Οι αριθμοί δεν είναι ευκαταφρόνητοι. Οι άτυχοι της υπόθεσης – οι μικροί σχετικά καταναλωτές – θα επιβαρυνθούν με ένα ποσό της τάξης των 30-40 ευρώ τον χρόνο που θα επιβληθεί στις ρυθμιζόμενες χρεώσεις. Συνολικά εκτιμούμε ότι η νέα αυτή χρέωση θα δημιουργήσει ένα πρόσθετο καθαρό έσοδο στον λογαριασμό των ΥΚΩ μεγαλύτερο από 200 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο.

Ποιος είναι ο σκοπός της αύξησης αυτής; Η εντύπωση μας είναι ότι οι επεξηγήσεις που δόθηκαν (όπως δημοσιεύθηκαν στον τύπο) είναι ανεπαρκείς και παραπλανητικές*.

 

 

Ένας πρώτος στόχος φαίνεται ότι είναι η επανόρθωση της “αδικίας” απέναντι στους μεγάλους καταναλωτές που χρεώνονται με το ισχύον καθεστώς μεγάλα ποσά για ΥΚΩ από ένα επίπεδο κατανάλωσης και πάνω. Αυτό έχει μια λογική. Το ερώτημα όμως είναι: Γιατί την διόρθωση αυτής της “αδικίας” να την πληρώσουν οι υπόλοιποι καταναλωτές που είναι και η μεγάλη πλειοψηφία; Δεδομένου ότι οι ανάγκες του λογαριασμού των ΥΚΩ (από τον οποίο πληρώνεται η διαφορά στο κόστος παραγωγής μεταξύ των νησιών και του διασυνδεδεμένου συστήματος) εδώ και ένα χρόνο πρέπει να είναι λογικά δραματικά μειωμένες καθώς η παραγωγή ρεύματος στα νησιά (με 100% πετρέλαιο) είναι φθηνότερη από το διασυνδεδεμένο σύστημα (με 40% φυσικό αέριο).

Τι τα θέλει λοιπόν ο λογαριασμός των ΥΚΩ αυτά τα πρόσθετα 200 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο; Θα τολμήσουμε να μαντέψουμε. Χρειάζονται για να καλυφθεί το έλλειμα των Παρόχων Καθολικής Υπηρεσίας από την διαχείριση των κακοπληρωτών πελατών τους (και πιθανόν την αύξηση των πόρων του Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης). Που αυξάνονται με υψηλό ρυθμό από ότι δείχνουν τα πρόσφατα στοιχεία του ΔΕΔΔΗΕ. Είναι μια πολιτική με την οποία (με την προϋπόθεση ότι μαντεύουμε σωστά) δεν διαφωνούμε στην ουσία της αλλά στην πρακτική του επικοινωνιακού “κουκουλώματος”. (Μια ένδειξη ότι αυτός είναι ό στόχος είναι η αναφορά σε “αντιστάθμιση κινδύνων” – που δεν σχολιάζουμε για να διατηρήσουμε το επίπεδο της συζήτησης σε πολιτισμένο επίπεδο).

Τέλος, οι πολιτικοί μας δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη να επαναλάβουν – και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια να αναμεταδώσουν – το γνωστό και πολυκαιρισμένο πλέον ποίημά τους. Την υπόσχεση ότι με τις υποβρύχιες διασυνδέσεις η χρέωση των ΥΚΩ θα μειωθεί στο μέλλον (οι δικοί μας υπολογισμοί είναι ότι, όταν και αν είναι έτοιμες οι διασυνδέσεις, η ωφέλεια στα ΥΚΩ δεν θα ξεπερνά τα 7 ευρώ τον χρόνο για τους καταναλωτές).

Ακόμα μια φορά οι πολιτικοί μας αποδεικνύουν ότι σχεδιάζουν με τρόπο τριτοκοσμικό. Με στόχο συγκεκριμένες ομάδες και όχι το γενικό συμφέρον. Και ότι ακόμα και αν κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση, το κάνουν “εν κρυπτώ και παραβύστω”. Με την ανοχή και σιωπηρή υποστήριξη αυτών  που έχουν την υποχρέωση να τους ελέγχουν.  Στην καλύτερη περίπτωση λόγω άγνοιας.

 

Τέλος, οι πολιτικοί μας δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη να επαναλάβουν – και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια να αναμεταδώσουν – το γνωστό και πολυκαιρισμένο πλέον ποίημά τους. Την υπόσχεση ότι με τις υποβρύχιες διασυνδέσεις η χρέωση των ΥΚΩ θα μειωθεί στο μέλλον (οι δικοί μας υπολογισμοί είναι ότι, όταν και αν είναι έτοιμες οι διασυνδέσεις, η ωφέλεια στα ΥΚΩ δεν θα ξεπερνά τα 7 ευρώ τον χρόνο για τους καταναλωτές).κόμα μια φορά οι πολιτικοί μας αποδεικνύουν ότι σχεδιάζουν με τρόπο τριτοκοσμικό. Με στόχο συγκεκριμένες ομάδες και όχι το γενικό συμφέρον. Και ότι ακόμα και αν κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση, το κάνουν “εν κρυπτώ και παραβύστω”. Με την ανοχή και σιωπηρή υποστήριξη αυτών  που έχουν την υποχρέωση να τους ελέγχουν.  Στην καλύτερη περίπτωση λόγω άγνοιας.

* Ο σχολιασμός (και οι υπολογισμοί) γίνεται με βάση δημοσιεύματα του Τύπου. Δυστυχώς τεχνικά κείμενα που αιτιολογούν τις αποφάσεις δεν κατορθώσαμε να βρούμε. Αναμένουμε την κριτική του σχολιασμού μας από όσους έχουν πρόσβαση σε τέτοια κείμενα (αν υπάρχουν!).

(από allazorevma.gr)