Ο άνθρακας έχει γίνει ουσιαστικά ο «αιωρούμενος» παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας της Ινδίας, ανεβαίνοντας σε νέα υψηλά σε περιόδους όπου η ζήτηση είναι μεγάλη και η συμβολή των ΑΠΕ χαμηλή, αλλά μειώνεται βαθιά όταν πέφτει η ζήτηση και αυξάνεται η συμβολή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Τους τελευταίους μήνες η θερμική παραγωγή μετατράπηκε μεταξύ ενός ημερήσιου χαμηλού λίγο πάνω από 2,0 terawatt ώρες (TWh) την 1η Αυγούστου (όταν η ανανεώσιμη ενέργεια και η υδροηλεκτρική ενέργεια παρείχαν το 38% της ηλεκτρικής ενέργειας της Ινδίας), σε 3,2 TWh λίγο περισσότερο από δύο εβδομάδες αργότερα, όταν ανανεώθηκε, η ανανεώσιμη και η υδροηλεκτρική ενέργεια συνέβαλαν σε μικρότερο αν και εντυπωσιακό ποσοστό 25% στο δίκτυο.
Όμως, ενώ η μεταβλητή φύση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι γνωστή και η οικονομική συνισταμένη της ενέργειας με καύση άνθρακα συνδέεται όλο και περισσότερο με το επίπεδο παραγωγής της, υπάρχει μια πρόσφατη αλλαγή σε διαφορετικό αριθμό που μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική για τον προσδιορισμό της συνεισφοράς του άνθρακα στην ηλεκτρική ενέργεια της Ινδίας που φτάνει στο αποκορύφωμά του. Αυτός ο αριθμός είναι ο ρυθμός με τον οποίο η χώρα εγκαθιστά νέα ηλιακή ισχύ.
Οι συνθήκες πανδημίας του ημερολογιακού έτους 2020 είδαν ότι οι νέες ηλιακές εγκαταστάσεις μειώθηκαν κατά μέσο όρο μόλις στα 411 μεγαβάτ (MW) το μήνα, έναντι 665 MW το μήνα ως ο μέσος όρος από τον Ιανουάριο του 2017. Αλλά από τον Μάιο του τρέχοντος έτους υπήρξε μια πολύ ισχυρή ανάκαμψη. Συνολικά 1.248MW ηλιακής ισχύος προστέθηκε τον Ιούνιο, ακολουθούμενο από επιπλέον 1.605MW τον Ιούλιο, αυξάνοντας ξανά στα 1.672MW τον Αύγουστο.
Αυτός ο μέσος όρος των 1.508MW το μήνα για το τελευταίο τρίμηνο υπερδιπλασιάζει απλώς το ποσοστό μακροπρόθεσμης εγκατάστασης και δείχνει πόσο κοντά θα μπορούσε να είναι η Ινδία στην κάλυψη της θερμικής παραγωγής. Εάν συνεχιζόταν αυτός ο ρυθμός εγκατάστασης, η ηλιακή ισχύς θα έφτανε τα 109 γιγαβάτ (GW) μέχρι τον Μάρτιο του 2024, παράγοντας περίπου 87 TWh πρόσθετη ενέργεια ετησίως, αρκετή για να καλύψει όλη την αύξηση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της Ινδίας, με βάση τον ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης της τελευταίας 5,7% κατά τη δεκαετία έως το 2019.
Κάποιες άλλες προσαρμογές θα χρειαστούν εάν η ισχύς με καύση άνθρακα κορυφωθεί και στη συνέχεια μειωθεί. Η ημερήσια αιχμή αιχμής αυξάνεται ταχύτερα από την ημερήσια ενέργεια, πράγμα που σημαίνει ότι οι θερμικές μονάδες θα πρέπει όλο και περισσότερο να αναπτυχθούν για να καλύψουν την ημερήσια αιχμή, όπως και οι υδροηλεκτρικές γεννήτριες, χωρίς να αυξηθεί η συνολική παραγωγή τους. Ο πρόσθετος αποθηκευτικός χώρος αποθήκευσης και η πρώτη σειρά μπαταριών δικτυου αποθήκευσης θα υποστήριζαν επίσης την κορύφωση, μαζί με την ανάπτυξη μιας δομής τιμολόγησης για την παροχή κινήτρων στη διαχείριση της απόκρισης της ζήτησης από τη βιομηχανία και τους καταναλωτές.