Περίπου τρεις μήνες μετά τις γενικές εκλογές στην Ουκρανία, οι αντιμαχόμενοι πολιτικοί χθες τελικά ενέκριναν τη νέα κυβέρνηση, υπό την ηγεσία της Γιούλιας Τιμοσένκο, μίας εκ των ηγετών της Πορτοκαλί Επανάστασης. Μία ψήφος σημαντική, καθώς το Κίεβο πρέπει να προχωρήσει σε επείγουσες μεταρρυθμίσεις. Η Ουκρανία έχει, για πρώτη φορά, μία κυβέρνηση με κοινοβουλευτική πλειοψηφία που υποστηρίζει τη φιλοδυτική ατζέντα του προέδρου Βίκτορ Γιούστσενκο. Δεν πρέπει όμως κανείς να έχει υψηλές προσδοκίες από μία εύθραυστη νέα κυβέρνηση. Η Τιμοσένκο θα παλέψει να παραμείνει στην εξουσία. Αυτή και ο Γιούτσενκο όμως πρέπει να βελτιώσουν τις σχέσεις τους. Οι δύο, που ένωσαν προσωρινά τις δυνάμεις τους στην Πορτοκαλί Επανάσταση του 2004, ήρθαν σε σύγκρουση λίγο αργότερα, όταν ο Γιούστσενκο απέπεμψε την κυβέρνηση της Τιμοσένκο. Η Γιούλια επανήλθε θριαμβευτικά στις εκλογές και αναδείχτηκε σε κυρίαρχη δύναμη της Πορτοκαλί Επανάστασης. Η Τιμοσένκο θα είναι αντίπαλος του Γιούστσενκο στις προεδρικές εκλογές του 2010 - και ο πρόεδρος το γνωρίζει αυτό.
Ο Βίκτορ Γιανούκοβιτς, πρώην πρωθυπουργός και νυν ηγέτης του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης, φαίνεται αποφασισμένος να υποσκάψει την κυβέρνηση. Ισως δεν χρειαστεί πολλή προσπάθεια. Η Τιμοσένκο και ο Γιούστσενκο συγκεντρώνουν από κοινού μόλις 228 έδρες στην 450μελή βουλή, έχοντας πλειοψηφία μόλις τριών εδρών.
Ευτυχώς, οι διαφορές πολιτικής μεταξύ του Γιούστσενκο και της Τιμοσένκο έχουν μειωθεί σημαντικά από το 2005. Η πρωθυπουργός κινείται πλέον πιο κοντά στη φιλοδυτική ατζέντα του προέδρου, περιλαμβανομένης της ενσωμάτωσης με την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ. Η Τιμοσένκο έχει περιορίσει τις επιθέσεις της εναντίον των επιχειρήσεων, δηλώνει ωστόσο αποφασισμένη να καταπολεμήσει τη διαφθορά. Οσον αφορά τη Ρωσία, η ρητορική της δεν είναι πλέον εχθρική, αν και διατηρεί επιφυλακτική στάση απέναντι στο Κρεμλίνο.
Ωστόσο, η «πορτοκαλί» ομάδα πρέπει να είναι προσεκτική. Διότι, μολονότι η δυτική και κεντρική Ουκρανία υποστηρίζει τη φιλοδυτική ατζέντα, η ανατολή στρέφεται προς αριστερά.
Οι οικονομικές προτεραιότητες πρέπει να είναι η καταπολέμηση της διαφθοράς, η μείωση της γραφειοκρατίας, η ολοκλήρωση των ιδιωτικοποιήσεων και η μεταρρύθμιση του ενεργειακού κλάδου. Αν και η οικονομία αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς, η Ουκρανία δεν έχει καιρό για χάσιμο.