Η έκθεση του IRENA, υπογραμμίζεται ότι τα νέα έργα παραγωγής ανανεώσιμων πηγών ενέργειας υποβαθμίζουν ολοένα και περισσότερο τις υπάρχουσες μονάδες με καύση άνθρακα. Κατά μέσο όρο, τα νέα φωτοβολταϊκά και η χερσαία αιολική ενέργεια κοστίζουν λιγότερο από το να διατηρούν σε λειτουργία πολλές υπάρχουσες μονάδες άνθρακα και τα αποτελέσματα των δημοπρασιών δείχνουν ότι αυτή η τάση επιταχύνεται - ενισχύοντας τις προϋποθέσεις για να εξαλειφθεί πλήρως ο άνθρακας μελλοντικά. Την επόμενη χρονιά, έως και 1.200 gigawatts (GW) υπάρχουσας χωρητικότητας άνθρακα θα μπορούσε να κοστίσει περισσότερο για να λειτουργήσει από το κόστος των νέων φωτοβολταϊκών κλίμακας, σύμφωνα με την έκθεση.
Η αντικατάσταση του ακριβότερου 500 GW άνθρακα με ηλιακό φωτοβολταϊκό και ξηρά αιολικό αέρα τον επόμενο χρόνο θα μειώσει το κόστος του συστήματος ισχύος έως και 23 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ κάθε χρόνο και θα μειώσει τις ετήσιες εκπομπές κατά περίπου 1,8 gigatons (Gt) διοξειδίου του άνθρακα (CO2), που ισοδυναμεί με 5% των συνολικών παγκόσμιων εκπομπών CO2 το 2019. Θα απέφερε επίσης επενδυτικό κίνητρο 940 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ, το οποίο ισούται με περίπου το 1% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
«Έχουμε φτάσει σε ένα σημαντικό σημείο καμπής στη μετάβαση της ενέργειας. Η υπόθεση για νέα και μεγάλο μέρος της υπάρχουσας παραγωγής άνθρακα, είναι αδικαιολόγητη τόσο από περιβαλλοντική όσο και από οικονομική άποψη », δήλωσε ο Francesco La Camera, Γενικός Διευθυντής της IRENA. «Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ολοένα και η φθηνότερη πηγή νέας ηλεκτρικής ενέργειας, προσφέροντας τεράστιες δυνατότητες για τόνωση της παγκόσμιας οικονομίας και επαναφορά των εργαζομένων. Οι ανανεώσιμες επενδύσεις είναι σταθερές, οικονομικά αποδοτικές και ελκυστικές προσφέροντας συνεπείς και προβλέψιμες αποδόσεις, ενώ παράλληλα προσφέρουν οφέλη στην ευρύτερη οικονομία».
Το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μειώθηκε σημαντικά κατά την τελευταία δεκαετία, λόγω της βελτίωσης των τεχνολογιών, των οικονομιών κλίμακας, των αυξανόμενων ανταγωνιστικών αλυσίδων εφοδιασμού και της αυξανόμενης εμπειρίας των προγραμματιστών. Από το 2010, η ηλιακή φωτοβολταϊκή ισχύ σε κλίμακα κοινής ωφέλειας έχει δείξει τη μεγαλύτερη μείωση του κόστους στο 82%, ακολουθούμενη από τη συγκέντρωση ηλιακής ενέργειας (CSP) στο 47%, στην ξηρά αιολική στο 39% και στην υπεράκτια αιολική στο 29%.
Το κόστος για τις τεχνολογίες ηλιακής και αιολικής ενέργειας συνέχισε επίσης να μειώνεται από έτος σε έτος. Το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκή φωτοβολταϊκή κλίμακα μειώθηκε κατά 13% το 2019, φθάνοντας σε παγκόσμιο μέσο όρο 6,8 σεντ (0,068 USD) ανά κιλοβατώρα (kWh), ενώ ο αέρας σε οnshore και offshore πάρκα μειώθηκε περίπου 9%, φθάνοντας τα 0,053 USD / kWh και 0,1515 USD / kWh, αντίστοιχα.
Οι πρόσφατες δημοπρασίες και συμφωνίες αγοράς ενέργειας (PPA) δείχνουν την πτωτική τάση που συνεχίζεται για νέα έργα που τέθηκαν σε λειτουργία το 2020 και μετά. Οι τιμές των φωτοβολταϊκών φωτοβολταϊκών που βασίζονται σε ανταγωνιστικές προμήθειες θα μπορούσαν να είναι κατά μέσο όρο 0,039 USD / kWh για έργα που τέθηκαν σε λειτουργία το 2021, μειωμένα κατά 42% σε σύγκριση με το 2019 και περισσότερο από το ένα πέμπτο λιγότερο από τον φθηνότερο ανταγωνιστή ορυκτών καυσίμων, δηλαδή μονάδες με καύση άνθρακα. Οι χαμηλές τιμές δημοπρασίας για ηλιακά φωτοβολταϊκά στο Αμπού Ντάμπι και το Ντουμπάι (ΗΑΕ), τη Χιλή, την Αιθιοπία, το Μεξικό, το Περού και τη Σαουδική Αραβία επιβεβαιώνουν ότι είναι ήδη δυνατές τιμές τόσο χαμηλές όσο 0,03 USD / kWh.