Κατά τον ιστότοπο «Ζήροχεντ», «τα στοιχεία των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Τουρκίας παρεποιήθησαν κατά την διάρκεια των προσφάτων Τουρκικών εκλογών, οπόταν στην πραγματικότητα είχαν μηδενισθή». 'Ετσι, εξηγείται και η πρόσφατη ανατίμηση της Τουρκικής λίρας που ενδέχεται ν’ αποδειχθή βραχύβιος. Απομένει να καταδειχθή τι πολιτικά ανταλλάγματα, quid pro quo, έλαβε η Κίνα για να σπεύσει και διασώσει τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογκάν από την χρεοκοπία.
Περαιτέρω, η ανώμαλη προσγείωση του Ερντογκάν στην οικονομική πραγματικότητα έχει γεωπολιτικές επιπτώσεις, όπως η χθεσινή συμφωνία με τους Αμερικανούς δια την από κοινού παρακολούθηση της περιορισμένης ζώνης ελέγχου των Συριακών συνόρων, δυτικώς του Ευφράτη ποταμού (κι όχι ανατολικώς ως σκοπούσε αρχικώς), η «αιφνιδία» επανεμφάνιση του εγκλείστου Κούρδου ηγέτου Οτσαλάν, ως ειρηνομεσίτου για την «παραχώρηση κάποιου χώρου» στους αυτονόμους Κούρδους και η επιστροφή εκ Τουρκίας 700.000 Σύρων, στις πατρογονικές οικίες τους στην Συρία.
Εδώ τελειώνουν τα «καλά νέα» από την συμμόρφωση της Τουρκίας στις απαιτήσεις του πραγματικού κόσμου και αρχίζουν οι ανησυχίες για την Νεοθωμανική αλαζονεία του «χαλίφη» Ερντογκάν. Εν πρώτοις και ο νέος «γύρος» διακοινοτικών συζητήσεων», μεταξύ του Κυπρίου προέδρου Νίκου Αναστασιάδη και του εκπροσώπου της Τουρκοκυπριακής κοινότητος στον βορρά, Μουσταφά Ακιντζή, απέτυχε παταγωδώς, καθώς η Τουρκία απαίτησε την σύσταση κοινής επιτροπής για την διαχείριση των πόρων από την εκμετάλλευση του ανακαλυφθέντος φυσικού αερίου στην ΑΟΖ της Κύπρου ενώ συνεχίζονται οι παραβιάσεις της από Τουρκικά πλοία-γεωτρύπανα. Η αοριστία της παρεμβάσεως του Γενικού Γραμματέως των Ηνωμένων Εθνών συνεχίζεται εξομοιώνουσα θύματα και θύτη της παρανόμου εισβολής και κατοχής κράτους -μέλους του ΟΗΕ.
-Εν τοιαύτη περιπτώσει , ποία έννοια έχει η συνέχιση των αενάων «συζητήσεων» των δύο κοινοτήτων, αφού η Τουρκία έχει τον πρώτο και τον τελικό λόγον, για την λύση του Κυπριακού;