Το Μετέωρο Βήμα της ΔΕΗ στο Δρόμο για Ένα Νέο Μέλλον- Άμεση Στροφή στην Ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ

Το Μετέωρο Βήμα της ΔΕΗ στο Δρόμο για Ένα Νέο Μέλλον- Άμεση Στροφή στην Ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ
του Αδάμ Αδαμόπουλου
Πεμ, 25 Απριλίου 2019 - 18:43

Η λύση για τα εγγενή διαρθρωτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ΔΕΗ με ιδιαίτερη έμφαση την τελευταία διετία, που της επέφεραν δεινό πλήγμα στον ισολογισμό της, είναι, όπως εξήγησε, μιλώντας στο energia.gr, ο Αντιπρόεδρος της Επιχείρησης, Γιώργος Ανδριώτης, η μεταστροφή της λειτουργίας της 

στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και μάλιστα, το ταχύτερο δυνατό. "Αν μπορούσε να αυτενεργήσει, η ΔΕΗ θα εισερχόταν άμεσα στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ", είπε ο κ. Ανδριώτης στο πρώτο ενεργειακό portal της χώρας. Με αυτό τον τρόπο, η ΔΕΗ θα μπορέσει να προσαρμοστεί στα θεσμοθετημένα κελεύσματα της Κομισιόν για απανθρακοποίηση του ενεργειακού μίγματος των χωρών-μελών της ΕΕ και να μειώσει κάθετα, τα ολοένα υψηλότερα κόστη που συνεπάγεται η έκθεσή της στα δικαιώματα ρύπων.

Η ΔΕΗ καλείται, όμως, να εξεύρει λύση και σε ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα. Το πώς, δηλαδή, θα μπορέσει να αντιστρέψει το διαρκώς βαίνων μειούμενο μερίδιό της στην προμήθεια και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, που έχει δραματική επίπτωση στους κύκλους εργασιών της. Στο σημείο τούτο έγκειται και η στροφή των δραστηριοτήτων της Επιχείρησης στην ηλεκτροπαραγωγή από φυσικό αέριο, το οποίο θεωρείται το καύσιμο-γέφυρα, χάρη στο οποίο θα υλοποιηθεί το σχέδιο της ενεργειακής μετάβασης, προσπορίζοντας, ταυτόχρονα στην ΔΕΗ, ένα μέρος από τα ποσά που θα απωλέσει εξαιτίας της αναπόφευκτης μείωσης των εσόδων και των πελατών της.

Τέλος, η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, καλείται να εξεύρει αποτελεσματικές λύσεις τόσο στο καίριο ζήτημα της πώλησης των λιγνιτικών μονάδων της, γεγονός που θα μειώσει την επιβάρυνσή της από τις δημοπρασίες ΝΟΜΕ, όσο και στο πρόβλημα με τη ρευστότητά της.

Η επιστροφή των οφειλών του Δημοσίου είναι ένα πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, απαιτούνται, όμως, και άλλα μέτρα, όπως είναι η απαλλαγή της από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, αλλά και ο εξορθολογισμός των τιμολογίων της, κατά τρόπο που να ανταποκρίνονται στα λειτουργικά κόστη της.

Είναι, όμως, όλες αυτές οι καθυστερήσεις, οι ολιγωρίες, οι σπατάλες και οι αστοχίες, ενδείξεις περί μιας μονομερούς παθογένειας και ευθύνης της ΔΕΗ; Ασφαλώς και όχι.

Η αναγκαστική …γειτνίασή της με τα συμφέροντα των εκάστοτε κυβερνήσεων, αλλά και η ανελαστικότητα με την οποία αντιμετωπίζεται από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα λειτουργούσε, ανέκαθεν, ως τροχοπέδη για την εξυγίανση και τις στρατηγικές επιλογές της.

Η πρόσφατη έκθεση της Ernst & Young στην οποία αναφέρεται σαφώς η «ύπαρξη ουσιώδους αβεβαιότητας που θα εγείρει, ενδεχομένως, αμφιβολίες για τη δυνατότητα της Επιχείρησης και του ομίλου να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους», αποτελεί καμπανάκι για τα όσα μέλλουν να συναποφασισθούν προκειμένου να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της ΔΕΗ.