ο σκεπτικό πίσω από την ημερίδα ήταν σωστό: καθώς συμβαίνουν πολλά και σημαντικά πράγματα στην Ευρώπη, η Ελλάδα θα πρέπει να παρουσιάσει μια συγκεκριμένη πολιτική εξόδου από την κρίση με τη βιομηχανία να βρίσκεται στην καρδιά της αναπτυξιακής στρατηγικής και να ξεκινήσει έναν σοβαρό διάλογο που θα καταλήξει σε στρατηγική για τη βιομηχανία, ανέφερε ο Σ. Πιτσιόρλας.
Δύο ακόμη επισημάνσεις του κ. Πιτσιόρλα έχουν τη δική τους σημασία. Πρώτον, ότι με τη συγκεκριμένη πολιτική ανταγωνισμού και κρατικών ενισχύσεων δεν μπορεί να στηριχθεί η ευρωπαϊκή βιομηχανία έναντι του κινεζικού και αμερικανικού ανταγωνισμού, άρα πρέπει να υπάρξουν τροποποιήσεις και, δεύτερον, ότι η Ελλάδα πρέπει να κατέβει στον ευρωπαϊκό διάλογο με συγκεκριμένες προτάσεις, να συμμετάσχει στα κέντρα συζητήσεων και αποφάσεων για τη βιομηχανία και να διαμορφώσει μια εθνική στρατηγική για τα μείζονα θέματα, όπως το ενεργειακό και η πολιτική των ενισχύσεων.
Όμως, πέραν των διαπιστώσεων, η ουσία από τις παρεμβάσεις που έκαναν οι εκπρόσωποι της βιομηχανίας παραμένει: Η Ελλάδα δεν έχει στρατηγική, το κράτος λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας για τις επενδύσεις και στραγγαλίζει τη βιομηχανία, όπως τόνισε ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ Ε. Μυτιληναίος.
Για παράδειγμα, ο κ. Μυτιληναίος περιέγραψε το νέο πλαίσιο των αποφάσεων για το κλίμα και τη στρατηγική για πλήρη εξηλεκτρισμό των βιομηχανικών δραστηριοτήτων με ενέργεια που θα προέρχεται από ΑΠΕ, με εξάντληση των δυνατοτήτων για εξοικονόμηση ενέργειας και αξιοποίηση καινοτόμων εφαρμογών υδρογόνου, βιομάζας κ.λπ. Όμως, εκτός από τη μάχη της κλιματικής αλλαγής, υπάρχει και η μάχη του διεθνούς ανταγωνισμού και ο κίνδυνος η Ευρώπη, εάν πιέσει υπερβολικά την εσωτερική της οικονομία, να βγει χαμένη. Χαρακτηριστικά στον κλάδο του αλουμινίου, όπου δραστηριοποιείται η Μυτιληναίος, η Κίνα έχει φτάσει σε μερίδιο 60% από 10% το 2000, με εργοστάσια που τροφοδοτούνται εξολοκλήρου από ανθρακικές μονάδες.
Το πρόβλημα είναι ότι την ίδια στιγμή που οι Ευρωπαίοι εξαντλούν τα περιθώρια για στήριξη της βιομηχανίας τους, στην Ελλάδα παραμένουμε στα παλιομοδίτικα κλισέ: χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία υποστηρίζουν τη βιομηχανία τους, στην Ελλάδα παραμένουμε κολλημένοι στη ρητορική της δεκαετίας του '70 περί "βιομηχάνων”.
Ο Μ. Στασινόπουλος περιέγραψε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, όταν μια εταιρεία συμβούλων για εξοικονόμηση ενέργειας στη βιομηχανία επισκέφθηκε τις εταιρείες της Viohalco. "Όταν τους ρωτήσαμε γιατί ήρθατε σε εμάς, η εταιρεία απάντησε γιατί στην Ιταλία έχουν πολύ φθηνό ρεύμα και δεν τους ενδιαφέρει να κάνουν εξοικονόμηση”.
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Ε. Μυτιληναίος έθεσε ως πρώτη προτεραιότητα για μια νέα εθνική βιομηχανική στρατηγική το ενεργειακό κόστος. Ακόμη και ο ίδιος ο αν. ΥΠΑΝ, Σ. Πιτσιόρλας, παραδέχθηκε ότι τα 30 εκατ. ευρώ που ζητεί η βιομηχανία ως εξοικονόμηση από το κόστος ρεύματος, δεν είναι ένα ποσό που δεν μπορεί να βρεθεί, ωστόσο αναζητούνται τρόποι για να δοθεί.
Και την ώρα που ακόμη βρίσκεται σε εκκρεμότητα και είναι άγνωστη η τύχη του αιτήματος για την παράταση της διακοψιμότητας, ο καθ᾽ ύλην αρμόδιος υπουργός Ενέργειας, Γ. Σταθάκης, που επίσης παρέστη στην εκδήλωση, απάντησε ότι η λύση για το ενεργειακό είναι το target model και η σύναψη διμερών συμβολαίων.
Τι χρειάζεται
Οι εκπρόσωποι της βιομηχανίας που παρέστησαν στην εκδήλωση ήταν σαφείς ως προς το ποιες θα πρέπει να είναι οι προτεραιότητες της βιομηχανικής στρατηγικής:
-Κίνητρα για επενδύσεις (φορολογικά και άλλα), απλοποίηση και επιτάχυνση των αδειοδοτικών διαδικασιών (το fast track θα πρέπει να γίνει ο κανόνας, όχι η εξαίρεση αν θέλουμε η Ελλάδα να προχωρήσει με τους ρυθμούς που χρειάζονται), ειδική αντιμετώπιση και ξεκάθαρη προώθηση των στρατηγικών ή εμβληματικών επενδύσεων, απαλλαγή από απαρχαιωμένες νομικές και ρυθμιστικές αγκυλώσεις που έχουν καθηλώσει για χρόνια τις υγιείς δυνάμεις της οικονομίας και βεβαίως στοχευμένες παρεμβάσεις με στόχο την ελάφρυνση του ενεργειακού κόστους, που είναι καταλυτικής σημασίας για πολλές βιομηχανίες, ζήτησε ο Ε. Μυτιληναίος.
-Άρση των χρόνιων παθογενειών που κρατούν τη μεταποιητική βιομηχανία καθηλωμένη.
-Διασφάλιση ανταγωνιστικού κόστους ενέργειας σε μια ανοιχτή και πλήρως διασυνδεδεμένη αγορά.
-Διαμόρφωση ενεργειακής πολιτικής που δίνει περισσότερη σημασία στην ανάπτυξη της παραγωγικής οικονομίας.
-Θέσπιση επενδυτικών κινήτρων όπως επιταχυνόμενες αποσβέσεις και επιδότηση της καινοτομίας.
-Φορολογική σταθερότητα, μείωση του δυσβάστακτου μη μισθολογικού κόστους, περιορισμό της γραφειοκρατίας και εκσυγχρονισμό του αναχρονιστικού καθεστώτος των υπερωριών, που βασίζεται σε νόμο του 1920, ζήτησε από την πλευρά του ο Μ. Στασινόπουλος.
-Δέσμη 10 προτάσεων που περιλαμβάνουν τη μείωση της φορολογίας στο 15%, την εκλογίκευση των εργοδοτικών εισφορών, την κατάργηση των μη ανταποδοτικών τελών και επιβαρύνσεων, την ενίσχυση της ρευστότητας των μεταποιητικών, την άσκηση έμμεσης κλαδικής βιομηχανικής πολιτικής, την ενίσχυση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων, τη διευκόλυνση των επενδύσεων, την υποστήριξη της καινοτομίας, την εντατικοποίηση των προσπαθειών διεθνοποίησης των επιχειρήσεων και τον ουσιαστικό έλεγχο της αγοράς, κατέθεσε από την πλευρά του ο Α. Σαββάκης εκ μέρους του ΣΒΕ.
Το επιμύθιο
Στη χθεσινή ημερίδα ακούστηκαν πολλά. Όμως το βασικότερο αφορά στις δυνατότητες της βιομηχανίας να ηγηθεί της προσπάθειας ανάκαμψης της οικονομίας και επιστροφής στην κανονικότητα και την ανάπτυξη με στέρεες βάσεις, καλά αμοιβόμενες θέσεις εργασίας και ισχυρή προοπτική.
Προϋπόθεση, όπως τόνισαν όλοι οι επιχειρηματίες, είναι η συνεννόηση, ο διάλογος αλλά και η αλλαγή της νοοτροπίας.
Όπως χαρακτηριστικά παρατήρησε ο Ε. Μυτιληναίος, το κοινωνικό μοντέλο πλέον έχει αλλάξει. Δεν υπάρχουν βιομήχανοι στα lifestyle περιοδικά.
"Η εικόνα του ευτραφούς βιομήχανου με το πούρο και το παπιγιόν δεν υπάρχει πια. Οι άνθρωποι που διευθύνουν τις βιομηχανίες είναι πάρα πολύ σκληρά εργαζόμενοι με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης τους για τους εργαζόμενους, την οικονομία και την κοινωνία. Καιρός είναι σε εμάς που έτυχε να διευθύνουμε μικρότερες ή μεγαλύτερες επιχειρήσεις να αποενοχοποιηθούμε και μαζί με τους εργαζόμενους και τους επιχειρηματικούς εταίρους να αποκαταστήσουμε το κοινωνικό προφίλ της υγιούς επιχειρηματικότητας. Και να πρωτοστατήσουμε στην επαναφορά της Ελλάδας στην πρωτοπορία της ανάπτυξης, της εργασίας και της προόδου”.
(από www.capital.gr)