H γερμανική τράπεζα είχε παράσχει, μόλις την Τρίτη, ψήφο εμπιστοσύνης, με έκθεσή της, στις προοπτικές των τραπεζών, διεθνών και ελληνικών, συστήνοντας αγορά, ή διακράτηση των μετοχών των ελληνικών ιδρυμάτων, ποντάροντας σε εντυπωσιακή ανάκαμψή τους.
Δύσκολα κάποιος θα καταλάβει τι μπορεί να συνέβη σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και άλλαξε θεαματικά ο ρους των εκτιμήσεών της. Μια πρόχειρη εξήγηση θα μπορούσε να αποτελεί ο πλουραλισμός των απόψεων που επικρατεί στο εσωτερικό της Deutche Bank, στο πλαίσιο μιας «επενδυτικής Δημοκρατίας», που μπορεί, σε κάθε περίπτωση, να προκαλέσει, εύκολα, σύγχιση σε εγχώριους και ξένους επενδυτές.
Έτσι, προέβη σε μια ριζική, επί τα χείρω, αναθεώρηση των εκτιμήσεων για την πορεία της κερδοφορίας των ελληνικών τραπεζών, με αφορμή τη χαμηλότερη εκτίμηση για τα έσοδα των τραπεζών και κυρίως, εκείνα που προέρχονται από τόκους.
Σε μια ελεύθερη μετάφραση, η γερμανική τράπεζα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την αρνητική πιστωτική επέκταση, που δεν επιτρέπει, τελικώς, στις ελληνικές τράπεζες να έχουν λειτουργικά έσοδα.
Και φυσικά σε όλο αυτό δεν θα υπήρχε κάποια παραδοξολογία, αν οι δύο τόσο πρόσφατες εκθέσεις, που εξεδόθησαν με τη σφραγίδα της DB, δεν ήταν τόσο αντιφατικές μεταξύ τους σε ό,τι αφορά στη χώρα μας.