«Κάποια στιγμή θα πρέπει να φθάσουμε στο σημείο όπου τα προϊόντα μας να αντικατοπτρίζουν την οικολογική πραγματικότητα», λέει η Άστριντ Μάτεϊ της γερμανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος (UBA) που αποτιμά τις ζημίες που προκαλούν διάφορα προϊόντα στον άνθρωπο.
«Πρόκειται για βλάβες στην υγεία, ζημιές σε κτήρια και έργα υποδομής και στο οικοσύστημα. Όταν δοθεί στην περιβαλλοντική επιβάρυνση συγκεκριμένο κόστος, τότε είναι ευκολότερο για τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν τις επιπτώσεις της οικολογικής καταστροφής.
Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Περιβάλλοντος προετοιμάζει, αυτή τη περίοδο, κατάλογο που περιλαμβάνει το περιβαλλοντικό κόστος για την παραγωγή ηλεκτρισμού από άνθρακα, ή με αιολική ενέργεια, για τη θέρμανση με πετρέλαιο, φυσικό αέριο ή ηλιακή ενέργεια, αλλά και για τις μετακινήσεις με αυτοκίνητο, τραίνο ή λεωφορείο.
Παραθέτει, δε, ορισμένα παραδείγματα, όπως, το ότι ένας τόνος διοξειδίου του άνθρακα επιφέρει οικονομική ζημία υψους 640 ευρώ για τα επόμενα 100 χρόνια. Αν το κόστος αυτό επιμεριστεί στα μέσα μεταφοράς τότε, σύμφωνα με τη γερμανική υπηρεσία, μια σύντομη πτήση 1.000 χιλιομέτρων με αεροσκάφος θα κοστίζει περίπου 235 ευρώ, ένα ταξίδι με λεωφορείο μόλις 26 ευρώ και ένα ηλεκτροκίνητο τραίνο περίπου 46 ευρώ. Ως προς την μετακίνηση με το αυτοκίνητο, ένα ντιζελοκίνητο όχημα επιφέρει κόστος ύψους 193 ευρώ, ένα βενζινοκίνητο, 189 ευρώ και ένα ηλεκτροκίνητο, 152 ευρώ.
Για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, πολλοί οικονομολόγοι προτείνουν ευρείες φορολογικές μεταρρυθμίσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Στόχος είναι οι κοστολογημένοι ρύποι διοξειδίου του άνθρακα CO2 να συνδεθούν με μειώσεις άλλων φόρων. Θα μπορούσαν για παράδειγμα, οι επιχειρήσεις που επενδύουν σε υποδομές φιλικές προς το περιβάλλον, να καταβάλλουν χαμηλότερους φόρους. Ταυτόχρονα Γερμανοί περιβαλλοντολόγοι, όπως ο Χανς-Γιόαχιμ Σελνχούμπερ και ο Κλάους Λέγκεβι, προτείνουν τη δημιουργία ενός ταμείου για το μέλλον, που θα προωθεί και θα χρηματοδοτεί την οικολογική αλλαγή. Εκτός από έναν ειδικό φόρο στους ρύπους CO2 προτείνουν και την επιβολή φόρου κληρονομιάς μεγάλων περιουσιών.
Στο μεταξύ οι φόροι επί των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία στο πλαίσιο του δημοσίου διαλόγου που διεξάγεται στις σκανδιναβικές χώρες, την Γαλλία, την Βρετανία και την Ελβετία. Στη, Αντιθέτως, στην Γερμανία, η συζήτηση για το πώς το δημόσιο θα μπορέσει, με την επιβολή ειδικών φόρων, να περιορίσει τα προϊόντα που βλάπτουν το περιβάλλον, προκειμένου να συγκρατήσει την άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη στον 1,5 βαθμό Κελσίου, βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο.