Η σχετική έρευνα, η οποία διεξήχθη υπό τον συντονισμό της Ήρας Έμκε -Πουλοπούλου, αντιπροέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Δημογραφικών Μελετών, μπορεί να χαρακτηρισθεί ως κραυγή αγωνίας καθώς επιγράφεται «Ο πληθυσμός της Ελλάδας υπό διωγμόν».
Η ίδια δηλώνει ότι η σχετική έκδοσις, εκτάσεως 734 σελίδων, έχει ως στόχο να αποδείξει ότι κατά τη διάρκεια της κρίσης μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού βρίσκονται «υπό διωγμόν», υφίστανται, δηλαδή, συστηματική υποβολή σε ταλαιπωρίες που έχουν ήδη οδηγήσει ή θα καταλήξουν στο μέλλον στην απομάκρυνσή τους από την Ελλάδα, από την οικογένειά τους, από τη δουλειά τους, από τους φίλους τους, ακόμη και από τη ζωή». Συμπληρώνει δε ότι : «Οι δημοσιογραφικοί δείκτες εξελίσσονται με βραδύ ρυθμό και βελτιώνονται με ακόμη βραδύτερο. Αν ,όμως, η στρατηγική που έχει ως στόχο την αύξηση των γεννήσεων, την επιβράδυνση του ρυθμού της γήρανσης, τον περιορισμό της αποδημίας, δεν εφαρμοστεί τώρα, τα προβλήματα του πληθυσμού θα εκδικηθούν εκείνους που τα αγνοούν!». Η έκδοσις είναι προϊόν τριετούς ερεύνης και αποκωδικοποιεί δεκάδες στατιστικούς πίνακες της ΕΛΣΤΑΤ και της EUROSTAT με λεπτομερειακή χαρτογράφηση του ελληνικού πληθυσμού, όπως αυτή διαμορφώθηκε μέσα από τις κατά καιρούς οικονομικο-πολιτικο-κοινωνικές συνθήκες από το 1828 ως σήμερα, αλλά κυρίως κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσεως .
Η κ. ‘Εμκε-Πουλοπούλου εξηγεί ότι το δημογραφικό εμφανίσθηκε κατά την δεκαετία του ’80,επομένως προϋπήρχε της κρίσεως, αλλά επιδεινώθηκε κατά τη διάρκειά της, με αποτέλεσμα ο αριθμός της Ελλάδος να μειώνεται, να αλλοιώνεται και να γερνάει με ταχύτερο ρυθμό από τον αναμενόμενο.
«Οι απογραφές αποκάλυψαν ότι έως και τις αρχές του 21ου αι. ο πληθυσμός της χώρας αυξανόταν διαρκώς, ακόμα και στις ανώμαλες περιόδους που γνώρισε το ελληνικό έθνος», αναφέρει και συνεχίζει : «Για παράδειγμα, το 1828, πριν από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, η Ελλάδα αριθμούσε 753.000 ανθρώπους, οι οποίοι το 2011 έφτασαν τους 10,9 εκατομμύρια .Το 2011 αντιστοιχούσαν 104 γυναίκες σε 100 άνδρες και στην περίοδο 1951-2011 μειώθηκε στο μισό ο πληθυσμός των νέων 0-14 χρονών (από 28,8 % σε 14,5%) και σχεδόν τριπλασιάστηκε η αναλογία των ηλικιωμένων στον πληθυσμό (από 6,7% σε 19,5%). Αλλά, στην περίοδο της κρίσης, ο ρυθμός γήρανσης επιταχύνεται <η μέση ηλικία του πληθυσμού από 30 έτη το 1951, φτάνει τα 43,5 το 2014!». Συμφώνως προς τα αποτελέσματα της ερεύνης, στην περίοδο 2011-2016 οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά 115.479 άτομα (γεννήσεις 692.592 /θάνατοι 808.071 ). Η μικρή αύξηση των γεννήσεων (κατά 1.051 παιδιά ), οφείλεται κατά 77% σε γεννήσεις από γυναίκες πρόσφυγες, που δε θα μείνουν στην Ελλάδα. Σε έξι χρόνια, δε, χάθηκαν πολύ περισσότερα άτομα από τις γεννήσεις ενός έτους (π.χ. το 2016 ,93.698 γεννήσεις ). Έως το 2010 οι άνθρωποι που έρχονταν στην Ελλάδα ήταν περισσότεροι από εκείνους που την εγκατέλειπαν.