Η χθεσινή απόφαση του Ευρωδικαστηρίου που καταδικάζει τη
χώρα μας για μη συμμόρφωση με την απόφαση της Επιτροπής του 2014 για τη Λάρκο
αποτελεί το προτελευταίο επεισόδιο σε ένα σίριαλ που θα μπορούσε πολύ νωρίτερα
να έχει αίσιο τέλος. Εντούτοις, οι καθυστερήσεις, οι ολιγωρίες ετών και ο φόβος
του πολιτικού κόστους οδηγούν τη βιομηχανία σε πλήρες αδιέξοδο με τις επιλογές
πλέον να διαγράφονται εξαιρετικά δυσοίωνες.
Τα δεδομένα έχουν ως εξής: Η Επιτροπή το 2014 έκρινε ως
παράνομες τις εγγυήσεις που παρέσχε το Ελληνικό Δημόσιο στη Λάρκο το 2008 , το
2020 και το 2011, αλλά και τη συμμετοχή στην ΑΜΚ του 2009 καθώς εκτίμησε ότι με
την οικονομική κατάσταση της εταιρείας η απόφαση του Δημοσίου δεν ελήφθη με
επιχειρηματικά κριτήρια και συνιστά παράνομη κρατική ενίσχυση. Στις
διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν η Επιτροπή δέχθηκε την πρόταση για το
διαχωρισμό των παγίων της Λάρκο (εργοστάσιο και ιδιωτικά ορυχεία, με δημόσια
ορυχεία) και τη διενέργεια χωριστών διαγωνισμών για την πώληση των παγίων. Το
ΤΑΙΠΕΔ τότε είχε κάνει διερευνητικές επαφές και απεφάνθη ατύπως ότι η Λάρκο ως
asset δεν μπορεί να φέρει έσοδα.
Πάντως η λύση της πώλησης δεν προχώρησε με δεδομένο ότι και
στην προηγούμενη κυβέρνηση υπήρχαν υπόγειες αντιδράσεις και τοπικοί βουλευτές
που στάθηκαν εμπόδιο στις όποιες κινήσεις και προσπάθειες για πώληση.
Με την κυβερνητική αλλαγή υπήρξε και πλήρης ανατροπή
σκηνικού παρά τις εκτεταμένες ζημιές της βιομηχανίας που εντάθηκαν με τη νέα
πτώση της τιμής του νικελίου που έφτασε μέχρι και τις 8 χιλιάδες δολάρια τον
τόνο όταν το κόστος παραγωγής της Λάρκο ξεπερνά τις 14 χιλιάδες.
Και παρά το γεγονός ότι επί τουλάχιστον 2 χρόνια η Λάρκο
συνέχισε να επιβιώνει, μη πληρώνοντας τη ΔΕΗ, η κυβέρνηση μέχρι τον Αύγουστο
επέμενε ότι θα διατηρήσει υπό τον έλεγχο του κράτους τη βιομηχανία και θα κάνει
μια νέα προσπάθεια να την εξυγιάνει. Σύμφωνα πάντως με το επιχειρησιακό σχέδιο
που κατήρτισε η νυν διοίκηση της εταιρείας φέτος η χρήση θα κλείσει με ζημιές
81,6 εκατ. ευρώ ή αλλιώς η εταιρεία είναι ζημιογόνος κατά 223 χιλιάδες την ημέρα.
Και ενώ ακόμη δεν έχει ξεκαθαριστεί από κυβερνητικής πλευράς
ποιο είναι το σχέδιο για τη βιομηχανία, η χθεσινή απόφαση κρίνει ότι το
Ελληνικό Δημόσιο έχει παραβιάσει την Ευρωπαϊκή Συνθήκη καθώς δεν έχει λάβει
μέτρα συμμόρφωσης με την απόφαση της Επιτροπής.
Τι σημαίνει με απλά
λόγια η απόφαση αυτή;
Καταρχάς υπάρχει ένα εύλογο χρονικό διάστημα ώστε να υπάρξει
συμμόρφωση, που σημαίνει ότι είτε θα πρέπει να επιστραφούν τα 135 εκ. ευρώ από
τη Λάρκο ή να ξεκινήσει η διαδικασία πώλησης. Υπό την παρούσα οικονομική
κατάσταση της βιομηχανίας και ενώ τα προβλήματα ρευστότητας καθιστούν δύσκολη
ακόμη και την αποπληρωμή της ΔΕΗ, η επιστροφή των 135 εκ. ευρώ είναι αδύνατη.
Επομένως υπάρχει η λύση της πώλησης, την οποία έχει
αποκλείσει το ΥΠΕΝ ή η συνέχιση της μη συμμόρφωσης με την απόφαση της
Επιτροπής.
Εάν συμβεί το δεύτερο, τότε μετά από ένα εύλογο χρονικό
διάστημα, η Επιτροπή θα προσφύγει εκ νέου και τότε η νέα καταδίκη σημαίνει
εφάπαξ ή ημερήσιο πρόστιμο ή και τα δύο. Σημειώνεται ότι τα πρόστιμα θα
ξεκινήσουν να παρακρατούνται αυτόματα από τα ποσά που έχει λαμβάνειν η Ελλάδα
από τα ευρωπαϊκά ταμεία.
Υπενθυμίζεται ότι αντίστοιχο πρόστιμο πλήρωνε η χώρα μας για
την περίφημη υπόθεση της παράνομης χωματερής στον Κουρουπητό, για κάθε ημέρα
συνέχισης της λειτουργίας του.
Σε ό,τι αφορά τέλος την κυβερνητική θέση, αυτή τη στιγμή
αρμόδιες πηγές παρέπεμπαν στην προσφυγή που έχει καταθέσει η Λάρκο κατά της
απόφασης της Επιτροπής και η οποία εκδικάζεται το Δεκέμβριο. Ωστόσο δεν
ξεκαθάριζαν τα επόμενα βήματα μετά τη διαφαινόμενη πιθανή νέα οριστική
καταδίκη.
(Πηγή:
capital.gr)