Ειδικότερα, ο κ. Φέσσας υπογράμμισε κατά την ομιλία του ότι «τ
α ελληνικά κεφάλαια και οι επενδύσεις των Ελλήνων επιχειρηματιών δεν αρκούν» και προσέθεσε ότι «χρειάζονται και ξένα κεφάλαια», γι' αυτό, όπως είπε «η χώρα μας πρέπει να γίνει ελκυστική στους επενδυτές, Έλληνες και ξένους».
Αναφερόμενος στους δυναμικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας, εκτός «από τους προφανείς που σχετίζονται άμεσα με τη γεωγραφική θέση, το φυσικό περιβάλλον και την ιστορία της Ελλάδας, όπως ο τουρισμός και τα logistics», ο κ. Φέσσας ανέφερε τα εξής παραδείγματα:
- Στη μεταλλουργία: μέταλλα και επεξεργασία μετάλλων (αλουμίνιο, σίδηρος, χαλκός).
- Στον ενεργειακό τομέα: διασυνδέσεις και έξυπνα δίκτυα, ενεργειακή διαχείριση, βελτίωση της συμβατικής ηλεκτροπαραγωγής, νέες καινοτόμες τεχνολογίες ΑΠΕ, εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.
- Στην περιβαλλοντική βιομηχανία: διαχείριση αποβλήτων, υδάτινων πόρων, επίτευξη χαμηλού ενεργειακού αποτυπώματος.
- Στα δομικά υλικά και τις μεταλλικές κατασκευές: Υλικά που χρησιμοποιούνται τόσο στην κατασκευή νέων υποδομών και κτιρίων, όσο και στην αναβάθμιση των υπαρχόντων.
- Στις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών: εφαρμογές cloud, big data, analytics, internet of things, mobility. Επίσης, η χώρα μας μπορεί να γίνει το κέντρο έρευνας και ανάπτυξης μεγάλων εταιριών τεχνολογίας. Και βέβαια πολλές ελληνικές εταιρίες μπορούν να προσφέρουν προϊόντα και υπηρεσίες outsourcing σε μεγάλους διεθνείς οργανισμούς και επιχειρήσεις.
- Στη φαρμακευτική βιομηχανία: παραγωγή γενόσημων φαρμάκων, κλινικές δοκιμές για νέα φάρμακα, φυτικά καλλυντικά.
- Στα τρόφιμα: ανάπτυξη τροφίμων που σχετίζονται με τη μεσογειακή διατροφή, ανάπτυξη προϊόντων με υψηλή διατροφική αξία (super-foods), δημιουργία brand names διεθνούς αναγνωρισιμότητας.
Όπως ανέφερε ο κ. Φέσσας, «οι βιομηχανικοί και κλαδικοί σύνδεσμοι, ήδη, έχουμε συμφωνήσει σε ένα κοινό πλαίσιο δράσεων που θεωρούμε ως το ελάχιστο πλαίσιο συνεννόησης με την Πολιτεία. Τεκμηριωμένα και εποικοδομητικά προτείνουμε παρεμβάσεις για το επιχειρηματικό περιβάλλον, το κόστος ενέργειας, το μη μισθολογικό κόστος των επιχειρήσεων».
Οι βιομηχανικοί και κλαδικοί σύνδεσμοι έχουν καταλήξει, όπως είπε ο πρόεδρος του ΣΕΒ:
1) Σε έναν οδικό Χάρτη για την ανάπτυξη με περισσότερες από 100 προτάσεις για τη βιομηχανία, την πρόσβαση στη χρηματοδότηση, την καινοτομία τις εξαγωγές, τις δεξιότητες, τις αδειοδοτήσεις, την ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης, τη χωροταξία, τη λειτουργία της αγοράς και τις δημόσιες προμήθειες.
2) Σε έξυπνες φορολογικές πολιτικές για την προσέλκυση επενδύσεων και την αύξηση των δημοσίων εσόδων.
3) Σε κλαδικές πολιτικές σε κρίσιμους βιομηχανικούς κλάδους (όπως αγροδιατροφή, φαρμακοβιομηχανία, logistics, μέταλλα και κατασκευές, ενέργεια, περιβάλλον).
«Προτείνουμε δηλαδή», είπε, «ένα νέο υπόδειγμα επιχειρηματικού περιβάλλοντος που θα ενθαρρύνει τις βιομηχανικές επενδύσεις», καθώς, όπως υπογράμμισε «επενδύσεις ίσον δουλειές περισσότερες δουλειές ίσον λιγότεροι φόροι και εισφορές για όλους, αλλά και καλύτερες κοινωνικές παροχές και συντάξεις.»