Από
χθες (27/8) η χώρα έχει εισέλθει σε προεκλογική περίοδο οδεύοντας προς εθνικές
εκλογές στις 20 Σεπτεμβρίου, για δεύτερη φορά εντός του έτους. Μία χρονιά που
κάθε άλλο παρά κανονική μπορεί να χαρακτηρισθεί καθώς μετά την παλαβή
διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τον ανεύθυνο τρόπο που αντιμετώπισαν τους
θεσμικούς εταίρους και πιστωτές της χώρας η οικονομία κατέρρευσε με αποκορύφωμα
το κλείσιμο των τραπεζών και τα
capital
controls-
που ισχύουν ακόμα. Και εάν τελικά δεν συνεφωνείτο και υπεγράφετο το Μνημόνιο
ΙΙΙ η οικονομική κατάρρευση θα ήτο πλήρης με συνεπακόλουθο την ολοκληρωτική
αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού.
Και
ναι μεν η οικονομία φαίνεται να διασώθηκε για τρίτη φορά μέσα σε πέντε χρόνια
με τεράστιο πράγματι κόστος για πολίτες και επιχειρήσεις όμως το πολιτικό
σύστημα αδυνατεί προφανώς να καταλάβει ότι όταν η οικονομική βάση της χώρας
είναι τόσο επισφαλής και οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη εσύ δεν
μπορείς να σπρώχνεις τις πολιτικές εξελίξεις στα όρια τους οργανώνοντας
απανωτές εκλογές με το έτσι θέλω και χωρίς να το επιτάσσουν οι συνταγματικές
προθεσμίες. Είναι μία πολυτέλεια που μία χώρα σε οικονομική κατάρρευση δεν μπορεί
να τη σηκώσει. Το ατόπημα των τωρινών εκλογών θα το πληρώσουν ασφαλώς τα ίδια
τα πολιτικά κόμματα με την περεταίρω αποσύνθεση ή και εξαέρωση τους, αλλά αφού
θα έχουν επιφέρει προηγουμένως την τέλεια αναστάτωση και θα έχουν οδηγήσει την
οικονομία σε ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση.
Σε
αντίθεση με την ελαφρότητα και ανευθυνότητα των πολιτικών, ιδίως αυτών που
στελέχωσαν την απελθούσα κυβέρνηση, οι επιχειρήσεις όλων των αποχρώσεων,
κρατικές και ιδιωτικές, ευτυχώς επιδεικνύουν μία ασυγκρίτως σοβαρότερη στάση
έχοντας προφανώς μεγαλύτερη συναίσθηση των υποχρεώσεων τους απέναντι στους
μετόχους τους, στους εργαζόμενους, στους προμηθευτές τους αλλά και στους ίδιους
τους πελάτες τους. Αυτό φάνηκε εξάλλου από τα θετικά αποτελέσματα που
ανακοίνωσαν τις τελευταίες ημέρες οι μεγάλοι ενεργειακοί όμιλοι της χώρας
(ΕΛΠΕ,
Motoroil,
ΔΕΗ) ενώ σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες και οι άλλοι όμιλοι (δηλ. Μυτιληναίος,
ΤΕΡΝΑ, Βιοχάλκο) αναμένεται ότι θα δημοσιεύσουν θετικά αποτελέσματα. Και είμεθα
απόλυτα βέβαιοι ότι εάν ο όμιλος ΔΕΠΑ- ΔΕΣΦΑ, όπου συγκαταλέγονται και οι τρεις
ΕΠΑ, ήτο εισηγμένος (πράγμα που πρέπει κάποτε να γίνει) θα ανακοίνωνε και αυτός
θετικά αποτελέσματα.
Όμως
η θετική πορεία των μεγάλων εταιρειών του ενεργειακού κλάδου εν μέσω σφοδρής
οικονομικής κρίσης και πλήρους αβεβαιότητας για την πορεία της οικονομίας
περικλείει ένα λίαν ελπιδοφόρο μήνυμα, το οποίο δεν είναι άλλο από την
υπευθυνότητα και επαγγελματισμό που χαρακτηρίζει τις διοικήσεις τους, οι οποίες
παρά τις εξαιρετικά δυσχερείς συνθήκες των τελευταίων μηνών και χρήματα
εισέπραξαν από πελάτες και τα διαχειρίστηκαν σωστά και εξασφάλισαν την
απρόσκοπτο λειτουργία των επιχειρήσεων τους και όπου μπόρεσαν, προχώρησαν το
επενδυτικό τους πρόγραμμα εντός των μικρών περιθωρίων που διαθέτουν πλέον. Και
ασφαλώς οι επιχειρήσεις αυτές μπόρεσαν και λειτούργησαν περισσότερο από
ικανοποιητικά για τον απλούστατο λόγο ότι όλο αυτό το διάστημα, οι πολιτικοί
προϊστάμενοι, που ήσαν πλήρως απορροφημένοι με τα παιχνίδια εξουσίας των, δεν
παρενέβησαν καθόλου στα εσωτερικά των εταιρειών. Ασφαλώς και δεν μπορούμε σε
αυτό το στάδιο να κρίνουμε εάν αυτή η πολύ θετική εξέλιξη είναι δείγμα
πολιτικής ωριμότητας ή οφείλεται αποκλειστικά σε συγκυριακούς λόγους. Σε κάθε
περίπτωση το «ήθικο» συμπέρασμα είναι ότι εάν οι πολιτικοί αφήσουν επιτέλους
τις επιχειρήσεις να δουλέψουν βάσει επιχειρηματικών κριτηρίων και αποδεκτών
κωδίκων λειτουργίας αυτές όχι μόνο δύνανται να επιβιώσουν αλλά μπορούν να είναι
και κερδοφόρες συμβάλλοντας έτσι αποτελεσματικά στην οικονομική ανάπτυξη της
χώρας που είναι και το μέγα ζητούμενο.