ΑΠΟ τοῦ τέλους τῆς ἐποχῆς τοῦ Ψυχροῦ Πολέμου καί ἐντεῦθεν, ἡ ἄριστα σχεδιασθεῖσα καί ὀργανωθεῖσα (ὑπό τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων) μαζική μετακίνηση πληθυσμῶν (τῶν ψευδῶς καί δολίως καλουμένων «μεταναστῶν» καί «προσφύγων») καί τά ἡγεμονικά Νεο-ταξικά ἰδεολογήματα τοῦ «Ἀντι-Ρατσισμοῦ» καί τῆς «πολυπολιτισμικότητος» χρησιμοποιοῦνται ἀπό τήν Ὑπερεθνική Οἰκονομική καί Γραφειοκρατική Ἐλίτ καί τούς Ἰδεολογικούς Μηχανισμούς τους ὡς Δούρειος Ἵππος πρός ὑπονόμευσιν, διάβρωσιν καί ἀποδόμησιν τῶν ἱστορικῶν Ἐθνῶν-Κρατῶν τῆς Εὐρώπης
ΑΠΟ τοῦ τέλους τῆς ἐποχῆς τοῦ Ψυχροῦ Πολέμου καί ἐντεῦθεν, ἡ ἄριστα σχεδιασθεῖσα καί ὀργανωθεῖσα (ὑπό τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων) μαζική μετακίνηση πληθυσμῶν (τῶν ψευδῶς καί δολίως καλουμένων «μεταναστῶν» καί «προσφύγων») καί τά ἡγεμονικά Νεο-ταξικά ἰδεολογήματα τοῦ «Ἀντι-Ρατσισμοῦ» καί τῆς «πολυπολιτισμικότητος» χρησιμοποιοῦνται ἀπό τήν Ὑπερεθνική Οἰκονομική καί Γραφειοκρατική Ἐλίτ καί τούς Ἰδεολογικούς Μηχανισμούς τους ὡς Δούρειος Ἵππος πρός ὑπονόμευσιν, διάβρωσιν καί ἀποδόμησιν τῶν ἱστορικῶν Ἐθνῶν-Κρατῶν τῆς Εὐρώπης.

Ἔτσι καταλύεται καί τό παραδοσιακῶς ἰσχυρόν ἐπιχείρημα τῆς ἐθνικῆς ὁμοιογενείας μιᾶς χώρας, ἀφοῦ, «χάρις» στήν μαζική εἰσβολή «μεταναστῶν»/«προσφύγων», «μειονότητες» δύνανται, πλέον, νά κατασκευάζονται ἤ καί νά εἰσάγονται ἀκόμη καί ἐκεῖ ὅπου μέχρι πρό τινος δέν ὑπῆρχαν.

Τυπικόν παράδειγμα ἀποτελεῖ ἡ περίπτωσις τῆς Ἑλλάδος: Καίτοι ἦτο ἡ μόνη χώρα στήν ΝΑ Εὐρώπη, ἡ ὁποία ἀνεδείκνυε, μέχρι τῆς μοιραίας δεκαετίας τοῦ ’90, ἕνα ὑψηλότατο ποσοστόἐθνολογικῆς ὁμοιογενείας καί δέν διέθετε εὐμεγέθεις ἐθνο-πολιτισμικές μειονότητες (ἐξαιρουμένης τῆς ὀλιγαρίθμου μουσουλμανικῆς μειονότητος τῆς Δυτικῆς Θράκης), ὡστόσο, ἡ κατάστασις μετεβλήθη ἄρδην, ἐντός μόλις μίας εἰκοσαετίας – ὑπαιτιότητι τοῦ κρατοῦντοςπολιτικοῦ συστήματος.

Ἡ Πατρίδα μας, ἡ ὁποία εἶχε καταβάλει βαρύτατον φόρον αἵματος, γιά νά μπορεῖ νά καυχᾶται μεταπολεμικῶς γιά τήν ἐθνολογική της ὁμοιογένεια (ὅπερ τῆς ἐστοίχισε δύο Βαλκανικούς καί δύο Παγκοσμίους Πολέμους καθώς καί, κυρίως, τήν Μικρασιατική Καταστροφή!), εὑρέθη, αἴφνης, καί πάλιν στό στάδιον μιᾶς τυπικῆς βαλκανικῆς χώρας τοῦ 1900, κατοικουμένη ἀπό πλεῖστες ὅσες ἐθνικές, γλωσσικές καί θρησκευτικές μειονότητες. Μεταξύ τῶν ὁποίων καί μία ἄκρως συμπαγής, δημογραφικῶς ἀνθηρά καί προερχομένη ἀπό ὅμορη χώρα (Ἀλβανία), ἡ ὁποία παγίως ἔτρεφεἄσβεστο μίσος κατά τῆς Ἑλλάδος. Τώρα δέ ἀπειλεῖ μέ «Κοσσοβοποίησιν» τήν Ἑλλάδα.

Αὐτό τό ὁποῖον τό ἴδιον τό Ἑλληνικόν Κράτος συνήθιζε νά προβάλλει, ἐπί δεκαετίες, ὡς τό μόνον «θετικόν» ἐπακόλουθον τῆς Μικρασιατικῆς Καταστροφῆς καί τῆς ἐπακολουθησάσης ἀνταλλαγῆς πληθυσμῶν, ἤτοι ἡ ἐμφάνισις, τουλάχιστον, ἐντός τῶν συνόρων τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους, μετά τό 1923, μιᾶς ἐθνικῶς συνεκτικῆς κοινωνίας (ἡ ὁποία, παρά τίς οἱεσδήποτε κοινωνικές ἤ πολιτικές συγκρούσεις της, δέν θά εἶχε πλέον νά ἀντιμετωπίζει καί τόν κίνδυνο «ἐθνοτικοποιήσεως» τῶν συγκρούσεων αὐτῶν – ὅπως εἶχαν, κατά τόν Μεσοπόλεμο, ἀλλά καί προσφάτως, ἀκόμη καί οἱ Μεσαῖες Δυνάμεις τοῦ διεθνοῦς συστήματος Τσεχοσλοβακία καί Γιουγκοσλαυΐα), αὐτό, λοιπόν, τό μόνον «θετικόν» ἐξανεμίσθηκε μετά τό 1991. Μέ ἀποκλειστική εὐθύνη τοῦ κρατοῦντοςὀλιγαρχικοῦ καθεστῶτος.

Τό ὁποῖον καθεστώς, καθ’ ὑπόδειξιν ξένων «Προστατίδων Δυνάμεων», ἄνοιξε διάπλατα τά σύνορα τῆς χώρας στόν Πρῶτον τυχόντα ἀλλοδαπό εἰσβολέα τό 1991. Ἔκτοτε δέ «ἔδωσε τά ρέστα του», ἐπί τό δημωδέστερον, γιά νά μετατραπεῖ ὁριστικῶς καί ἐπισήμως ἡ πάλαι ποτέ ἐθνική ἑστία τῶν Ἑλλήνων σέ «ξέφραγο ἀμπέλι» καί «Νέα Γῆ» ἀνοικτή σέ διεθνῆ ἐποικισμό –ὅρα καί τήν ἀσύλληπτης μωρίας διακήρυξιν τοῦ τότε Ὑπουργοῦ Ἐσωτερικῶν καί Δημοσίας Τάξεως κ. Παυλόπουλου: «Εὐχαριστῶ τούς “μετανάστες” (sic!) πού ἐπέλεξαν τήν Ἑλλάδα» (χωρίς αὐτή νά τούς ἔχει προσκαλέσει) !!!

Ὅσο καί ἐάν ἠχεῖ ἀνήκουστον, οἱ πολιτικές, κοινωνικές, ἀκαδημαϊκές καί ἐκκλησιαστικές «ἐλίτ» τῆς χώρας μας μοιάζουν νά ἔχουν ἀπολύτως καί ἀναντιρρήτως ἀποδεχθεῖ ὡς τό πλέον αὐτονόητον (!) ὅτι ἡ Ἑλλάς (μία χώρα, ἡ ὁποία διέβη ἀπό ἀναρίθμητες ἐθνικές τραγωδίες, ξένες κατοχές, δουλεῖες καί καταστροφές καί, παρά ταῦτα, ἐπέτυχε νά διαφυλάξει πάντοτε τήν ἐθνική της ταυτότητα καί τήν ἐθνολογική καί ἱστορική της συνέχεια) σήμερα ὄχι «ἁπλῶς» ἀκολουθεῖτήν μοίρα ἄλλων ἀτυχῶν χωρῶν-θυμάτων τῆς «παγκοσμιοποιήσεως», ἀλλά καί ἔχει ἀναχθεῖ εἰς «προνομιακόν» πεδίον ἐφαρμογῆς τῶν γεωπολιτικῶν καί γεωπολιτισμικῶν σχεδιασμῶν της.Ἤγουν τῶν «πολυπολιτισμικῶν» πειραμάτων!

Ὁ ἀριθμός τῶν (ψευδῶς καί παραπλανητικῶς) καλουμένων «μεταναστῶν» ὑπελογίζετο, κατά ἐκτιμήσεις καλῶς ἐνημερωμένων πηγῶν, πρό τῆς ἐνάρξεως τῆς παρούσης φάσεως τῆς εἰσβολῆς (2015), σέ 4.000.000 – 6.000.000. Ἐντός τῆς προσεχοῦς διετίας, ὁ ἀριθμός τῶν ἀλλοφύλων ἐποίκων τῆς Ἑλλάδος θά ἀνέλθει εἰς 7.000.000 – 9.000.000 περίπου, συνεκτιμωμένων τῶν νέωνκυμάτων τῆς εἰσβολῆς, τῆς περιόδου 2015-2017, τό μέγεθος τῶν ὁποίων ἡ Ὑπερεθνική Ἐλίτ τῶν Βρυξελλῶν (ἡ ὁποία, κατά τήν κορυφαία Ἰσραηλινή ἱστορικό Bat Ye’or, ἐσκεμμένως πρωτοστατεῖ στήν μετάλλαξιν τῆς Εὐρώπης σέ «Εὐραβία»/«Eurabia») ἐκτιμᾶ, λίαν ἐπιεικῶς, σέ 3.000.000. Καί τῶν ὁποίων ἡ συντριπτική πλειονότης θά «ἐγκλωβισθεῖ» στήν τάλαινα Ἑλλάδα – ἐπισήμως ἀνακηρυχθεῖσα ἐσχάτως εἰς …«ΧΥΤΑ» «προσφύγων» ὁλοκλήρου τῆς «Ε.Ε.»!

Στήν πραγματικότητα, ἀντιμετωπίζομε ἄμεση, ὁρατή καί θανάσιμη Ἀσύμμετρη Ἀπειλή κατά τῆς Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας ἀλλά καί αὐτῆς ταύτης τῆς ἐθνικῆς ὑπάρξεώς μας: τήν ἀπειλή ὁλικῆς ἀλλοιώσεως τῆς ἐθνολογικῆς συνθέσεως τῆς χώρας μας καί τῆς ἐθνοπολιτισμικῆς ὑποστάσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ. Ἰσοδυναμοῦσα μέ ἐθνοκτονία – χαμηλῆς ἐντάσεως, πρός τό παρόν.

 «Οὐδείς στέργει ἄγγελον κακῶν ἐπῶν», λέγει ὁ μάντης Τειρεσίας στόν τύραννο Οἰδίποδα. Ἐν τούτοις, εἶναι μαθηματικῶς βέβαιον ὅτι, ἐφ’ ὅσον συνεχισθεῖ ἡ συστηματικῶς ἀκολουθουμένη, ἐπί 25ετίαν, πολιτική ἐποικισμοῦ καί ἐθνοπολιτικῆς ἀναδιατάξεως τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἑλληνικοῦ Ἱστορικοῦ Χώρου –δοθέντος δέ ὅτι ὁ συντελεστής γεννήσεως τῶν ἀλλοφύλων ἐποίκων εἶναιπολύ μεγαλύτερος ἐκείνου τοῦ ἰθαγενοῦς ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ– τότε, ὁσονούπω, ἡ Ἑλλάς δέν θά εἶναι πλέον ἡ χώρα τῶν Ἑλλήνων. Τουναντίον, ἡ Πατρίδα μας θά ἔχει μεταλλαχθεῖ σέ μίαν πλειονοψηφικῶς ἀφροασιατική (κατά μέγα μέρος δέ καί μουσουλμανική) χώρα.

Ἡ Ἑλλάς τοῦ 2030 θά εἶναι ἕνας πολυεθνικός, πολυγλωσσικός, πολυθρησκευτικός,  «πολυπολιτισμικός» «Λίβανος»! Ἕνα οὐδετεροεθνές ψευδο-κρατικόν μόρφωμα (στερούμενον, ἄλλωστε, πάσης Ἐθνικῆς Κυριαρχίας), κείμενον στήν περιφέρεια τῆς «Εὐραβίας» – μεταξύ (Μεγάλης) Ἀλβανίας καί Τουρκίας.

* Ἱστορικός-Διδάκτωρ πανεπιστημίου Μονάχου

( ἀπό τήν ἐφημερίδα "ΕΣΤΙΑ")