Αν το σλόγκαν παλαιότερα για την Ελλάδα ήταν ότι ξοδεύει
περισσότερα απ' όσα παράγει, για τη Γερμανία της Αγκ. Μέρκελ ισχύει
ακριβώς το αντίθετο.
Δαπανά πολύ λίγα σε σχέση με όσα παράγει και περιορίζει δραστικά την κατανάλωση.
Σε άλλες εποχές αυτό θα ήταν αρετή. Όμως, στην προκειμένη περίπτωση και
δεδομένου ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής
Ένωσης, η πολιτική της λιτότητας που εφαρμόζει η Γερμανία στραγγαλίζει
τις οικονομίες των άλλων χωρών.
Πολλοί θεωρούν την πολιτική αυτή
της Γερμανίας στη στρατηγική του Βερολίνου για «γερμανοποίηση» της
Κοινότητας και όχι ότι υπαγορεύεται από το σύνδρομο του πληθωρισμού που
«σκιάζει» τη χώρα από την εποχή του μεσοπολέμου.
Το γεγονός,
πάντως, είναι ότι η Γερμανία έχει απορρίψει και έχει μπλοκάρει μέχρι
τώρα όλες τις προτάσεις για εφαρμογή του προγράμματος σταθερότητας με
ευελιξία και την αποφυγή της δογματικής προσήλωσης στον στόχο για μείωση
των ελλειμμάτων.
Και μπορεί αυτή η πολιτική να καταδικάζει,
κυρίως, τον Νότο της Ευρώπης σε μακροχρόνια ύφεση με κίνδυνο να
περιπέσει σε κατάσταση επικίνδυνου αποπληθωρισμού, παρόμοιου με αυτόν
που πέρασε η Ιαπωνία, αλλά για την ίδια αποδίδει καρπούς.
Η οικονομική της κυριαρχία είναι πλέον έκδηλη, με εμφανείς τις πολιτικές επιπτώσεις σ' όλη την Ευρώπη.
Το θετικό είναι ότι αυτή η άκαμπτη στάση προκαλεί έντονες αντιδράσεις και η Αγκ. Μέρκελ αρχίζει να δέχεται ομαδικά πυρά.
Είναι χαρακτηριστικές οι τελευταίες αντιδράσεις. Η επικεφαλής του ΔΝΤ,
Κριστίν Λαγκάρντ, δήλωσε ότι στη Γερμανία «εφαρμόζεται πολλή λιτότητα»
και εξέφρασε την ελπίδα ότι η Γερμανία θα διαδραματίσει ρόλο κινητήρα
στην «επίπονη», όπως την χαρακτήρισε, οικονομική ανάκαμψη στην Ευρώπη.
«Αυτό που είναι, πιστεύω, πολύ σημαντικό για τη Γερμανία, τόνισε σε
συνέντευξή της, είναι να συμμετέχει με εντατικό τρόπο στην κίνηση
ανάκαμψης. Εχει τα μέσα για να το πράξει», δήλωσε.
Μάλιστα
επισημαίνει ότι: «Διαπιστώνει κανείς ότι κατά τις μισθολογικές
διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις συνδικαλιστικές και τις εργοδοτικές
οργανώσεις προέκυψαν περιθώρια ελιγμών. Πρέπει να ελπίζουμε ότι αυτή η
κίνηση θα διευρυνθεί και θα επιτρέψει να δοθεί ώθηση στην ευρωπαϊκή
ανάκαμψη».
Το Σάββατο, ο υπουργός Οικονομίας της Γαλλίας Αρνό
Μοντεμπούρ ήταν πιο κατηγορηματικός. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα
«Λε Μοντ» τόνισε πως πρέπει «να υψώσουμε τον τόνο» έναντι της Γερμανίας,
η οποία «έχει παγιδευτεί στην πολιτική της λιτότητας».
Ο
Μοντεμπούρ πρόσθεσε πως η Γαλλία, όπου η ανάπτυξη καθυστερεί να έρθει,
δεν μπορεί πλέον «να άγεται και να φέρεται», προκαλώντας έτσι και
πολιτική κρίση στο Παρίσ.
Και τέτοιες επικρίσεις αναμένεται πως στο μέλλον θα είναι πιο έντονες.
Η Γερμανία και η Αγκ. Μέρκελ είναι πλέον αναγκασμένες να βάλουν «νερό στο κρασί τους».
Όλοι συμφωνούν πλέον ότι το φάρμακο για την αντιμετώπιση της κρίσης δεν είναι η λιτότητα, αλλά τα αναπτυξιακά μέτρα.
Αλλιώς, η κρίση αργά αλλά σταθερά θα αγγίξει και τη Γερμανία.
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 26/08/2014)