Στην τελική ευθεία είναι οι διαπραγματεύσεις για την πώληση του 40% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, ενώ κορυφώνονται οι πιέσεις από την αγορά και για τα υδροηλεκτρικά. Ποια είναι τα σενάρια για τις μονάδες προς πώληση ενόψει του market test που θα γίνει εντός του Οκτωβρίου.
Η
έλευση στην Αθήνα τις επόμενες ημέρες του κλιμακίου των αξιωματούχων των Γενικών Διευθύνσεων Ενέργειας και Ανταγωνισμού της Κομισιόν σηματοδοτεί την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου των διαβουλεύσεων για τη σύνθεση του προς πώληση λιγνιτικού χαρτοφυλακίου της ΔΕΗ.
Όπως είναι γνωστό από πηγές που συμμετέχουν στις διαβουλεύσεις, οι κοινοτικοί αξιωματούχοι διαφωνούν με την πρόταση της ελληνικής πλευράς (Μελίτη 1, η άδεια για τη Μελίτη 2 και οι δύο μονάδες στο Αμύνταιο). Αυτό κατέστη σαφές και κατά τις συζητήσεις που είχαν στελέχη του ΥΠΕΝ και της ΔΕΗ πριν από μία εβδομάδα περίπου, στις Βρυξέλλες.
Οι κοινοτικοί αξιωματούχοι πιέζουν προς την κατεύθυνση της διεύρυνσης του προς πώληση λιγνιτικού χαρτοφυλακίου, ώστε αυτό να γίνει πιο ελκυστικό για τους υποψήφιους επενδυτές. Πληροφορίες αναφέρουν ότι στο «κάδρο» μπορούν να μπουν μονάδες της Μεγαλόπολης, ενώ είναι γνωστές οι συζητήσεις για να ενταχθούν στο σχετικό διαγωνισμό και μονάδες του Αγ.Δημητρίου. Στο πλαίσιο αυτό, ενδεχομένως να βγει από τη λίστα η άδεια για τη Μελίτη 2.
Στην ίδια κατεύθυνση, αναδεικνύοντας στην πρώτη γραμμή το ζήτημα πώλησης και υδροηλεκτρικών σταθμών, πιέζει και η εγχώρια ενεργειακή επιχειρηματική κοινότητα, μαζί με τους ευρωπαίους εταίρους της.
Με το μερίδιο της ΔΕΗ στη λιανική αγορά ρεύματος να παραμένει στάσιμο πέριξ του 85% το τελευταίο τρίμηνο (ενώ μέχρι τα τέλη του έτους θα πρέπει να υποχωρήσει κάτω του 75,24%, κάτι το οποίο υπό τις παρούσες συνθήκες είναι αδύνατο), αποδεικνύεται, σύμφωνα με πηγές της αγοράς, ότι η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας μπορεί να προχωρήσει μόνο με μία «τολμηρή» επιλογή σε ότι αφορά τις μονάδες της ΔΕΗ που θα πωληθούν.
Μέτρα όπως οι δημοπρασίες τύπου ΝΟΜΕ κρίνονται ανεπαρκή, ενώ ταυτόχρονα προκαλούν σημαντική οικονομική ζημία στη ΔΕΗ, όπως άλλωστε φάνηκε και στα
οικονομικά αποτελέσματα πρώτου εξαμήνου που δημοσιοποίησε χθες Τρίτη η επιχείρηση.
Σε αυτό το περιβάλλον, η δυσαρέσκεια των ανεξάρτητων προμηθευτών έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα τόσο με την πρόταση του ΛΑΓΗΕ για «σπάσιμο» της τελευταίας φετινής δημοπρασίας ΝΟΜΕ σε δύο κομμάτια, όσο και με την εισήγηση της ΡΑΕ για τα λεγόμενα νέα ΑΔΙ, καθώς σε συνδυασμό και με άλλα «βάρη», τείνουν να καταστήσουν μη βιώσιμες τις επενδύσεις όχι σε λιγνιτικές αλλά στις σύγχρονες μονάδες φυσικού αερίου συνδυασμένου κύκλου.
Σε κάθε περίπτωση, πηγές του ΥΠΕΝ και της ΔΕΗ εκτιμούν ότι στο market test δεν πρόκειται να συμπεριληφθούν υδροηλεκτρικοί σταθμοί, ενώ αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο να ενταχθούν και άλλες μονάδες στο προς πώληση χαρτοφυλάκιο, αποκλείοντας κατηγορηματικά τα σενάρια για τον Αγ. Δημήτριο.
Από τους εναλλακτικούς προμηθευτές (τόσο τους καθετοποιημένους όσο και τους υπόλοιπους) εκφράζονται έντονες επιφυλάξεις για την επιτυχία του market test και θεωρούν ότι αναπόφευκτα θα διατεθούν και υδροηλεκτρικά.
Οι δυο παραπάνω στάσεις αντανακλούν την πραγματικότητα και ταυτόχρονα αποτελούν διαπραγματευτική τακτική.
Αν οι θεσμοί πιέσουν την κυβέρνηση για το θέμα των υδροηλεκτρικών, τότε θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η τακτική αναδίπλωση, τουλάχιστον της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΝ, όπως άλλωστε φάνηκε και στο θέμα της πώλησης του 40% του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ, όταν «κρύφτηκε», σύμφωνα με τους επικριτές της, πίσω από την καταδικαστική απόφαση του Ευρωδικαστηρίου. Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει την επόμενη περίοδο και με τα υδροηλεκτρικά, αν η σχετική έρευνα για πιθανή χειραγώγηση της αγοράς Η/Ε καταλήξει σε επιβαρυντικό αποτέλεσμα για τη ΔΕΗ με τον καταλογισμό υψηλών προστίμων.
Από την άλλη πλευρά, θεωρείται δεδομένο ότι στο market test του Οκτωβρίου θα εκδηλωθεί ισχυρό ενδιαφέρον από μεγάλες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας (σε συμμαχία, κατά πάσα πιθανότητα, με εγχώρια σχήματα), καθώς βεβαίως και από τους πανίσχυρους σε ρευστότητα (και όχι μόνο) κινέζους επενδυτές. Ερωτηματικό αποτελεί η στάση εταιρειών όπως η τσεχική CEZ, που προχωρούν τα τελευταία χρόνια σε εξαγορές υποτιμημένων λιγνιτικών/λιθανθρακικών assets, ακόμα και στη Γερμανία.
Αν μάλιστα τελικώς το χαρτοφυλάκιο που θα βγει στο market test θα είναι διευρυμένο, τότε ακόμα και οι «παίκτες» που παραμένουν επιφυλακτικοί εκτιμάται ότι θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον, χωρίς αυτό να αλλάζει την πεποίθηση τους ότι στο τέλος θα διατεθούν στον ανταγωνισμό και υδροηλεκτρικές μονάδες της ΔΕΗ.