Αποκλειστικό
energia.
gr:
Εταιρική
κοινοπραξία, στο πρότυπο της αντίστοιχης του
TAP, θα είναι το επιχειρηματικό σχήμα που θα
αναλάβει την κατασκευή και διαχείριση του αγωγού μεταφοράς ρώσικου φυσικού
αερίου στην Ευρώπη, μέσω της Ελλάδας. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του
energia.
gr, είναι σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή συζητήσεις μεταξύ της ελληνικής
πλευράς, της Ρωσίας, αλλά και ευρωπαϊκών εταιριών που προτίθενται να
συμμετάσχουν, με ορατή, πλέον, εναλλακτική όδευση από τη χώρα μας μέσω Ιταλίας,
μετά τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις στη
Fyrom, αλλά και την άρνηση της Σερβίας, να
υποδεχθεί στο έδαφος της την επέκταση του
Turkish
Sream.
Στις ξένες εταιρίες
που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον συμμετοχής στο κοινοπρακτικό σχήμα
συμπεριλαμβάνονται, η γαλλική
EDF και οι ιταλικές
Edison
και
Eni,
από ελληνικής πλευράς θα συμμετάσχει η ΔΕΠΑ, ενώ υπό συζήτηση είναι και η
εμπλοκή της
IGI
Ποσειδών. Σύμφωνα με
πληροφορίες από καλά ενημερωμένες πηγές που μίλησαν στο
energia.
gr, δεν έχει κλείσει ακόμη το εταιρικό σχήμα, ούτε έχουν οριστικοποιηθεί
τα ποσοστά των εταίρων που θα συμμετάσχουν, ωστόσο, όπως διαμηνύεται, έχει ήδη
δρομολογηθεί, με την πεποίθηση ότι ο νέος αυτός αγωγός είναι ένα
project απολύτως εφικτό και με εξασφαλισμένη τη
χρηματοδότηση.
Άλλωστε, τη σύσταση
της εταιρίας επιβεβαίωσε και ο υπουργός ΠΑΠΕΝ Παναγιώτης Λαφαζάνης, σε
συνέντευξη που έδωσε στο τηλεοπτικό δίκτυο «Ρωσία-24», κατά την επίσκεψη του
στη Μόσχα, την προηγούμενη εβδομάδα. Το ταξίδι του κ. Λαφαζάνη δεν ήταν καθόλου
τυχαίο. Σκοπό είχε την ενημέρωση της ρωσικής πλευράς για τις ξένες εταιρίες που
ενδιαφέρονται να πάρουν μέρος στην κατασκευή του αγωγού, μέσω Ελλάδος, την
πιθανή εμπλοκή και ρωσικής εταιρίας, αλλά, κυρίως, να αντιληφθεί η
Gazprom για την ανάγκη αλλαγής όδευσης του αγωγού
μέσω Ιταλίας και όχι μέσω
Fyrom
και Σερβίας, όπως
αρχικά σχεδιάσθηκε η επέκταση του
Turkish
Stream, η κατασκευή του οποίου ξεκινά άμεσα στις επόμενες ημέρες.
Η αλλαγή αυτή
υπαγορεύεται από την ισχυρή πίεση του αμερικανικού παράγοντα σε χώρες της
Βαλκανικής «να γυρίσουν την πλάτη» στη Ρωσία και στο σχέδιο για τον
Turkish
Stream, επιλέγοντας τη λύση του αζέρικου φυσικού αερίου, μέσω του
TAP. Μετά τη
Fyrom, που ύψωσε τείχος, έρχεται να προστεθεί και η
Σερβία, ακυρώνοντας εν τοις πράγμασι τα ρωσικά σχέδια για τη διαδρομή του
αγωγού μέσα από τα εδάφη τους και από κει, μέσω Ουγγαρίας, στις ευρωπαϊκές
αγορές. Ενδεικτικές είναι οι τελευταίες δηλώσεις του πρωθυπουργού της Σερβίας Aleksandar Vucic,
σε συνέντευξη που έδωσε στο
Associated
Press, στις 28 Μαΐου, και ενόψει της επίσημης επίσκεψης του στις ΗΠΑ, που
ξεκίνησε χθες, ότι «η χώρα του αποδέχεται την πρόσκληση των ΗΠΑ να μειώσει την
εξάρτηση της από το ρωσικό φυσικό αέριο».
«Είμαστε έτοιμοι να
διαφοροποιήσουμε τις πηγές προμήθειας φυσικού αερίου για τη χώρα μας, κάτι που
είναι πολύ σημαντικό επίσης και για τους αμερικανούς φίλους μας», είπε ο κ.
Vucic.
Oι δηλώσεις αυτές εκλαμβάνονται ως πολιτική
στροφή μεγατόνων, δεδομένου του γεγονότος ότι η Σερβία είναι παραδοσιακή
σύμμαχος της Ρωσίας. Η Σερβία, συν τοις άλλοις, επιθυμεί διακαώς να γίνει μέλος
της Ε.Ε., συνεπώς, κάθε τι που θα θεωρηθεί ότι μπορεί να συνιστά «αγκάθι» στην
πορεία αυτή, είναι εύλογο να ενισχύσει τις φωνές αντίδρασης μέσα στη χώρα, για
τους σχεδιασμούς της Ρωσίας.
Με τα δεδομένα αυτά,
η αναβίωση του
ITGI
και του
IGI θεωρείται πλέον «λύση εξ ουρανού»,
συγκεντρώνοντας μια σειρά από πλεονεκτήματα.
Πρώτον, είναι έργα
που έχουν σχεδιασθεί με πλήρη συμμόρφωση στο τρίτο ενεργειακό πακέτο, με τον
IGI να έχει χαρακτηρισθεί, μάλιστα, Έργο Κοινού
Ενδιαφέροντος (
PCI).
Δεύτερον, έχουν
προχωρήσει αδειοδοτικά, ειδικά ο
IGI, που είναι εντελώς έτοιμος από αυτήν την άποψη.
Τρίτον, δεν
χρειάζεται, κατ’ ανάγκη, να εκληφθούν ως επέκταση ενός αγωγού με ρώσικο
«καπέλο», αλλά υποδομή που είναι έτοιμη να υποδεχθεί φυσικό αέριο, ανεξαρτήτου
πηγής.
Τέταρτον, έχουν
εξασφαλίσει το ζωηρό ενδιαφέρον μεγάλων ευρωπαϊκών εταιριών, που
προαναφέρθηκαν, με το ενδεχόμενο να προστεθούν και άλλες.
Πέμπτον, παρέχουν
αξιόπιστη λύση, οντότητα και συνοχή και διασφαλίζουν την εξυπηρέτηση των
αναγκών των εμπλεκόμενων χωρών, σε αντίθεση με τη
Fyrom
και τη Σερβία, που είναι μικρές αγορές και κυρίως εύθραυστες πολιτικά.
Η Ιταλία, για παράδειγμα, που έχει άμεσο ενδιαφέρον, καθώς είναι εξαρτημένη από
το ρωσικό αέριο, όπως και η Ελλάδα, (εξού και το ενδιαφέρον) θα μπορούσε να
απορροφήσει ποσότητες της τάξης των 20-25 δισ. κ.μ.
Βεβαίως, η όλη
υπόθεση επισημαίνεται ότι «δεν είναι περίπατος», για μια σειρά λόγους. Πρώτα
από όλα χρειάζεται επειγόντως να αποφορτιστεί πολιτικά το όλο θέμα και να
αποκτήσει χαρακτηριστικά οικονομικά και εμπορικά. Για να γίνει αυτό, πρέπει να
συμφωνηθούν πρακτικά βήματα από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές, να ιδρυθεί η
εταιρία και αμέσως να προβεί σε
market
test, που θα προσδιορίσει το ενδιαφέρον ευρωπαϊκών εταιριών για την
αγορά του φυσικού αερίου, όπως έγινε με
τον
TAP. Έτσι,
εκτιμάται, από τη στιγμή που θα πιστοποιηθεί αυτό το ενδιαφέρον, η
υπερατλαντική, αλλά και η εκ Βρυξελλών πολιτική πίεση θα διαχυθούν προς
ευρωπαϊκές εταιρίες-κολοσσούς, οι οποίες, όπως υπογραμμίζεται, δεν θα είναι εύκολο
να αγνοηθούν, καθώς πλέον το όλο έργο θα αποκτήσει οικονομικά και εμπορικά
χαρακτηριστικά. Με άλλα λόγια, το
market
test θεωρείται ως η καλύτερη «ασπίδα» του αγωγού αυτού, που σε καμία
περίπτωση, όπως υπογραμμίζεται, δεν θα πρέπει να προσληφθεί ως αντικατάσταση
του
South
Stream.
Κρίσιμο, επίσης,
στοιχείο θεωρείται η χρηματοδότηση του έργου, ο προϋπολογισμός του οποίου
προσδιορίσθηκε από το ΥΠΑΠΕΝ στα 2 δισ. δολάρια. Οι πηγές που μίλησαν στο
energia.
gr επισήμαναν ότι δεν υφίσταται κανένα ζήτημα χρηματοδότησης για την
κατασκευή του αγωγού αυτού, καθώς θεωρείται βέβαιο ότι δεν θα είναι δύσκολο να
βρεθούν τα πολύτιμα κεφάλαια από τις ευρωπαϊκές εταιρίες που θα εξυπηρετούνται
από αυτόν.
Σε κάθε περίπτωση,
ήδη οι εξελίξεις τρέχουν, χωρίς να αποτυπώνονται και στην ανάλογη δημοσιότητα,
σε μια προσπάθεια να περιφρουρηθούν οι συζητήσεις που γίνονται.