ΕΒΙΚΕΝ: «Ένα Βήμα Εμπρός και Ένα Άλμα Πίσω για την Αγορά Φυσικού Αερίου» το ... Αναζητούμενο Ν/Σ

ΕΒΙΚΕΝ: «Ένα Βήμα Εμπρός και Ένα Άλμα Πίσω για την Αγορά Φυσικού Αερίου» το ... Αναζητούμενο Ν/Σ
energia.gr
Πεμ, 23 Οκτωβρίου 2014 - 12:47
Ως «ένα βήμα εμπρός και ένα άλμα πίσω για την αγορά φυσικού αερίου» χαρακτηρίζει η ΕΒΙΚΕΝ το … αναζητούμενο νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ για την απελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου. Υπενθυμίζεται ότι, όπως έγραψε εχθές το energia.gr (βλ. εδώ), το ν/σ αναρτήθηκε για λίγες ώρες τη Δευτέρα στον ιστότοπο opengov για να κατέβει αμέσως μετά χωρίς έκτοτε να υπάρχει καμία επίσημη πληροφόρηση για την τύχη του

Ως «ένα βήμα εμπρός και ένα άλμα πίσω για την αγορά φυσικού αερίου» χαρακτηρίζει η ΕΒΙΚΕΝ το … αναζητούμενο νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ για την απελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου. Υπενθυμίζεται ότι, όπως έγραψε εχθές το energia.gr (βλ. εδώ), το ν/σ αναρτήθηκε για λίγες ώρες τη Δευτέρα στον ιστότοπο opengov για να κατέβει αμέσως μετά χωρίς έκτοτε να υπάρχει καμία επίσημη πληροφόρηση για την τύχη του.

Η ΕΒΙΚΕΝ, σχολιάζοντας με ανακοίνωσή της το κείμενο που για λίγες ώρες είδε το φως της δημοσιότητας, αναφέρει ότι οι καταναλωτές περιμένουν το Νόμο «για να ανοίξει επιτέλους μια αγορά που παραμένει επί 20 χρόνια μονοπώλιο της ΔΕΠΑ και των θυγατρικών της ΕΠΑ». Ωστόσο, τονίζει ότι το νομοσχέδιο δρομολογεί την πολυπόθητη απελευθέρωση «με εντελώς λάθος τρόπο», καθώς, όπως σημειώνει, «διατηρεί υπάρχουσες μονοπωλιακές στρεβλώσεις με αποτέλεσμα να αυξάνεται το κόστος του αερίου, ειδικά για τους βιομηχανικούς καταναλωτές».

Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΕΒΙΚΕΝ:

«Ένα βήμα μπρος

Το ΥΠΕΚΑ ανάρτησε για διαβούλευση νομοσχέδιο για την απελευθέρωση της αγοράς αερίου. Οι καταναλωτές περιμένουν το Νόμο για να ανοίξει επιτέλους μια αγορά που παραμένει επί 20 χρόνια μονοπώλιο της ΔΕΠΑ και των θυγατρικών της ΕΠΑ. Η πορεία για το οριστικό άνοιγμα της αγοράς δεν πρέπει να ανακοπεί. 

Ένα άλμα πίσω

Όμως, το νομοσχέδιο δρομολογεί την πολυπόθητη απελευθέρωση με εντελώς λάθος τρόπο. Διατηρεί υπάρχουσες μονοπωλιακές στρεβλώσεις με αποτέλεσμα να αυξάνεται το κόστος του αερίου, ειδικά για τους βιομηχανικούς καταναλωτές.

Αναιρεί έτσι την εκπεφρασμένη κυβερνητική βούληση για αύξηση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής Βιομηχανίας, σε μια εποχή όπου η αύξηση των εξαγωγών είναι όρος για την ανάκαμψη της Εθνικής Οικονομίας.

Το νομοσχέδιο προβλέπει πως οι βιομηχανικοί καταναλωτές θα καταβάλουν για τις υπηρεσίες διανομής 4 ευρώ ανά MWh από περίπου 1 ευρώ που καταβάλλουν σήμερα για τις ίδιες υπηρεσίες!

Ένα τέτοιο κόστος αποτελεί ρεκόρ για τα ευρωπαϊκά δεδομένα και προφανώς ακυρώνει όποια σκέψη για επενδύσεις, μια και ήδη ητιμή του φυσικού αερίου για την ελληνική βιομηχανία είναι υψηλότερη έναντι των Ευρωπαίων ανταγωνιστών μας κατά 30%.

Η αύξηση αυτή εξανεμίζει την έκπτωση που επετεύχθη μόλις προ ενός έτους από την προμηθεύτρια Gazprom με την άμεση προσωπική παρέμβαση του Πρωθυπουργού!

Συμπεραίνουμε πως η αύξηση αυτή είναι το αντάλλαγμα προς τους μετόχους της ΔΕΠΑ και των ΕΠΑ (στις οποίες συμμετέχει η ΔΕΠΑ με 51%) οι οποίες χάνουν τα γεωγραφικά μονοπώλια που τους έχουν εκχωρηθεί, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το πλήγμα στην ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής Βιομηχανίας.

Γιατί όμως δεν εξαντλούνται οι εναλλακτικές για την αποφυγή αυτής της οριζόντιας αύξησης που φέρνει την αγορά πολλά χρόνια πίσω; Προτείνονται τα εξής:

i. Οι ΕΠΑ να καταστούν άμεσα επιλέγοντες πελάτες για το σύνολο των ποσοτήτων που προμηθεύονται, απαλλασσόμενες πλήρως από τη δέσμευσή τους έναντι της ΔΕΠΑ.

ii. Εφόσον το Ελληνικό Δημόσιο έχει υποχρέωση αποζημίωσης των ΕΠΑ λόγω των συμβάσεων που έχει υπογράψει, αυτή πρέπει να ρυθμιστεί με φορολογικά και άλλα κίνητρα και όχι να επιβαρύνει τους καταναλωτές.

iii. Σε καμία περίπτωση δε νοείται να επωμιστούν νέα βάρη ή να κληθούν να συμμετέχουν στην ανάπτυξη νέων δικτύων οι ήδη συνδεδεμένοι βιομηχανικοί καταναλωτές που δίνουν αγώνα επιβίωσης.

Είναι λυπηρό και απογοητευτικό, μετά από έξι χρόνια ύφεσης, η χώρα και η αγορά ενέργειας να παραμένουν όμηροι μονοπωλίων και ραντιέρηδων που στηρίζονται σε προνόμια που η Πολιτεία τους εκχώρησε. Αξίζει για τη διατήρηση της κερδοφορίας της ΔΕΠΑ και των ΕΠΑ να θυσιαστεί η παραγωγική βάση της χώρας; Σε τελική ανάλυση, πού θα πωλούν αέριο οι εταιρείες αυτές όταν θα έχει πια κλείσει και η τελευταία βιομηχανία;»