Ενώ συνεχίζεται ακόμη το «κρυφτούλι» με το νομοσχέδιο για την αγορά φυσικού αερίου, η ενεργοβόρος βιομηχανία συνεχίζει να βρίσκεται σε συναγερμό. Από την εντρύφηση στο κείμενο που διέρρευσε μέσω του opengov την περασμένη Δευτέρα, ανακύπτουν συνεχώς και νέα «μαργαριτάρια»

Ενώ συνεχίζεται ακόμη το «κρυφτούλι» με το νομοσχέδιο για την αγορά φυσικού αερίου, η ενεργοβόρος βιομηχανία συνεχίζει να βρίσκεται σε συναγερμό. Από την εντρύφηση στο κείμενο που διέρρευσε μέσω του opengov την περασμένη Δευτέρα, ανακύπτουν συνεχώς και νέα «μαργαριτάρια».

Δεν είναι μόνο ο τετραπλασιασμός των χρεώσεων για χρήση δικτύου που από ένα ευρώ η μεγαβατώρα ορίζονται σε τέσσερα ευρώ. Προκύπτουν και άλλες κρυφές χρεώσεις που θα επιβαρύνουν τους καταναλωτές. Για παράδειγμα στο άρθρο 6 του σχεδίου, αναφορικά με το τι θα λαμβάνει υπόψιν του ο κανονισμός τιμολόγησης για τα τέλη χρήσης δικτύου, (θα τον επεξεργαστεί η ΡΑΕ), περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων και «Η κάλυψη του κόστους του ανταλλάγματος που καταβάλλεται από τον Διαχειριστή του Δικτύου Διανομής στον κύριο αυτού για την παραχώρηση της χρήσης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης του Δικτύου.»

Δηλαδή, οι ΕΠΑ που θα είναι οι διαχειριστές των δικτύων διανομής, θα μεταφέρουν στα τιμολόγια το «ενοίκιο» που θα καταβάλλουν στη ΔΕΠΑ, επειδή η τελευταία είναι ο ιδιοκτήτης τους σύμφωνα με το νόμο. Αυτό που επισημαίνει η βιομηχανία επί του προκειμένου, είναι ότι, η όποια απώλεια εσόδων της ΔΕΠΑ, λόγω κατάργησης του μονοπωλίου των ΕΠΑ στις περιοχές που το ασκούν (η ΔΕΠΑ είναι μέτοχος με 51% στις ΕΠΑ), και του πλήρους διαχωρισμού των δραστηριοτήτων προμήθειας και διαχείρισης δικτύου (unbundling), μεταφέρεται στις πλάτες των καταναλωτών μέσω της κάλυψης του «κόστους του ανταλλάγματος» από τα τιμολόγια.

Η παρατήρηση επ΄ αυτού, είναι ότι από τη στιγμή που το Δημόσιο έστω και κατόπιν πιέσεων τρόικας και ΕΕ (αν και η τελευταία είχε επανειλημμένα εγκρίνει το μοντέλο) «έσπασε» τις συμβάσεις με τις ΕΠΑ και άλλαξε τους όρους τους, θα πρέπει το ίδιο να αναλάβει το σχετικό κόστος είτε απευθείας, είτε εμμέσως όπως φορολογικά μέτρα κλπ.

Δεν είναι δυνατόν, τονίζουν οι άνθρωποι της αγοράς, τη στιγμή που η ελληνική βιομηχανία αγκομαχά από την οικονομική κρίση και το υψηλό ενεργειακό κόστος, να «φορτώνεται» με επιπλέον βάρη χωρίς να έχει καμία ευθύνη.

Τέλος, το νομοσχέδιο για το άνοιγμα της αγοράς φυσικού αερίου, σε αυτό που καταλήγει είναι ότι έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις πολιτικές της κυβέρνησης για μείωση του ενεργειακού κόστους και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της εγχώριας βιομηχανίας και οικονομίας.

Γιατί, τι άλλο είναι ο τετραπλασιασμός των χρεώσεων για το δίκτυο όπως λένε οι ίδιοι θέτοντας ταυτόχρονα το ερώτημα, σε ποια άλλη χώρα οι χρεώσεις δικτύου διανομής ανέρχονται σε 4 ευρώ η μεγαβατώρα φυσικού αερίου.