Ἡ Δύση σέ θέση παρατηρητή
καί τό Χαλιφάτο δυναμώνει καί ἁπλώνεται, μοῦ ἔλεγε τίς προάλλες ἕνας ἀμερικανός
δημοσιογράφος, πού ἐργάζεται στό Λίβανο γιά μιά μεγάλη ἀμερικανική ἐφημερίδα:
«Μᾶς τήν ἔφεραν οἱ τζιχαντιστές τῆς ISIS. Ἀναπτύχθηκαν κάτω ἀπό τή μύτη μας.
Διόρθωσαν τά λάθη τῶν προηγούμενων. Νά δοῦμε τώρα πῶς θά μαζευτοῦν».
Ἡ ἱστορία ἔχει ἀρχίσει
ἀπό παλιά. Ξεκίνησε ἀπό τόν Δυτικό Μεσαίωνα, ὅταν μέ τίς σταυροφορίες
προσπάθησαν νά σταματήσουν τήν ἀνάπτυξη τοῦ Ἰσλάμ, λέγοντας ὅτι πήγαιναν νά ἐλευθερώσουν
τούς «Ἅγιους Τόπους». Αὐτό πού κατάφεραν ἦταν νά καταλυθεῖ ἡ Βυζαντινή Αὐτοκρατορία
(1204), οἱ Ἄραβες νά καταλάβουν τήν Ἰβηρική Χερσόνησο καί οἱ Τοῦρκοι νά φθάσουν
στίς πύλες τῆς Βιέννης.
Στόν Α΄ Παγκόσμιο
Πόλεμο, ὅταν κατελύθη ἡ Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία, ἀφοῦ κράτησε 400 χρόνια ὑπόδουλα τά εὐρύτερα Βαλκάνια, κατελύθη καί τό
Χαλιφάτο, το Ἱερό Κράτος τοῦ Χαλίφη (Khalifa=ὁ διάδοχος). Τά τεχνητά σύνορα τοῦ
1916, πού χώρισαν τίς χῶρες τῆς Μέσης Ἀνατολῆς μέ τή συμφωνία ΣΑΙΚΣ-ΠΙΚΟ
(Βρεταννία-Γαλλία) δέν ἔγιναν ποτέ ἀποδεκτά ἀπό τόν Μουσουλμανικό κόσμο. Πού ἦταν
ὅμως πάντα χωρισμένος σέ Σουνίτες και Σιΐτες κι ἔτσι ἀδύναμος νά ἀντιδράσει.
Αὐτή ἡ διαμάχη, μέ
χιλιάδες νεκρούς καί ἀπό τίς δύο πλευρές, πού ξεκίνησε μέ τή σφαγή τῆς
Καρμπάλα, σχεδόν 60 χρόνια μετά τό θάνατο τοῦ Μωάμεθ (632 μ.Χ.),
ὅταν ὁ γαμπρός καί ἐπίδοξος
διάδοχός του, Ἀλί, ἐσφαγιάσθη μαζί μέ τήν οἰκογένειά του ἀπό τόν σουνίτη
Μωαβία, συνεχίζεται ἀδιάκοπα μέχρι σήμερα.
Οἱ σουνίτες πού ἀποτελοῦν
τό 90% τοῦ 1,6 δίς τῶν μουσουλμάνων κι εἶναι ἁπλωμένοι σέ 50 χῶρες, ἀντιμάχονται
τούς σιΐτες, πού ἀποτελοῦν τό 10% καί βρίσκονται σέ 5 χῶρες κυρίως (Ἰράκ, Ἰράν,
Ὑεμένη, Ἐμιράτα, Σαουδική Ἀραβία).
Στό Ἰράκ, οἱ σιΐτες
ἀποτελοῦν τό 60%, ἐνῶ οἱ σουνίτες τό 15-20% καί 15% εἶναι Κοῦρδοι. Οἱ Τοῦρκοι εἶναι
κατά βάση σιϊτικοί. Αὐτή ἡ ἔχθρα καί ὁ ἀλληλοσπαραγμός ἀπό τήν περίοδο τῆς
Καρμπάλα, δέν ἐπέτρεψε στούς μουσουλμάνους νά ἑνωθοῦν καί νά ἀποτελέσουν μιά
μεγάλη δύναμη. Μετά τή δημιουργία τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ (1948) στά ἐδάφη τῆς
Παλαιστίνης βρῆκαν ἕνα κοινό στόχο.
Νά διώξουν τό Ἰσραήλ
ἀπό ἐκεῖ πού αὐτό θεωρεῖ κοιτίδα του καί ὅπου μετά τόν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οἱ
συμμαχικές δυνάμεις τό βοήθησαν νά ἐγκατασταθεῖ. Ὅμως καί πάλι ἡ μεταξύ τους ἔχθρα
δέν τούς ἄφησε νά κάνουν ἕνα κοινό μέτωπο. Ἡ λαϊκή ὅμως ἀγανάκτηση ὤθησε στή
δημιουργία ὁμάδων κρούσεων. Ἡ Ἀλ Φατάχ τοῦ Γιασέρ Ἀραφάτ, ἡ Χαμάς (Ἰσλαμικό
Κίνημα Ἀντίστασης 1987), ἡ Χεζμπολλάχ στό Λίβανο καί πρόσφατα
ἡ Ἀλ Κάϊντα (1989) μέ τήν τρομοκρατική ἐνέργεια τῆς 11ης Σεπτεμβρίου τό 2001. Ὁμάδες
κρούσης ἀπό ἀποφασισμένους Μουτζαχεντίν (ἀγωνιστής τοῦ Τζιχάντ: ἱερός πόλεμος
κατά τῶν ἄπιστων) πού ξεκίνησε μετά τόν πόλεμο τοῦ Κόλπου (1991-2003). Οἱ Ἀμερικανοί
ἔδιωξαν (ἐκτέλεσαν) τόν Σαντάμ (σουνίτης) καί ἐπέβαλαν κυβέρνηση σιϊτῶν (2011)
μιά κυβέρνηση πού ἔδωσε πολύ νωρίς δείγματα
διαφθορᾶς καί δημιούργησε παρακρατικές ὀργανώσεις κατά τῶν σουνιτῶν.
Ὅμως οἱ
τζιχαντιστές στή Συρία, ὀργανώθηκαν ὄχι μόνο κατά τοῦ Ἄσσαντ.
Ἐκτίμησαν σωστά ὅτι
τό λάθος τῶν μέχρι τότε ὀργανώσεων ἦταν ὁ οἰκονομικός ἔλεγχος πού ἐξηρτᾶτο ἀπό
τούς Σεΐχηδες καί τούς Ἐμίρηδες τοῦ Κόλπου. Κι ἀποφάσισαν νά κάνουν τόν «Ἱερό
Πόλεμο» μέ δικά τους χρήματα. Ἔτσι κάτω ἀπό τή μύτη ὅλων (ἐννοοῦμε δυτικῶν καί
μή) οἱ τζιχαντιστές τῆς Συρίας κατέλαβαν πρῶτα
τή λωρίδα τῆς Ἐρήμου
μεταξύ Συρίας-Ἰράκ (Ἀλ Ρακκά) ἀπ΄ ὅπου περνοῦσαν παλιά τά καραβάνια μέ τίς καμῆλες
καί τώρα συνεχίζει νά περνάει ὁ ἐμπορικός δρόμος. Μέ τήν ἀπειλή τῶν ὅπλων, πῆραν
ἀπό τούς βεδουίνους τά διόδια. Ἀποτέλεσμα: 1 ἑκ. δολλάρια τόν μήνα!!
Ἑπόμενο βῆμα:
κατάληψη τοῦ Τικρίτ (11/6/2014) ὅπου ἐργοστάσιο παραγωγῆς ἠλεκτρικῆς ἐνέργειας
γιά τήν εὐρύτερη περιοχή. Ἄλλα ἔσοδα.
Κατάληψη τῆς
Φαλούτζα, βασικοῦ κόμβου μεταφορᾶς πετρελαίου ἀπό τή Μοσούλη. Κι ἄλλα ἔσοδα.
Τελικά κατάληψη καί
τῆς Μοσούλης (12/6/2014). Ἕνας κεραυνοβόλος πόλεμος ἀπό ἀποφασισμένους ἰσλαμιστές
μέ συρροή ἐθελοντῶν καί ἀξιωματικῶν ἀπό τίς γύρω χῶρες καί τό Ἰράκ.
Τώρα εἶχαν χρήματα
καί τή δύναμη νά δημιουργήσουν ὄχι ἕνα νέο κοσμικό κράτος, ἀλλά νά στήσουν τό
Χαλιφάτο.
Οἱ ἁπανταχοῦ
σουνίτες σ΄ αὐτό τό ὄνειρο πού γίνεται πραγματικότητα προσβλέπουν. Θυσιάζονται
καί θυσιάζουν κάθε ἄπιστο, κάθε παραβάτη, χωρίς οἶκτο. Στό χαλιφάτο ἐφαρμόζεται
αὐστηρά ἡ Σαρία (Ἰσλαμικός Ποινικός Κώδικας) –σημ.: ἡ Σαρία ἐφαρμόζεται καί στή
Δυτική Θράκη, τήν ἑλληνική!–, ἀκολουθεῖται ὅλη ἡ Ἰσλαμική γραπτή παράδοση
(Χαντίθ) και τό ἡμερολόγιο τό Ἰσλαμικό, πού σημαίνει ὅτι ἡ 1η Muharram (1409) ἀπό
Ἐγείρας ἀντιστοιχεῖ στίς 18 Αὐγούστου 1988, δηλαδή ζοῦν ἀκόμη τόν δικό τους
μεσαίωνα.
Ἀναπτύσσονται ὅμως
καί θεωρητικοί κήρυκες αὐτῆς τῆς ἰσλαμικῆς ἀλήθειας ἀνά τόν κόσμο, ὅπως ὁ Ἀλ
Καρνταβί, θεολόγος, πολύγλωσσος, συγγραφέας 120 βιβλίων γιά τό Ἰσλάμ, μέ 8
παγκόσμια βραβεῖα, πού διατείνεται ὅμως ὅτι «Οἱ γυναῖκες τῶν ἄπιστων εἶναι
στρατιῶτες καί πρέπει νά τυγχάνουν ἴδιας μεταχείρισης». Ὁ Ἀλ Καρνταβί κήρυξε
πρόσφαταπόλεμο κατά τῆς Ρωσσίας (οἱ τσετσένοι εἶναι ἐπίσης σουνίτες).
Τό Χαλιφάτο ἐξέδωσε
καί τόν χάρτη τῆς ἐπικράτειάς του, ὅπου συμπεριλαμβάνεται ἐκτός ἀπό Τουρκία,
Συρία, Ἰράκ, Ἰράν, Αἴγυπτος, Μαρόκο, Λιβύη, Ἀλγερία καί ὅλα τά Βαλκάνια
(συμπεριλαμβάνεται βέβαια καί ἡ Ἑλλάδα).
«Νά δοῦμε τί θά
κάνουμε μ΄ αὐτούς» λέει ὁ φίλος μου ὁ δημοσιογράφος (πού ὑποπτεύομαι ὅτι μπορεῖ
νά εἶναι καί πράκτορας μυστικῶν ὑπηρεσιῶν). Κι ἐγώ προσθέτω: «Ὁ Ἀλλάχ νά βάλει
τό χέρι του…».
*Δρ Ὀρθοπεδικός - Χειρουργός
(από την εφημερίδα"ΕΣΤΙΑ", 27/07/2014)