Κοζάνη: Απώλεια 83 Εκατ. Ετησίως από τη Μετάβαση σε Καθεστώς Χαμηλής Λιγνιτικής Παραγωγής

Κοζάνη: Απώλεια 83 Εκατ. Ετησίως από τη Μετάβαση σε Καθεστώς Χαμηλής Λιγνιτικής Παραγωγής
από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Τρι, 24 Ιουλίου 2012 - 11:50
Την απώλεια 83 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, για τη Δυτική Μακεδονία και επιπλέον απώλειες 22,8 εκατομμυρίων το χρόνο, για την εθνική οικονομία, θα είχε ως αποτέλεσμα η αντικατάσταση λιγνιτικής ισχύος, με ισχύ προερχόμενη από εισαγόμενο φυσικό αέριο (με τιμή αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στα 10 ευρώ τον τόνο).
Την απώλεια 83 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, για τη Δυτική Μακεδονία και επιπλέον απώλειες 22,8 εκατομμυρίων το χρόνο, για την εθνική οικονομία, θα είχε ως αποτέλεσμα η αντικατάσταση λιγνιτικής ισχύος, με ισχύ προερχόμενη από εισαγόμενο φυσικό αέριο (με τιμή αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στα 10 ευρώ τον τόνο).

Τα παραπάνω προβλέπει μελέτη του ΤΕΕ (Τμήμα Δυτικής Μακεδονίας), σχετικά με το κόστος μετάβασης της περιοχή, σε καθεστώς χαμηλής λιγνιτικής παραγωγής, την οποία παρουσίασε απόψε ο πρόεδρος του επιμελητηρίου, Δημήτρης Μαυροματίδης, στο Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτικής Μακεδονίας.
Συγκεκριμένα, η μελέτη τονίζει ότι για κάθε μία θέση μόνιμου προσωπικού, στα ορυχεία και τους σταθμούς παραγωγής, δημιουργούνται και συντηρούνται 3,28 θέσεις στην τοπική αγορά εργασίας, ενώ για κάθε ένα ευρώ που δαπανά η ΔΕΗ ΑΕ, σε μισθούς και εργολαβίες, προκύπτουν επαγωγικά περισσότερα από 3 ευρώ στον κύκλο της τοπικής οικονομίας.

Επιπλέον, επί συνόλου 6.882 μόνιμων και εκτάκτων υπαλλήλων της ΔΕΗ, συντηρούνται συνολικά 22.573 θέσεις εργασίας σε επίπεδο Δυτικής Μακεδονίας.«Η απόσυρση 300 MW λιγνιτικής ισχύος στην περιοχή θα προκαλέσει την απώλεια 1559 θέσεων εργασίας και μάλιστα κυρίως εκτός ΔΕΗ ΑΕ. Αν αποσυρθούν 2400 MW, χωρίς ισοδύναμα μέτρα στήριξης της τοπικής οικονομίας, τα μεγέθη είναι δυνατόν να αποδειχτούν εφιαλτικά και μη αναστρέψιμα για την περιοχή» αναφέρει η μελέτη. Παράλληλα,υπογραμμίζει την ανάγκη να ξεκινήσουν σήμερα οι όποιες δράσεις για τη στήριξη της μεταλιγνιτικής εποχής και τονίζει ότι «η λύση των προβλημάτων είναι πρωτίστως υπόθεση της τοπικής, περιφερειακής και κεντρικής εξουσίας».