Η διεθνής τιμή του Brent καταγράφει πτώση 20 δολαρίων (17%) από το υψηλότερο σημείο της φέτος και αναμένεται να υποχωρήσει κι άλλο, εκτός αν το εμπάργκο της Ε.Ε. προς το Ιράν οδηγήσει σε μεγάλο περιορισμό των εξαγωγών του. Ο βασικός λόγος για την τάση αυτή των τελευταίων εβδομάδων είναι η απόφαση της Σαουδικής Αραβίας να αυξήσει την παραγωγή της, αποδεχόμενη ότι είναι καλύτερα να υπάρχει μια σίγουρη αγορά στα 100 δολάρια, παρά μια παραπαίουσα αγορά στα 120 δολάρια.

Η διεθνής τιμή του Brent καταγράφει πτώση 20 δολαρίων (17%) από το υψηλότερο σημείο της φέτος και αναμένεται να υποχωρήσει κι άλλο, εκτός αν το εμπάργκο της Ε.Ε. προς το Ιράν οδηγήσει σε μεγάλο περιορισμό των εξαγωγών του. Ο βασικός λόγος για την τάση αυτή των τελευταίων εβδομάδων είναι η απόφαση της Σαουδικής Αραβίας να αυξήσει την παραγωγή της, αποδεχόμενη ότι είναι καλύτερα να υπάρχει μια σίγουρη αγορά στα 100 δολάρια, παρά μια παραπαίουσα αγορά στα 120 δολάρια.

Το Ριάντ έχει δίκιο να προβληματίζεται σχετικά με την επίδραση των υψηλών τιμών στην οικονομική ανάπτυξη, αφού αυτή με τη σειρά της τροφοδοτεί την ζήτηση για πετρέλαιο. Αν λοιπόν οι τιμές πλήξουν ανεπανόρθωτα την ζήτηση, τότε αυτή είναι δύσκολο να ανακτηθεί, όπως έχει αποδειχτεί στο παρελθόν σε ανάλογες περιπτώσεις.

Την ίδια στιγμή, τα μέτρα που έχει λάβει η Ε.Ε. και η Ουάσιγκτον κατά του Ιράν, πριν από την εφαρμογή του εμπάργκο, έχουν οδηγήσει ήδη σε μείωση των εξαγωγών του. Η δε παραγωγή της Τεχεράνης εμφανίζεται και αυτή μειωμένη κατά 10% από τα τέλη του 2011 και μετά, σύμφωνα με στοιχεία του CGES. 

Το αντιστάθμισμα ήρθε από την Σαουδική Αραβία, η οποία τους τελευταίους δύο μήνες έχει κορυφώσει την παραγωγή της σχεδόν στα 10 εκατ. βαρέλια ημερησίως, ξεπερνώντας την αντίστοιχη της Ρωσίας για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια. Σε συνδυασμό με την ισοτιμία του δολαρίου, η κίνηση αυτή έδωσε ανάσα στην διεθνή αγορά, αλλά δυστυχώς είναι δίκοπο μαχαίρι: Καθώς το Βασίλειο αυξάνει την παραγωγή του, ταυτόχρονα μειώνει τις δυνατότητες που έχει για περαιτέρω παραγωγή (την λεγόμενη υπερβάλλουσα παραγωγική δυνατήτα) και αυτό είναι κάτι που προβληματίζει ιδιαίτερα τους οικονομολόγους του πετρελαίου. Άλλωστε, η Σαουδική Αραβία είναι η μοναδική χώρα παγκοσμίως που διαθέτει υπερβάλλουσα δυνατότητα 1,5-2,5 εκατ. βαρελιών.

Σημειώνουμε, τέλος, ότι η χώρα έχει θέσει ως στόχο στον βαρύτατο προϋπολογισμό της μια τιμή στα 100 δολάρια για το βαρέλι του πετρελαίου. Πράγμα που σημαίνει ότι με την παραγωγή της στο μάξιμουμ και με την τιμή ακριβώς στα επίπεδα αυτά, η κατάσταση είναι ιδανική για την ίδια. Για πόσο καιρό όμως θα ισχύει αυτό;