Οι «Χερένιος» -κάτοικοι του μικρότερου νησιού των Καναρίων, ελ Χιέρο- χαρακτηρίζουν το νησί τους «λησμονημένο». Στερείται μεγάλων πολιτειών, βιομηχανίας, λεωφόρων και οι 10.500 Χερένιος είναι κυρίως αλιείς και καλλιεργούν ανανά, μπανάνες, αμπέλια, πατάτα, δημητριακά και συκιές. Υπάρχουν μόνον δέκα ξενώνες κι ούτε από τη Μαδρίτη δεν υπάρχουν απευθείας πτήσεις προς την πρωτεύουσα Βαλβέρδε, τελευταίο σταθμό του Χριστόφορου Κολόμβου προς το Νέο Κόσμο.
Ολα αυτά, θα αλλάξουν σύντομα. Το Κανάριο νησί θα γίνει το πρώτο «πράσινο» διεθνώς. Μέχρι το τέλος του 2009 το ελ Χιέρο θα είναι το πρώτο κατοικημένο νησί, του οποίου οι ανάγκες θα καλύπτονται εξ ολοκλήρου από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. «Το σχεδιαζόμενο πάρκο αιολικής ενέργειας με τρεις ανεμογεννήτριες και δύο νέους υδροηλεκτρικούς σταθμούς θα είναι υπεραρκετό για την ενεργειακή κάλυψη του νησιού», δηλώνει ο δήμαρχος Χαβιέρ Μοράλες, αγρομηχανικός, μέλος της τοπικής κυβέρνησης των Καναρίων κι ένας από τους μέντορες του οικολογικού προγράμματος.
«Η ετήσια εκπομπή CO2 θα μειωθεί κατά 18.700 τόνους, ενώ από το 2009 κάθε χρόνο οι εκπομπές διοξειδίου του θείου θα είναι κατά 100 τόνους και του οξειδίου του αζώτου κατά 400 τόνους μικρότερες. Επίσης θα εξοικονομηθούν 6.000 τόνοι ντίζελ, που κινούσαν τον σταθμό παραγωγής ενέργειας», λέει χαρακτηριστικά ο Χ. Μοράλες. Το υψηλό κόστος ανέγερσης -54,3 εκατομμύρια ευρώ- των αιολικών και των υδροηλεκτρικών εγκαταστάσεων καλύπτεται κατά μεγάλο μέρος από τις Βρυξέλλες, το ισπανικό υπ. Βιομηχανίας και την τοπική κυβέρνηση των Καναρίων. Εναλλακτική ενέργεια θα τροφοδοτεί και εγκατάσταση αφαλάτωσης θαλασσινού νερού, τα νερά της οποίας θα αρδεύουν αγρούς και οπωρώνες.
Οπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η ελβετική «Νόιε Τσίρχερ Τσάιτουνγκ» (ΝΖΖ), από τριετίας η κοινότητα έχει επενδύσει στον ήπιο αγροτοτουρισμό -διαμόρφωση μονοπατιών πεζοπορίας, προώθηση του διαχωρισμού απορριμμάτων και ενημέρωση των αγροτών για τα προτερήματα των βιοκαλλιεργειών. Η ανταπόκριση της ισπανικής αγοράς στα βιολογικά προϊόντα του νησιού έπεισε τις τοπικές αρχές, ότι έπραξαν ορθώς.
Επίσης τα δημοτικά λεωφορεία κινούνται με υδρογόνο, ενώ από το 2000 ολόκληρο το νησί ανακηρύχθηκε από την UNESCO προστατευόμενη οικολογική περιοχή. Στο θαλάσσιο πάρκο «Punta de la Restinga» η ενάλιος ζωή έχει αναζωογονηθεί σε βαθμό εντυπωσιακό. Η απόδοση της ελεγχόμενης αλιείας αποτελεί κίνητρο για παραμονή των νέων στο νησί, ενώ σε ορισμένες περιοχές επιτρέπονται οι καταδύσεις υπό μορφήν ξεναγήσεων. Οκταετές πρόγραμμα τουρισμού που έχει εκπονηθεί από την τοπική κυβέρνηση, επιτρέπει την ανέγερση νέων ξενοδοχείων υψηλών προδιαγραφών σε συγκεκριμένες παράκτιες περιοχές. Το παράδειγμα του ελ Χιέρο αναμένεται ν' ακολουθήσουν κι άλλα Κανάρια νησιά.
Γεωθερμική πόλη
Αλλη μια περιοχή λίγο βορειότερα, στην κεντρική Ευρώπη, αξιοποιεί μια εναλλακτική μορφή ενέργειας για την κάλυψη των αναγκών της. Στο Ουντερχάχινγκ της Βαυαρίας, πόλη 22.000 κατοίκων, λειτουργεί εδώ και περίπου ένα χρόνο ο μεγαλύτερος και πλέον σύγχρονος γεωθερμικός σταθμός της Ευρώπης. Ο σταθμός τροφοδοτεί με ηλεκτρική ενέργεια το δημόσιο δίκτυο ρεύματος. Πρόκειται για τη δεύτερη φορά που σε γεωθερμικό σταθμό εφαρμόζεται η λεγόμενη μέθοδος «Καλίνκα», όπου οι τουρμπίνες λειτουργούν με μίγμα αμμωνίας που μετατρέπεται σε αέριο σε συγκριτικώς χαμηλές θερμοκρασίες. Οπως λέει διευκρινιστικά ο τεχνικός, επικεφαλής του σταθμού, Ράινχαρντ Γκάλμπας, πρόκειται για «αποτελεσματικότατη τεχνική αξιοποίησης της γεωθερμίας».
Σύμφωνα με άρθρο της «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ», ο σταθμός προγραμματίζεται να παράγει μελλοντικώς ηλεκτρικό ρεύμα 3,4 μεγαβάτ που θα μπορεί να καλύψει τουλάχιστον 10.000 νοικοκυριά. Μέχρι στιγμής με το δίκτυο έχουν συνδεθεί 2.000 νοικοκυριά του Ουντερχάχινγκ και κατά τον Ερβιν Κνάπεκ, επί μακρόν επικεφαλής του εποπτικού συμβουλίου της κοινοτικής της πόλης εταιρείας «Geothermie GmbH» και μέχρι πρότινος δήμαρχο του Ουντερχάχινγκ, «για πολλούς χρήστες πετρελαίου θέρμανσης η στροφή προς τη γεωθερμική ενέργεια αποφέρει οφέλη μετά από 1-2 χρόνια, ενώ για όσους προτιμούσαν το φυσικό αέριο, το χρονικό διάστημα είναι περίπου μια δεκαετία».
Σήμερα ούτε ποσοστό 1% του παραγόμενου από ανανεώσιμες πηγές ρεύματος στη Γερμανία δεν προέρχεται από γεωθερμικούς σταθμούς, ωστόσο κατά τον Ρολφ Κάτσενμπαχ, ειδικό της γεωθερμικής βαθέων στρωμάτων στο Πολυτεχνείο της πόλης Ντάρμστατ, «σε δύο δεκαετίες στη χώρα θα ήταν δυνατή η παραγωγή τόσου ρεύματος από τη γεωθερμία όσο αντιστοιχεί στην παραγωγή 2-4 πυρηνικών εργοστασίων».
Στη Γερμανία είναι υπό σχεδιασμό περίπου 150 γεωθερμικές εγκαταστάσεις, από τις οποίες οι 90 στη Βαυαρία. *
(Από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 25/09/2009)