Η παραγωγή
ενέργειας με τη χρήση των υδάτινων πόρων, αποτελεί αναμφισβήτητα ένα μέσο, για
να καταφέρει η χώρα μας να ανταποκριθεί στον στόχο της ανάσχεσης των επιπτώσεων
της κλιματικής αλλαγής. Τα μικρά υδροηλεκτρικά έργα ανήκουν στο μοντέλο που θα
προωθήσει τον παραπάνω στόχο. Ωστόσο, σε αντίθεση με την Ευρώπη η Ελλάδα
παραμένει πολύ πίσω, καθώς ο στόχος για το 2020 είναι η εγκατεστημένη ισχύς να φθάσει
τα 350
MW. Αυτή τη στιγμή το 95%
των μικρών υδροηλεκτρικών έργων είναι ισχύος 1,5
MW-3
MW ανά
μονάδα, ενώ συνολικά η ισχύς τους ανέρχεται στα 240
MW.
Μεγάλο
εμπόδιο στην διείσδυση των μικρών υδροηλεκτρικών έργων, είναι οι χρονοβόρες
διαδικασίες που μεσολαβούν για την αδειοδότησή τους, επισημαίνει στο
Energia.
gr, ο
πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων, Κωνσταντίνος
Βασιλικός. «Ο χρόνος αδειοδότησης είναι 8-10 χρόνια και δεν
δικαιολογεί το ενδιαφέρον και τα πλεονεκτήματα του πόρου. Πιστεύουμε ότι τα μικρά
υδροηλεκτρικά είναι απείρως καλύτερα σε πλεονεκτήματα από τις συμβατικές
τεχνολογίες και μπορούν να αξιοποιηθούν με άλλες χρήσεις. Να εντάξουμε δηλαδή τα
υδροηλεκτρικά σε όλα τα αρδευτικά συστήματα της χώρας, κάτι που θα ωφελήσει την
κοινωνία». Παράλληλα, σημειώνει ότι έχει αξιοποιηθεί μόλις το 10% του
διαθέσιμου υδάτινου δυναμικού, όταν Ευρωπαϊκές χώρες έχουν αξιοποιήσει τους
υδάτινους πόρους έως και 70%.
Αξίζει να
σημειωθεί, πως τα τελευταία χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει αυστηρούς
κανόνες, όπως τα σχέδια διαχείρισης. Ειδικότερα, η οδηγία 2000/60/ΕΚ επιτρέπει
την κατασκευή αντίστοιχων έργων με την προϋπόθεση να μην δημιουργούν αρνητικές
επιπτώσεις στο περιβάλλον. Επίσης, τα μικρά υδροηλεκτρικά πρέπει να πληρούν
τους όρους που θέτει το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου
Ανάπτυξης για τις ΑΠΕ, για την εναρμόνισή τους με το περιβάλλον. Μάλιστα, όπως
αναφέρει ο κ. Βασιλικός «υπάρχει το φαινόμενο, ενώ έχουμε πολλές αδειοδοτήσεις
από τη ΡΑΕ τα έργα να καθυστερούν λόγω περιβαλλοντικών κριτήριων που
θεσπίστηκαν μεταγενέστερα, με αποτέλεσμα να γίνεται αργά η αδειοδότηση».
Επιπλέον, αν και υπάρχει ενδιαφέρον από ξένους επενδυτές, ανασταλτικός παράγοντας
είναι οι χρονοβόρες διαδικασίες, μας εξηγεί ο ίδιος, ενώ θεωρεί βέβαιο πως η
Ελλάδα δεν θα πιάσει τους στόχους της Ε.Ε. για το 2020 και αυτό συμπεραίνεται
από τις εκθέσεις της ελληνικής στατιστικής υπηρεσίας.
Πάντως, τα
τελευταία χρόνια υπάρχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την προώθησή των μικρών
υδροηλεκτρικών έργων από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Ειδικότερα,
το Σεπτέμβριο του 2016 υπήρξε μια απόφαση από την Υποεπιτροπή Υδατικών Πόρων
της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής, που ανέφερε
ότι «πρόκειται ουσιαστικά για τη φθηνότερη τεχνολογία ΑΠΕ με τη μεγαλύτερη
εγχώρια προστιθέμενη αξία. Πάνω από το 60% - 70% του κόστους των έργων είναι
υλικά και υπηρεσίες που προέρχεται από τη χώρα μας. Σε όλες τις περιπτώσεις
διαμόρφωσαν ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη, οικονομικά και κοινωνικά,
περιοχών της περιφέρειας και ιδιαίτερα, περιοχών που υστερούν οικονομικά».