Ο διευθύνων σύμβουλος της SOCAR, Ροβνάγκ Αμπντουλάγιεφ, αξίωσε πρόσφατα μείωση στο μισό για το τίμημα του ΔΕΣΦΑ. Πάντως, ακόμη και στην περίπτωση που κάτι τέτοιο γίνει αποδεκτό από την ελληνική κυβέρνηση, διερωτάται κανείς πώς θα μπορέσει η αζερική εταιρεία να καταβάλει ακόμη κι αυτό το μειωμένο ποσό που ζητά, όταν είναι γνωστό πως αναζητεί επίμονα να 500 εκατ. ευρώ από την EBRD για να καλύψει άμεσες ανάγκες λειτουργίας καθώς δεν διαθέτει επαρκή ρευστότητα, όπως πρόσφατα ανέλυσε το energia.gr;

Ο διευθύνων σύμβουλος της SOCAR, Ροβνάγκ Αμπντουλάγιεφ, αξίωσε πρόσφατα μείωση στο μισό για το τίμημα του ΔΕΣΦΑ. Πάντως, ακόμη και στην περίπτωση που κάτι τέτοιο γίνει αποδεκτό από την ελληνική κυβέρνηση, διερωτάται κανείς πώς θα μπορέσει η αζερική εταιρεία να καταβάλει ακόμη κι αυτό το μειωμένο ποσό που ζητά, όταν είναι γνωστό πως αναζητεί επίμονα να 500 εκατ. ευρώ από την EBRD για να καλύψει άμεσες ανάγκες λειτουργίας καθώς δεν διαθέτει επαρκή ρευστότητα, όπως πρόσφατα ανέλυσε το energia.gr;

Δεδομένου, εξάλλου, ότι οι Αζέροι επιθυμούν να παραμείνουν «στο παιχνίδι» για τον διαχειριστή του ελληνικού συστήματος φυσικού αερίου, ας δώσουν έστω το ποσό που αντιστοιχεί στο 49% κι όχι στο 66% του μετοχικού κεφαλαίου του ΔΕΣΦΑ, ακολουθώντας τις επιταγές του «Τρίτου Ενεργειακού Πακέτου». Βέβαια, μιλάμε για 264 εκατ. ευρώ, δηλαδή για το μισό και παραπάνω από το ποσό που ζητά ως δάνειο η ίδια η SOCAR από την EBRD. (Βάσει της αναλογίας αυτής, η ιταλική Snam, που φέρεται να ενδιαφέρεται για το υπόλοιπο 17%, θα καταβάλει 136 εκατ. ευρώ).

Και δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως, όπως είπε χθες στην ΕΡΤ και ο ίδιος ο Υπουργός Ενέργειας κ. Πάνος Σκουρλέτης, ήδη τα 400 εκατ. ευρώ είναι πολύ χαμηλό αντίτιμο – και θύμισε πως η αποτίμηση του Διαχειριστή του ελληνικού συστήματος φυσικού αερίου ξεπερνά τα 2 δις.

Αναφορικά με τα παράπονα των Αζέρων για τη νομοθετική ρύθμιση Σκουρλέτη, και τις κατηγορίες πως αποτελεί αλλαγή των όρων της σύμβασης, αρκεί να υπενθυμίσουμε αυτό που παρατηρούν κύκλοι του ΥΠΕΝ: πως η πραγματική απαίτηση αλλαγής όρων προέρχεται από τη SOCAR, που επιδιώκει «να της δοθεί το σύνολο των διαθεσίμων της εταιρείας με το Δημόσιο να παραιτείται, ταυτόχρονα, από το δικό του μερίδιο». Και πώς συμβιβάζονται οι απαιτήσεις αυτές με το ότι, βάσει του ευρωπαϊκού δικαίου, μπορεί να είναι μόνο «παθητικός» εταίρος στον ΔΕΣΦΑ, χωρίς δικαίωμα στο μάνατζεμεντ;

Από πού θα βρει, λοιπόν, η SOCAR τα χρήματα για τον ΔΕΣΦΑ, ακόμη κι αν γίνουν δεκτές από την ελληνική πλευρά οι νέες απαιτήσεις της, δεδομένων και των έντονων προσπαθειών της για δανεισμό; Νομίζουμε πως με μεγάλη δυσκολία θα βρει το σχετικό ποσό και όλες οι δηλώσεις παραγόντων της σχετικά με το θέμα του αντιτίμου δείχνουν ότι «ποιεί την ανάγκην φιλοτιμίαν» …