Οταν πριν από ένα χρόνο ο πρωθυπουργός της Κίνας είχε επισκεφτεί την
Ελλάδα, στο επίσημο δείπνο ήπιε ένα από τα καλύτερα κρασιά του κτήματος
Τσέλεπου, τον Κοκκινόμυλο, ένα merlot που παράγεται στην Τεγέα. Μόλις ο
πρωθυπουργός της Κίνας δοκίμασε το κρασί έκανε ένα μορφασμό θαυμασμού
και ζήτησε να μάθει περισσότερες λεπτομέρειες για την προέλευσή του.
Την
επόμενη ακριβώς ημέρα κτύπησε το τηλέφωνο στο οινοποιείο του Γιάννη
Τσέλεπου και μία κινέζικη εταιρεία τού ζήτησε ποσότητες για εξαγωγή στην
Κίνα. Δεν είχαν ιδέα ότι η Ελλάδα παράγει κρασί και μάλιστα τόσο καλό
κρασί, διευκρίνισαν.
Το πρώτο φορτίο ταξίδεψε για την Κίνα τον
Μάιο και το δεύτερο έφυγε πριν από λίγες ημέρες. Τα χρήματα είχαν
καταβληθεί πριν φτάσει το εμπόρευμα. Σε αυτά τα δύο φορτία ο Γιάννης
Τσέλεπος αποδίδει σχεδόν την οικονομική του σωτηρία σε μια εποχή που η
εγχώρια κατανάλωση μειώνεται ραγδαία. «Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε καθόλου
αποθέματα. Μέσα στις γιορτές θα βγάλουμε κόκκινο κρασί του 2009» λέει ο
παραγωγός. «Ζητούν και άλλα και δεν έχουμε να τους δώσουμε».
«Η
Κίνα έχει ξελασπώσει όλο τον ευρωπαϊκό αμπελώνα τώρα στην κρίση. Είναι ο
μεγαλύτερος προορισμός ακριβών κρασιών, πολλά διάσημα Chateaux της
Γαλλίας χρωστούν την επιβίωσή τους στις εξαγωγές στην Κίνα». Το πιο
σημαντικό, εξηγεί ο Γιάννης Τσέλεπος, είναι ότι στην Κίνα στείλαμε
ακριβά κρασιά. «Η Ελλάδα πρέπει και μπορεί να πουλήσει ακριβά κρασιά,
δεν έχουμε λόγο να ξεφτιλίσουμε τις τιμές. Δεν μπορούμε να
ανταγωνιστούμε τους ξένους στην πολύ χαμηλή τιμή. Ομως ένα καλό ελληνικό
κρασί είναι φθηνότερο από ένα αντίστοιχο γαλλικό και αυτοί το ξέρουν».
Το οινοποιείο Τσέλεπου ήταν πάντα προσανατολισμένο στις εξαγωγές. Το 25%
της παραγωγής έως το 2009 και σήμερα περίπου το 50% πηγαίνει στην
Αμερική, στον Καναδά, στην Αυστραλία αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Για
τον κ. Γιάννη Τσέλεπο, τον οινοποιό που μόλις στις 12 Οκτωβρίου το
αμερικανικό περιοδικό Wine and Spirit συμπεριέλαβε στους πενήντα
καλύτερους οινοποιούς με παρουσία στην Αμερική, η συνεργασία με την Κίνα
δεν ήταν και τόσο απρόσμενη. Το αντίθετο. Το κτήμα του είχε πάρει μέρος
σε εκθέσεις στην Κίνα και είχε αναπτύξει σχέσεις με αντιπροσώπους της
χώρας στην Ελλάδα. «Κινούμαστε συνεχώς. Αλλιώς δεν υπάρχει τρόπος να
επιβιώσεις με τις σημερινές συνθήκες».
Κάπως έτσι κλείστηκε η μία
από τις τέσσερις επιχειρηματικές συμφωνίες μεταξύ ελληνικών και
κινεζικών εταιρειών, την ημέρα υπογραφής Μνημονίου Οικονομικής
Συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, που υπέγραψε ο υπουργός Ανάπτυξης,
Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο υφυπουργός
της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας κ. Zhong Shan.
Το παράξενο mail
Ο κ. Ανδρέας
Μπράλιος από την άλλη, μόλις την τελευταία διετία έκανε κάποιες κινήσεις
εξωστρέφειας, «κάποιες επαφές με το εξωτερικό» λόγω καθίζησης της
τοπικής αγοράς, που κανονικά κάλυπτε το 85% του τζίρου του. Εκείνο το
πρωινό στις αρχές του καλοκαιριού ο κ. Μπράλιος καθόταν στο γραφείο του,
όπως κάθε ημέρα, «ξεσκαρτάροντας» την ηλεκτρονική του αλληλογραφία,
όταν ένα παράξενο mail εμφανίστηκε στην οθόνη του υπολογιστή του. Το
κυρίως κείμενο ήταν γραμμένο στα αγγλικά, αλλά ο αποστολέας ήταν
σημειωμένος στα κινεζικά, κυριολεκτικά. Ενδιαφερόμαστε για ελληνικά
μάρμαρα και θα θέλαμε να μας στείλετε δείγματα, ήταν συνοπτικά το αίτημα
μιας εταιρείας από την άλλη άκρη του κόσμου. «Στείλαμε κάποια δείγματα
και μας απάντησαν ότι ορισμένα κομμάτια τους άρεσαν και ότι θέλουν να
αγοράσουν κάποιες ποσότητες. Τον επόμενο μήνα ήρθαν στην Ελλάδα,
διάλεξαν μάρμαρα, τα πλήρωσαν πριν τα παραλάβουν και έφυγαν» διηγείται ο
ιδιοκτήτης της εταιρείας μαρμάρων Αγίας Μαρίνας ΕΠΕ.
Οι Κινέζοι
πάντως ζητούν συνέχιση της συνεργασίας και μάλιστα με πολύ μεγαλύτερες
ποσότητες γιατί έχουν μεγάλη ανάγκη από πρώτες ύλες, αλλά όπως εξηγεί ο
κ. Μπράλιος, για να ευοδωθούν οι υποσχέσεις όχι μόνο με τη δική του
εταιρεία αλλά και με άλλες μεγαλύτερες που δραστηριοποιούνται στον
συγκεκριμένο τομέα, θα πρέπει να λυθούν μερικά βασικά προβλήματα. «Να
αποφασίσουμε αν για παράδειγμα θέλουμε να έχουμε μάρμαρο Καβάλας. Αν
θέλουμε, τότε πρέπει να έχουμε λατομείο στην Καβάλα. Αυτό σημαίνει να
αδειοδοτηθούν με συγκεκριμένους όρους τα λατομεία που σήμερα κλείνουν το
ένα μετά το άλλο». Οι εξαγωγές σε μια τόσο μεγάλη αγορά για έναν κλάδο
που αντιμετωπίζει πρόβλημα είναι μια σημαντικότατη ανάσα. Ομως ο κ.
Μπράλιος λέει ότι θα έπρεπε παράλληλα να γίνουν οι κατάλληλες κινήσεις
για να μην εξάγουμε μόνο πρώτες ύλες, αλλά και μεταποιημένα προϊόντα.
(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 26/10/2011)