Διότι υπάρχουν και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού κάποιοι που δεν επιδεικνύουν και τόση ζέση απέναντι στην πιθανότητα του τερματισμού του πολέμου. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει εργαλειοποιηθεί από πολιτικές δυνάμεις σε αμφότερες τις όχθες του Ατλαντικού, προκειμένου να προετοιμάσει την Ευρώπη για μια εμπόλεμη σύγκρουση με τη Ρωσία, χωρίς ωστόσο να υπάρχει κάποια σαφή ένδειξη για περαιτέρω κλιμάκωση από την πλευρά της Μόσχας. Στις ΗΠΑ, τα «γεράκια» του Δημοκρατικού κόμματος γνωρίζουν ότι η ήττα τους στην Ουκρανία, την οποία έχουν ενισχύσει με δεκάδες δις ευρώ από την αρχή του πολέμου, θα τους αναγκάσει να δώσουν εξηγήσεις για την αποτυχημένη στρατηγική τους που ωχριά μπροστά στα αποδεδειγμένα σφάλματα όσον αφορά στην εισβολή στο Ιράκ. Στην Ευρώπη, πέραν από τις πολιτικές συνέπειες μιας ήττας που οι Ευρωπαίοι δεν είχαν υποτίθεται καν διανοηθεί, υπάρχει ένας ακόμη παράγοντας. Βρυξέλλες και κράτη μέλη θα πρέπει να εξηγήσουν στους Ευρωπαίους πολίτες πού οφείλεται αυτή η τεράστια στροφή προς τις αμυντικές δαπάνες εις βάρος των αναπτυξιακών πολιτικών με κοινωνικό πρόσημο που τόσο απεγνωσμένα χρειάζεται η Ένωσις αλλά και για ποιό λόγο αποφάσισαν να απεμπλακούν οριστικά, όπως λένε, από το φθηνό ρωσσικό αέριο.
Εν ολίγοις οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να εξηγήσουν στους πολίτες τους για ποιο λόγο η ΕΕ διέθεσε τόσα πολλά χρήματα για έναν πόλεμο, που δύσκολα θα μπορούσε να κερδηθεί χωρίς την άμεση εμπλοκή τους. Συγκεκριμένα, η Ευρώπη διέθεσε το Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2025: 10,4 δισ. ευρώ στρατιωτική βοήθεια, 9,8 δισ. ευρώ οικονομική και ανθρωπιστική βοήθεια, ενώ παράλληλα οι ΗΠΑ – άλλοτε ο μεγαλύτερος χρηματοδότης του πολέμου – παρέμειναν αδρανείς από τον Ιανουάριο. Στο μέτωπο της αμυντικής βιομηχανίας. Μόνο τον Μάιο και Ιούνιο του 2025 από τα 10,5 δισ. ευρώ ευρωπαϊκής στρατιωτικής βοήθειας τα 4,6 δισ. ευρώ διοχετεύθηκαν σε νέες συμβάσεις παραγωγής όπλων με αμυντικές εταιρείες και όχι μέσω υφιστάμενων αποθεμάτων. Αυτές οι συμβάσεις έχουν ανατεθεί κυρίως σε εταιρείες με έδρα την Ευρώπη και την Ουκρανία– μια σαφής ένδειξη του αυξανόμενου ρόλου της αμυντικής βιομηχανίας στη στρατιωτική βοήθεια, σύμφωνα με τα στοιχεία του IFW. Είναι ενδεικτικό ότι από την έναρξη του πολέμου έως τον Ιούνιο του 2025, η Ευρώπη έχει διαθέσει τουλάχιστον 35,1 δισ. ευρώ σε στρατιωτική βοήθεια μέσω αμυντικών προμηθειών – 4,4 δισ. ευρώ περισσότερα από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ήδη κάποιοι έχουν χάσει τον ύπνο τους με προεξέχουσα την ίδια την επικεφαλής της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής Κάγια Κάλλας. Ο πρώην αναλυτής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ (CIA) Λάρι Τζόνσον, μιλώντας στο podcast «Judging Freedom» ισχυρίστηκε πως τόσο ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, όσο και η αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κάγια Κάλας, βρίσκονται στο επίκεντρο σκανδάλου πιθανής υπεξαιρέσεως 48 δισ. δολλαρίων δυτικής βοήθειας προς την Ουκρανία! Σύμφωνα με τον Τζόνσον το υπουργείο Πολέμου των ΗΠΑ (πρώην υπουργείο Άμυνας) διεξάγει μια «αθόρυβη αλλά εις βάθος» έρευνα για τον τρόπο που διοχετεύθηκαν δεκάδες δισ. δολλάρια στο Κίεβο από την έναρξη του πολέμου. Όπως υποστηρίζει, τμήμα των χρημάτων φέρεται να διεκινήθη μέσω εσθονικών τραπεζών, στοιχείο που βάζει στο κάδρο την Εσθονή Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κάγια Κάλας.
Και αν τα κίνητρα της Κάλλας φέρεται να είναι καθαρά οικονομικά, άλλοι Ευρωπαίοι υποκινούνται από άλλες σκοπιμότητες. Πριν από λίγες ημέρες ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γιόχαν Βάντεφουλ, εξετίμησε ότι η Ρωσσία θα μπορούσε έως το 2029 να είναι έτοιμη για μια επίθεση εναντίον χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ, ενώ η κυβέρνησις Μέρτς έχει κάνει σημαία τις υποτιθέμενες επιθέσεις ρωσικών drones κατά της Γερμανίας. Και όμως το έγκυρο γερμανικό περιοδικο Stern, επικαλούμενο ανώνυμες πηγές του γερμανικού υπουργείου Άμυνας, υπεστήριξε ότι ήταν η κυβέρνηση Μερτς, που έστησε τις υποτιθέμενες πτήσεις ρωσικών drones» επάνω από την Γερμανία για να δικαιολογήσει τις νέες αυξήσεις αμυντικών δαπανών! Ενώ λίγο καιρό νωρίτερα τριετής έρευνα των γερμανικών αρχών είχε καταλήξει στο συμπέρασμα πως επίλεκτη ουκρανική στρατιωτική μονάδα, δρώντας υπό την άμεση εποπτεία του τότε ανώτατου διοικητή των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας στρατηγού Βαλέρι Ζαλούζνι, βρίσκεται πίσω από το σαμποτάζ στους αγωγούς φυσικού αερίου Nord Stream το 2022, για το οποίο είχε κατηγορηθεί η Μόσχα. Στο δε εσωτερικό της Ουκρανίας αναλυτές θεωρούν ότι οι ηχηρές παραιτήσεις των Ουκρανών υπουργών Ενέργειας και Δικαιοσύνης, εν μέσω ενός τεράστιου σκανδάλου διαφθοράς στον ενεργειακό κλάδο της χώρας είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Όλα τα ανωτέρω λοιπόν δικαιολογούν γιατί μερικοί δεν είναι και τόσο ένθερμοι υποστηρικτές της ιδέας του τερματισμού του πολέμου. Διότι θα τους χαλάσει το αφήγημα και θα κληθούν εκόντας άκοντας να λογοδοτήσουν ως οφείλουν στους πολίτες τους.
(από την εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ»)