Βέβαια, με τα υπάρχοντα συναλλαγματικά αποθέματα της Τραπέζης της Ελλάδος στα € 13 δισ., (+44%), η χώρα δεν αντιμετωπίζει άμεση συναλλαγματική κρίση αλλά μερικά από τα χαρακτηριστικά του ανισοζυγίου το πρώτο τρίμηνο προκαλούν ανησυχία , όπως:
Η σχέση των εξαγωγών προς εισαγωγές έπεσε στο 55% από 63% προηγουμένως και 74% το α’ τρίμηνο 2020.Η επιδείνωση της σχέσεως αποδίδεται κυρίως στις εισαγωγές καυσίμων που εισήχθησαν κατά 66% μεγαλυτέρας αξίας στα € 3,1 δισ., κι αυτή η άνοδος συνέβη προ της ανατιμήσεως του πετρελαίου και γκαζιού οφειλομένης στον Ρωσονατοϊκό πόλεμο.
Το επόμενο τρίμηνο , αναμένεται «ανάφλεξις» στο ανισοζύγιο εξ. πληρωμών από τα εισαγόμενα καύσιμα που ως γνήσιοι από γόνοι των Αβδηριτών φροντίσαμε να μην παραγάγουμε , αξιοποιώντας εγχώριες πηγές ενεργείας (επίγειες, υποθαλάσσιες, ανανεούμενες, γεωθερμικές πηγές κλπ), συμμορφούμενοι άλλως με τις ανόητες αξιώσεις της Ούρσουλας και Γκρέτας.
Το τουριστικό συνάλλαγμα εξελίχθη εφέτος καλλίτερα στα € 5,1 δισ., (+44%) το α’ τρίμηνο αλλά η «Νετ» (καθαρά) είσπραξη άφησε μόνο ένα δισ. ευρώ στο Ταμείο. Ο Τουρισμός θα βελτιώσει την εικόνα του ισοζυγίου πληρωμών αργότερα αλλά δεν σώζει την κατάσταση.
Το ισοζύγιο πρωτογενών εισοδημάτων απέφερε € 1,2 δισ., και τα έσοδα του Ελληνικού δημοσίου από την ΕΕ και την εκποίηση δημ. περιουσίας εκάλυψαν τις αντίστοιχες πληρωμές , αφήνοντας ελάχιστο πλεόνασμα. Οι εισροές κεφαλαίων € 206 εκατομ. απ’ το εξωτερικό αντιπροσώπευσαν το 55% των πληρωμών , ύψους € 325 εκατομ. και αντέστρεψαν την μέχρι τούδε πορεία της εισαγωγής ξένων κεφαλαίων. Ως ποσόν θεωρείται ανεπαρκής για τις αναπτυξιακές ανάγκες της Ελληνικής οικονομίας.
Η παραμέλησις της εγχωρίου παραγωγής : αγροτικής (!), βιομηχανικής κι ενεργειακής , εξ αιτίας της Πανδημίας και της ...απάρνησης της διοικήσεως για έρευνες εγχωρίων ενεργειακών πόρων και εκμεταλλεύσεις των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στο Κατάκολο και την Επανομή αύξησε το εμπορικό έλλειμμα.
Η αδράνεια της κρατικής γραφειοκρατίας όσον αφορά στις άλλες δυνατότητες της χώρας (πχ. ναυπηγεία , αμυντική βιομηχανία, επάρκεια τροφίμων κλπ που ως γνωστόν υποκαθιστούν εισαγωγές ) επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις στην συνέχεια του έτους για την αυτάρκεια και πιστοληπτική αξιοπιστία της χώρας.
Ετσι, το 2023, έτος εκλογών, θα αντιμετωπίσουμε τριπλή κρίση: Πληθωρισμού , δημοσιονομικής στενότητος και ελλείψεων προϊόντων όπως σίτου, χάλυβος και τσιμέντου.
Η σπάνις πιστώσεων διεθνώς , τα υψηλά επιτόκια και η ακρίβεια των πρώτων υλών θα έχουν επιπτώσεις ακόμη και στο εκλογικό αποτέλεσμα του 2023 εάν δεν γίνουν ενωρίτερον οι βουλευτικές εκλογές.
Χωρίς τα «όπλα» κατά της ελλειμματικότητος των εξωτερικών πληρωμών και υπέρ της ανταγωνιστικότητος οικονομίας μας, δηλ. την ανατίμηση του συναλλάγματος και την αποκατάσταση του Τραπεζικού συστήματος , που θα υπήρχε αν δεν είχε καταργηθεί το εθνικό νόμισμα , η δραχμή , υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να οδηγηθούμε πάλι από του χρόνου στην προ δεκαετίας περιπέτεια.
*(Από την Εστία)