Όπου αναζήτησε συμμάχους τα τελευταία χρόνια τούς εξαπάτησε και τούς εγκατέλειψε όταν τελείωσε η χρησιμότητα τους γι αυτήν.
Το έκανε με τους Κούρδους στην Συρία , με την Κυβέρνηση του Αφγανιστάν, με τούς συμμάχους που βρήκαν για την Αραβική Άνοιξη τους οποίους στην συνέχεια εγκατέλειψαν. Ο λόγος και οι υποσχέσεις της δεν έχουν πια καμία αξία. Η Ελλάδα είναι από πολλά χρόνια σύμμαχος της Αμερικής. Σήμερα η Αμερική χρειάστηκε την Ελλάδα περισσότερο από ποτέ. Ζήτησε και πήρε βάση στην Αλεξανδρούπολη που της επιτρέπει να κινηθεί προς Ουκρανία και Ρωσία χωρίς να περάσει από τον Εύξεινο Πόντο. Μεγέθυνε την βάση της Σούδας, που της επιτρέπει να σταθμεύει αεροπλανοφόρα αλλά δεν έδωσε τίποτα για αυτά. Αρνήθηκε να κάνει βάση στην Σκύρο γιατί ενοχλούνται οι Τούρκοι. Αρνήθηκε πολεμικά της πλοία να φτάσουν στα Δωδεκάνησα για τον ίδιο λόγο. Αρνείται να δει τις συνεχείς παραβιάσεις του Ελληνικού εναέριου χώρου από τα Τουρκικά αεροπλάνα. Αρνείται να στηρίξει την θέση της Ελλάδας ότι οι διαφορές μεταξύ των Κρατών λύνονται με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της θάλασσας. Αρνείται να καταγγείλει ως παράνομο το Τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Και φυσικά ανέχεται την κατάληψη της Βόρειας Κύπρου εδώ και 45 χρόνια από την Τουρκία και δήθεν διαμαρτύρεται για το άνοιγμα των Βαρωσίων. Ίσως κάποιοι πουν ότι η Αμερική επέβαλε εμπάργκο όπλων και αεροπλάνων στην Τουρκία. Ναι επέβαλαν εμπάργκο. Αλλά το επέβαλαν γιατί η Τουρκία αγόρασε του S 400 από την Ρωσία και αρνείται να τους στείλει πίσω, και όχι γιατί καθημερινά η Τουρκία προκαλεί την σύμμαχο Ελλάδα. Αυτή είναι η Αμερική και αυτό όφειλε να το γνωρίζει η κυβέρνηση της Ελλάδας. Όφειλε να πάρει συγκεκριμένα ανταλλάγματα προκειμένου να υπογράψει τις συμβάσεις παραχώρησης βάσεων και όχι μερικές μέρες μετά να ακυρώνεται με non paper η κατασκευή του αγωγού East Med.
Το εμπάργκο από την Τουρκία θα αρθεί είτε αν ο Ερντογάν επιστρέψει στην Ρωσία τους S400 πράγμα απίθανο είτε αν ο Ερντογάν χάσει τις εκλογές, πράγμα πολύ πιθανόν. Και τότε, δυστυχώς , θα επανέλθουμε στις γκρίζες ζώνες και στις διεκδικήσεις νησιών και βραχονησίδων από τους Τούρκους και η Αμερική τότε θα μας πιέζει <<να τα βρούμε>>. Όχι βέβαια με βάση το διεθνές δίκαιο αλλά με βάση δικές μας υποχωρήσεις που θα θέλουν να κάνουμε για να ικανοποιήσουν την Τουρκία. Και έχουν πολλές πιθανότητες να το πετύχουν, όσο μας κυβερνούν εκείνοι που πιστεύουν ότι ο εχθρός είναι η Ρωσία και όχι η Τουρκία, ή όσοι είναι πρόθυμοι να ακολουθούν τα κελεύσματα της Αμερικής έστω και αν αυτά δεν συμβάλουν στην προάσπιση των Εθνικών μας θέσεων. Και δυστυχώς αυτό κάνουν σήμερα οι πολιτικοί μας. Τον τελευταίο πολιτικό που αρνήθηκε να υποτάξει τα εθνικά συμφέροντα στα συμφέροντα της Αμερικής αρνούμενος να υλοποιήσει τις εντολές τους κατάφεραν να τον ανατρέψουν το 2009.
(από την εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ")