- «Αποτροπή» σημαίνει τρία πράγματα:
Ισχύς - διαθεσιμότητα χρήσης ισχύος - αποτελεσματικές συμμαχίες! Κατά κοινού εχθρού...
Από τα τρία, τα δύο πρώτα εξαρτώνται από μας. Αλλά το τρίτο - οι αποτρεπτικές συμμαχίες - είναι το πιο δύσκολο. Γιατί δεν εξαρτάται μόνον από μας...
- Παλαιότερα δεν είχαμε μεγάλα περιθώρια αποτρεπτικών συμμαχιών κατά «κοινού εχθρού». Σήμερα έχουμε...
Την τριετία 2012-14 η χώρα μας προχώρησε σε δύο «τριγωνικές συμμαχίες»:
Ελλάδα - Κύπρος - Ισραήλ και Ελλάδα - Κύπρος - Αίγυπτος.
Ηταν στρατηγικές συγκλίσεις έναντι του τουρκικού Αναθεωρητισμού. Δεν τις ήθελε τότε μεγάλο μέρος του ελληνικού πολιτικού κατεστημένου, ούτε σημαντικό μέρος των εταίρων μας.
Στην Ελλάδα φοβούνταν αντίδραση των Αράβων από τη «σύγκλισή» μας με το Ισραήλ. Στις Βρυξέλλες θεωρούσαν τον Σίσι, ακόμα τότε, «δικτάτορα»...
Σήμερα πολλά αραβικά καθεστώτα έχουν ήδη προχωρήσει σε στρατηγικές συμμαχίες με το Ισραήλ - κι έχουν διαρρήξει τις σχέσεις τους με την Τουρκία. Ενώ όλες οι δυτικές χώρες θεωρούν πλέον τον Σίσι «προνομιακό συνομιλητή» τους.
Η Ελλάδα, ευτυχώς, σε αυτά προηγήθηκε όλων! Τότε, την τριετία 2012-14!
- Ομως, οι αποτρεπτικές συμμαχίες, για να είναι αξιόπιστες, πρέπει οι «σύμμαχοί» μας να μας θεωρούν asset - όχι liability!
Δηλαδή να πιστεύουν βασίμως ότι η «συμμαχία» τους μαζί μας προσθέτει στην κοινή ασφάλεια - όχι να μας θεωρούν πρόσθετο «βάρος» για τους ίδιους.
Οταν κάνεις «διερευνητικές διαβουλεύσεις», χωρίς να έχουν προηγουμένως αρθεί τα νέα τετελεσμένα - όπως το τουρκολιβυκό μνημόνιο -, δεν φαίνεσαι «αξιόπιστη δύναμη» στα μάτια των δυνητικών συμμάχων σου.
Οταν συνεχίζεις τις «διερευνητικές διαπραγματεύσεις», ενώ ο Ερντογάν εξακολουθεί να δημιουργεί τετελεσμένα, ενθαρρύνεις τον Ερντογάν να κλιμακώσει - και αποθαρρύνεις τους δυνητικούς συμμάχους σου να σε στηρίξουν...
Οταν εδώ μέσα κάποιοι ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα έχει... «μαξιμαλιστικές θέσεις» έναντι της Τουρκίας (!) - την ώρα που όλη η διεθνής κοινότητα καταδικάζει τις τουρκικές προκλήσεις -, κανείς δεν θα σε πάρει στα σοβαρά...
Ο Ερντογάν προχθές, στην Αμμόχωστο, δεν κατάφερε τίποτε απ' όσα είχε προαναγγείλει...
Να κατάφερε τουλάχιστον να μας... «αφυπνίσει»;
ΥΓ. 1. Την τριετία 2012-14 γίνονταν, πράγματι, ελληνοτουρκικές «διερευνητικές επαφές». Αλλά τότε ΔΕΝ υπήρχε τουρκολιβυκό Μνημόνιο! Τότε δεν κάνανε μαζικές παραβιάσεις της ελληνικής ΑΟΖ. Τότε δεν ζητούσαν επισήμως αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Τότε δεν υπήρχε απόπειρα εποικισμού της Αμμοχώστου...
ΥΓ. 2. Παρεμπιπτόντως, επί πρωθυπουργίας Σαμαρά υπήρξε η μεγαλύτερη ύφεση στις ελληνοτουρκικές «τριβές»! Παρά το γεγονός ότι ο Σαμαράς ξεκινούσε τότε τις «τριγωνικές συμμαχίες» Ελλάδα - Κύπρος - Ισραήλ και Ελλάδα - Κύπρος - Αίγυπτος. Προκαλώντας «πάγωμα» στην Αγκυρα...
Ισως γιατί οι Τούρκοι πήραν το αποτρεπτικό μήνυμα τότε...
Το ίδιο μήνυμα πρέπει να πάρουν και τώρα:
Ενεργοποιώντας τις αποτρεπτικές συμμαχίες που δημιουργήθηκαν τότε!
Και εγκαταλείποντας οριστικά τον «Κατευνασμό».
Κι όσους προσπαθούν να μας επιβάλουν «κατευναστική πολιτική»...
*Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης είναι πρώην βουλευτής, σύμβουλος του Αντώνη Σαμαρά
(από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ")