Δυστυχώς δεν ήταν. Απέτυχαν ν’ αντιμετωπίσουν την πλημμυρίδα της λαθρομετανάστευσης (Λ/Μ) και τώρα ερευνάται από την Ευρωπαϊκή υπηρεσία κατά της καταχρήσεως και διαφθοράς OLAF για λαθροχειρίες των κοινοτικών κονδυλίων πολλών εκατομμυρίων ευρώ επί των ημερών της προηγουμένης κυβερνήσεως.
Ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης που είχε προ εξαμήνου την αυταπάτη ότι «με ένα νόμο, ενός μόνου άρθρου» θα έλυε τον Γόρδιο δεσμό της Λ/Μ κινδυνεύει να επαναλάβει το λάθος.
Συνήθη είναι εν Ελλάδι τα MEA CULPA των αναλαμβανόντων την εξουσία ανενημέρωτων πρωθυπουργών. Δεν το απέφυγε ο «εθνάρχης» με την εσπευσμένη απομάκρυνση της Ελλάδος το 1974 απ’ το ΝΑΤΟ, ο «χαρισματικός» της «Αλλαγής» που πίστευσε τον Τούρκο πρωθυπουργό Τουργκούτ Οζάλ για το Αιγαίον και ο αλήστου μνήμης σ. Τσίπρας που δεν εγνώριζε ότι τα χερσαία σύνορα επεκτείνονται και στην θάλασσα μέχρις 200 μιλίων από τις ακτές.
Τώρα το να πιστεύει ο Μητσοτάκης ότι θα αντιμετωπίσει τις αυξανόμενες εισροές των Λ/Μ από την Τουρκία, με επιτάχυνση της εξετάσεως των αιτήσεων ασύλου ή με την «επιτοποιότητα» του κ. Μυταράκη (πολιτεύεται στην Χίο) αποτελεί κάτι περισσότερο από πλάνη. Είναι ψευδαισθησία.
Θα έπρεπε να έχει καταλάβει ότι το πρόβλημα της Λ/Μ είναι διεθνές και όχι εσωτερικό. Προήλθε από τον εμφυλία διαμάχη στην Συρία που συνεπέφεραν Γερμανία, ΝΑΤΟ, Ρωσσία και Σαουδική Αραβία για τους αγωγούς φυσικού αερίου , από την αφύπνιση της Τουρκίας ότι η Συριακή στάση προσέφερε ένα ασύμμετρο όπλο εκβιασμού της Ευρωπαϊκής Ενώσεως «για πλούσια δοσίματα» και μοναδική ευκαιρίαν ανατροπής της κοινωνικής ειρήνης της Ελλάδος χωρίς θερμό πόλεμο.
Ήδη λαϊκή εξανάσταση σημειούται στα τέσσαρα νησιά Λέσβο, Χίο, Σάμο, και Κώ από τις αθρόες αφίξεις Λ/Μ ως και στις «κλειστές δομές» υποδοχής Λ/Μ στην ηπειρωτική Ελλάδα, από την αγανάκτηση δημάρχων και περιφερειαρχών.
Η λύση του προβλήματος της Λ/Μ υπερβαίνει ακόμη και τις δυνατότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Μπορεί ο αντιπρόεδρος της Μαργαρίτης Σχοινάς να ομιλεί περί «θανάτου της Συμφωνίας του Δουβλίνου» και γιά σύναψη «νέας συμφωνίας» στις 25 Μαρτίου με προγράμματα ανακατανομών των Λ/Μ στις 27 χώρες της ΕΕ, προσλήψεις 10.000 συνοριοφυλάκων και επιστροφές Λ/Μ στις χώρες προελεύσεως» .
Αλλ’ αρκετά κράτη της ΕΕ δεν θα δεχθούν ούτε ένα Λ/Μ (ως λχ. τα υποψήφια Σκόπια) , η αποτυχία της Φρόντεξ θα πολλαπλασισθή επί χίλια και για τους επαναπατρισμούς υπάρχει η ανάγκη συγκαταθέσεως της Τουρκίας που ποτέ δεν θα δοθή.
Το μόνο ασφαλές μέσον ανασχέσεως των Λ/Μ, αν δεν λυθή το Συριακό πρόβλημα, είναι να πληροφορηθούν οι διακομιστές των Τούρκοι λαθρέμποροι και οι προϊστάμενοι των στην Άγκυρα ότι τα κατάφορτα πλοία με Λ/Μ δεν θα περάσουν στα Ελληνικά νερά.
Την δυνατότητα αυτή έχει μόνο το υπουργείο Εθνικής Αμύνης και ο στρατηγός Αλκιβιάδης Στεφανής, αρμόδιος για την φύλαξη των συνόρων της χώρας. Όλα τ’ άλλα αποτελούν πλαναισθησίες των καρεκλοκενταύρων της Αθήνας και των Βρυξελλών.