Είναι φανερό ότι ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογκάν κατάφερε την ανάμιξη των δύο υπερδυνάμεων, με τις άσκεπτες πρωτοβουλίες του στην Μεσόγειο θάλασσα αφού επέτυχε να συγκεντρώσει τις επικρίσεις όλων των άλλων χωρών από της Γαλλίας, Ιταλίας και Γερμανίας μέχρις και της μακρινής Σαουδαραβίας.
Τυχόν παραπομπή στο Συμβούλιο Ασφαλείας της «συμφωνίας» συνενώσεως των ΑΟΖ της Λιβύης με εκείνη της Τουρκίας, ασφαλώς θα τύχει καταδίκης με ερωτηματικό όσον αφορά στη στάση της Κίνας, η οποία διεκδικεί την θάλασσα της Νοτίου Κίνας.
Συγχρόνως, η Αμερικανική Γερουσία πέρασε το νομοθέτημα για τις κυρώσεις εις βάρος της Τουρκίας με ψήφους 18-4 και το στέλνει στην Βουλή των Αντιπροσώπων όπου υπάρχει ισχυρά πλειοψηφία για κυρώσεις 403-16 δι’ όσα έχει πράξει ο Ερντογκάν στη Συρία και με την προμήθεια των S-400.
-Είναι δυνατόν ο Ερντογκάν, ο οποίος έχει σοβαρά προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας του, ν’ αγνοεί και να προκαλεί όλη σχεδόν την Αμερική; Και μπορεί να τον διασώσει η «φιλία» του με τον πρόεδρο Τράμπ, που κι’ αυτός είναι απασχολημένος με την δίκη απομακρύνσεως από την προεδρία;
Πολύ σύντομα η Τουρκική ηγεσία θα κληθεί να μεταβάλλει την ακραία πολιτική της.΄Ηδη ο Τούρκος ΗΠΕΞ Τσαβούσογλου εδήλωσε ότι η «συμφωνία» με την Λιβύη δεν προεβλέπει την αποστολή Τουρκικών στρατευμάτων στην διχασμένη αυτή χώρα.
Βεβαίως , οι εξελίξεις αυτές δεν είναι προς πανηγυρισμούς τύπου Δένδια, γιατί στο τέλος της ημέρας υπάρχει η Αμερικανική πρόταση περί «συνεκμετάλλευσης».
Αλλά περί ποίας συνεργασίας στην αξιοποίηση των πόρων της Μεσογείου θαλάσσης θα πρόκειται όταν η Τουρκία αρνείται ότι τα κατοικημένα Ελληνικά νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και καταπατεί την ΑΟΖ νήσων ως η Κρήτη ; Το «καζάν-καζάν» (αμοιβαίο όφελος) όπως το αντιλαμβάνεται ο Τσαβούσογλου-εφέντι θυμίζει την μοιρασιά Καραγκιόζη και Χατζηαβάτη: «΄Ενα μου, ένα σου , ένα εμένα του κακομοίρη».
Κώστας Κόλμερ