από το 2004 και διαφοροποίησε σημαντικά το είδος των νέων κατασκευών. Σύμφωνα με στοιχεία της φίρμας «Κλάρξον AE», 3.200 σκάφη 81 εκατ. τόνων βρίσκονται υπό ναυπήγηση στα τέλη του πρώτου τριμήνου ε.έ. κι απ’ αυτά μόλις το 41% ανήκουν στην κατηγορία γενικού φορτίου (πετρελαιοφόρων και χύδην), ενώ μέχρι πρότινος αντιπροσώπευαν το 2/3 των νέων κατασκευών. Αντιθέτως, τα υπό παραγγελίαν πλοία μεταφοράς υγροποιημένου αερίου (LNG) ανήλθαν στα 141, αντιπροσωπεύοντας το 13% της συνολικώς ναυπηγουμένης χωρητικότητος, από 2% προηγουμένως (το 2009). Οι ναυπηγήσεις πετρελαιοφόρων (π/φ) έπεσαν από 5,13 εκατ. τόνους στα 4,5, αλλά μέσα στο Μάρτιο σημειώθησαν νέες παραγγελίες 13 π/φ και 56 σκαφών για LNG το τελευταίο 12μηνο. Οι νέες κατασκευές κρουαζιεροπλοίων αντιστοιχούν στο 11% των ναυπηγήσεων από 2% ομοίως ανωτέρω.
Ως αιτία της διαφοροποιήσεως των νεοτεύκτων πλοίων θεωρείται η μεταβλητότης στην αγορά εμπορευμάτων, η στροφή της Κίνας, Ινδίας και Ιαπωνίας στο γκάζι για την παραγωγή ηλεκτρισμού και παροχής θερμάνσεως αντί του άνθρακος και οι αμερικανικές εξαγωγές φυσικού αερίου από σχιστόλιθους που -στο 1/3 του κόστους απ’ ό, τι του ανταγωνισμού εκ Ρωσσίας και Μέσης Ανατολής- αυξάνουν τη ζήτηση σκαφών υγροποιημένου αερίου. Η μόδα επίσης του θαλασσίου τουρισμού αυξάνει τις αντίστοιχες παραγγελίες πλοίων κρουαζιέρας.
Ως εκ της πτώσεως της ζήτησης, τα ναυπηγεία της Κορέας, Ιαπωνίας και Κίνας χειμάζονται, αρκετά ετοιμάζονται να κλείσουν κι άλλα να συγχωνευθούν. Τα αμερικανικά ναυπηγεία, αν και προστατευόμενα από τον νόμο Jones Act του 1920, δεν είναι πλέον ανταγωνιστικά και περιορίζονται μόνο στις παραγγελίες του πολεμικού ναυτικού.
Η υπερπροσφορά χωρητικότητος μπορεί να ρίχνει τους ναύλους και την αξία των μεταχειρισμένων πλοίων, αλλά είναι η στιγμή των Ελλήνων εφοπλιστών να δράσουν, όπως πάντα, αγοράζοντας φτηνά και περιμένοντας την ανάκαμψη της αγοράς για να πωλήσουν.
Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οπόταν το 75% της ελληνοκτήτου ναυτιλίας είχε βυθιστεί από τα γερμανικά υποβρύχια μεταφέροντας πετρέλαιο, πρώτες ύλες και τρόφιμα για τους συμμάχους, η μόνη αποζημίωση στους Έλληνες πλοιοκτήτες ήταν η πώληση100 προκατασκευασμένων πλοίων ΛΥΜΠΕΡΤΙ με πίστωση. Οι εφοπλιστές μας τ’ αγόρασαν κι έχτισαν άλλα 282 φορτηγά πλοία με διεθνή τραπεζική χρηματοδότηση, αλλά χωρίς βοήθεια από το καθημαγμένο από τη γερμανική κατοχή και τον ανταρτοπόλεμο ελληνικό κράτος και δίχως γερμανικές επανορθώσεις.
Σήμερα ο ελληνόκτητος στόλος υπερβαίνει τα 3000 υπερπόντια πλοία, κινεί, ζεσταίνει και τρέφει άνω του 25% του πληθυσμού του πλανήτου και κινητοποιεί κεφάλαια άνω των 100 δισ. δολαρίων. Το κυριότερο όμως περιουσιακό του στοιχείο είναι ότι ξέρει να μετατρέπει την κρίση σε ευκαιρία και την ευκαιρία σε επιτυχία.