επικαλούμενος την εμπορική διένεξη, την οικονομική επιβράδυνση της Κίνας και το Brexit.
Φαινομενικά, η συνολική εικόνα δεν είναι "μαύρη". Ο ΟΟΣΑ υποβάθμισε την πρόβλεψή του για την παγκόσμια ανάπτυξη σε 3,3% από 3,5% προηγουμένως, το οποίο δεν διαφέρει και τόσο από το 3,5% στο οποίο κατέληξε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μετά τις αναθεωρήσεις του Ιανουαρίου.
Αλλά εστιάζουν σωστά οι προβλέψεις μετά την πρώτη σειρά; Μήπως η Δύση συγκεντρώνει υπερβολική προσοχή, σε σχέση με την Ασία;
Ο ΟΟΣΑ αναφέρει ότι η κατάσταση στην Ευρώπη είναι ιδιαίτερα δυσάρεστη και ότι η δραστηριότητα πρέπει να ενισχυθεί, ιδίως από τη δημοσιονομική πολιτική. Είναι δύσκολο να διαφωνήσει κανείς με την βασική ιδέα ότι ένα "ταρακούνημα" θα ήταν χρήσιμο. Γεννάται, ωστόσο, το ερώτημα για ποιο λόγο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα περίμενε τόσο καιρό για να σηματοδοτήσει μεγαλύτερη χαλάρωση - με λόγια, αν όχι στην πράξη.
Δεν περιμένουμε θεαματικές επιδόσεις στην Ευρώπη. Η υποτονική δραστηριότητα δείχνει να έχει γίνει εδώ και κάποιο καιρό η νέα τάξη πραγμάτων. Δεν έχω ακούσει πολλούς να λένε ότι αυτή η ήπειρος είναι το μέλλον, με τον ίδιο τρόπο που οραματίζονται για την Κίνα και την Ασία.
Αυτό μας φέρνει στην Κίνα, η οποία διανύει μια δύσκολη περίοδο σε σχέση με τις δεκαετίες που ακολούθησαν μετά το άνοιγμα της οικονομίας της στα τέλη της δεκαετίας του '70. Ο ΟΟΣΑ αναγνωρίζει τη θεμελιώδη αλλαγή σε ανάρτηση στο blog του, αλλά δεν εμβαθύνει περαιτέρω.
"Η Κίνα έχει συμβάλει σημαντικά στην παγκόσμια ανάπτυξη τις τελευταίες δύο δεκαετίες, συνεπώς οποιαδήποτε πιο απότομη επιβράδυνση από την αναμενόμενη θα διαχυθεί στον υπόλοιπο κόσμο. Από την απότομη επιβράδυνση της αύξησης της ζήτησης στην Κίνα θα πληγούν ιδιαίτερα οι χώρες στην Ανατολική Ασία, οι εξαγωγείς εμπορευμάτων και η Ιαπωνία. Η μειωμένη ζήτηση στην Κίνα θα επηρεάσει επίσης την παγκόσμια εμπιστοσύνη, ενισχύοντας σημαντικά αυτά τα κόστη, ιδίως στις προηγμένες οικονομίες".
Είναι δύσκολο για μένα να προβλέψω μια ύφεση στην Ευρώπη που θα έχει αντίστοιχη επίδραση, αν και μεγάλο μέρος της συνέντευξης Τύπου του επικεφαλής οικονομολόγου του ΟΟΣΑ Laurence Boone ήταν αφιερωμένη σε αυτό. Ομολογουμένως, ο οργανισμός έχει έδρα στο Παρίσι, οπότε τα δεινά της "γειτονιάς" είναι αναπόφευκτα στο μυαλό των ανθρώπων που μιλούν.
Το φως στο τούνελ, είναι ότι η Κίνα κάνει κάτι για το πρόβλημά της. Με λόγια και με πράξεις, το Πεκίνο πατάει γρήγορα τόσο τα δημοσιονομικά όσο και τα νομισματικά κουμπιά. Όπως έχω γράψει προηγουμένως, αυτό που ξεχωρίζει στην παγκόσμια επιβράδυνση είναι ότι οι κεντρικές τράπεζες στην Κίνα και στην Ινδία είναι μεταξύ των πρώτων που ανταποκρίνονται.
Η Ευρώπη έχει χαρακτηριστικά που απουσιάζουν στην Κίνα και τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Υπάρχει δημοκρατία, κράτος δικαίου και σχετικά διαφανή συστήματα και διαδικασίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ευρωζώνη είναι εξοπλισμένη για να χειριστεί ομαλά τις ταλαντώσεις του οικονομικού κύκλου, ο οποίος φαίνεται να εναλλάσσεται όλο και πιο γρήγορα. Είναι επίσης πιθανό ότι η ύφεση της Κίνας δεν είναι τόσο τρομερή στη γενική εικόνα των πραγμάτων, φαίνεται απλώς μεγαλύτερη εδώ στην Ασία.
Με τους πονοκεφάλους να προέρχονται και από τις δύο πλευρές, ίσως είναι στο χέρι της Fed και των ΗΠΑ να σώσουν τον κόσμο. Όλα αλλάζουν κι όλα τα ίδια μένουν!
(πηγή: Bloomberg/ αναδημοσίευση: capital.gr)