Ναι, καλά καταλάβατε, το μυθιστόρημα, που ευτύχησε και στην κινηματογραφική του μεταφορά με πρωταγωνιστές την Ίνγκριντ Μπέργκμαν και τον Ιβ Μοντάν.
* Είναι αλήθεια πως παίζω, είπε. Σας παριστάνω τον νεαρό κι έξυπνο δικηγόρο, τον ερωτευμένο περαστικό, το χαϊδεμένο και κακομαθημένο παιδί κι ένας Θεός ξέρει τι άλλο ακόμα. Όμως από την ώρα που σας γνώρισα όλοι οι ρόλοι που παίζω είναι για σας και μόνο για σας. Τι άλλο όμως είναι ο έρωτας;
* Νομίζω πως είναι ένας πρώτης τάξεως ορισμός, του αποκρίθηκε χαμογελώντας.
Ένας τέτοιος διάλογος λίγο παραλλαγμένος θα μπορούσε να δώσει έναν ανάλαφρο ορισμό ενός άλλου έρωτα. Για την εξουσία. Μην αμφισβητείτε ότι οι πολιτικοί κλείνουν το μάτι στο ερωτικό παιχνίδι. Ατμόσφαιρα υποσχετική, «εργαζόμαστε για να υπάρξουν επιπλέον παρεμβάσεις, ώστε να αντιμετωπιστεί το ζήτημα των οφειλών προς το Δημόσιο», να γυρίσει ο ήλιος στις βασικές αρχές των συλλογικών διαπραγματεύσεων, να γίνει ο ουρανός πιο γαλανός στα φορολογικά, θα κάνουμε και με τις συντάξεις μαγικά... Η φαντασία καλύπτει τα κενά, ώστε να ελαφρυνθεί το βάρος μίας πενταετίας (πλεόνασμα 3,5% έως το 2022), που δεν προσφέρεται για αστεία.
* Σας παριστάνω τον έξυπνο και επιτυχημένο, τον χαϊδεμένο, τον κακομαθημένο, τον αλλαγμένο, τον προσηλωμένο, στο έργο δεσμευμένο, τον αποτελεσματικό, τον ικανό, τον ευαίσθητο, ακόμη και τον απελπισμένο, για να καταρρίψω τις αντιστάσεις, τον παθιασμένο. Από την ώρα που γλυκάθηκα, όλοι οι ρόλοι που παίζω είναι για σας και μόνο, στης κάλπης τον δρόμο.
Ποιος είναι ο Φίλιπ και ποιος ο Ρότζερ σε τούτο το πολιτικό παιχνίδι λίγη σημασία έχει. Εραστής και αντεραστής γνωρίζουν καλά πώς παίζεται η παρτίδα. Ξέρουν και πως σε λίγο καιρό όλα εκείνα που προσέλκυσαν τον πολίτη στο δικό τους πολιτικό σπίτι, γίνονται αφορμές για την απομάκρυνσή του.
Πώς τελειώνει η ιστορία; Κλασικά, όπως στην ταινία. Η Πώλα αντικρίζει το είδωλό της στον καθρέφτη. Και συνειδητοποιεί πόσο μόνη έμεινε.
(«ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ»)