Ο
πρόεδρος του Συνδέσμου Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά, Στέλιος Λουμάκης,
μιλά στο Capital.gr για την επόμενη μέρα της αγοράς των ΑΠΕ μετά την ψήφιση του
τελευταίου νόμου και παρουσιάζει τις νέες επενδυτικές ευκαιρίες που ανοίγονται.
Η προταση του ΣΠΕΦ για πολυσυμμετοχικές πρωτοβουλίες.
Με την ψήφιση του
ν. 4414 και την άρση της διαχρονικά ιδιαίτερα προβεβλημένης στρέβλωσης στην
χονδρεμπορική αγορά που αφορούσε την Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ) πώς
φαντάζεστε την επόμενη μέρα για τις ΑΠΕ;
Η μεταρρύθμιση στον Ειδικό Λογαριασμό ΑΠΕ (ΕΛΑΠΕ) που
λογιστικά επιφέρει ο ν. 4414 είναι κεφαλαιώδους σημασίας για το μέλλον των ΑΠΕ.
Οι οικονομικές περιπέτειες που οι ανανεώσιμες διήλθαν όλα τα προηγούμενα χρόνια
εξαιτίας των χρόνιων στρεβλώσεων στην χονδρεμπορική αγορά και την ΟΤΣ και οι
οποίες τις έφτασαν πολλάκις στο χείλος της καταστροφής, αποτελούν ίσως τον
πειστικότερο μάρτυρα της σημασίας του. Μονολεκτικά δεν θα ήταν υπερβολή νομίζω
να ειπωθεί πως με τον νέο νόμο η χώρα μας γυρίζει σελίδα στο ενεργειακό της
μέλλον. Αυτό που τώρα προβάλλει ουσιώδες είναι η εφαρμογή του νόμου, εννοώντας
τις ειδικότερες προβλέψεις που θα περιλαμβάνει ο νέος Κώδικας Συναλλαγών που θα
εκδοθεί κατ’ εντολή του από την ΡΑΕ μέχρι 15/9/16 και που θα αφορά στην ουσία
του την ταμειακή διευθέτηση της νέας συνιστώσας εσόδων του ΕΛΑΠΕ. Από την πρώτη
κιόλας ημέρα της ψήφισης του ν. 4414 ζητήσαμε με επιστολή μας προς τον
Ρυθμιστή, η νέα αυτή συνιστώσα εσόδων του Λογαριασμού, που ως γνωστόν αφορά το
αποφευγόμενο κόστος της Προμήθειας λόγω ΑΠΕ, να τιμολογείται σε αυτήν απευθείας
από τον ΛΑΓΗΕ και να ενταχθεί στο ίδιο ακριβώς πλαίσιο εγγυήσεων και
εβδομαδιαίας εκκαθάρισης που ισχύει για τον Ημερήσιο Ενεργειακό Προγραμματισμό
(ΗΕΠ). Αφού όλοι πλέον αναγνωρίζουμε πως τα χρήματα αυτά η Προμήθεια θα τα
πλήρωνε στον ΗΕΠ ούτως ή άλλως αν δεν υπήρχαν οι ΑΠΕ, δεν υφίσταται κανένας
απολύτως λόγος να τυγχάνουν διακριτής επί τα χείρω μεταχείρισης μόνο και μόνο
επειδή τα δικαιούνται οι ανανεώσιμοι και όχι λ.χ. οι συμβατικοί παραγωγοί. Ας
μην λησμονούμε άλλωστε το πόσα χρήματα έχουν ήδη ζημιωθεί οι ΑΠΕ όλα τα
προηγούμενα χρόνια μέχρι να φθάσουμε στην κομβική μεταρρύθμιση αυτή.
Περνώντας στο θέμα
της ρευστότητας στην αγορά, θεωρείτε πως τα χρήματα της νέας αυτής συνιστώσας
υπάρχουν για να αποδίδονται σε τακτή μάλιστα βάση όπως ζητάτε στον ΕΛΑΠΕ;
Είναι σημαντικό νομίζω καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε πως τα
χρήματα αυτά, περίπου 350 εκατ. ευρώ ετησίως σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του ΑΠΘ
για λογαριασμό της ΡΑΕ, δεν είναι πρόσθετο κόστος για τους καταναλωτές αλλά επί
δικαίω αναδιάταξη των επιμέρους συνιστωσών των λογαριασμών ρεύματος τους. Ως
καταναλωτής και εγώ, παρότι ίσως περισσότερο εξοικειωμένος με τα ενεργειακά από
τον μέσο όρο των απλών πολιτών, θα συμφωνήσω με την λογική πως οι καταναλωτές
ενδιαφέρονται για την τελική γραμμή του λογαριασμού τους, δηλαδή το σύνολο που
καλούνται να πληρώσουν ή να διακανονίσουν για το αγαθό του ηλεκτρισμού και πως
αντίθετα παραμένουν μάλλον καχύποπτοι σε δήθεν καλές ή κακές συνιστώσες που
διαχρονικά στο εμπορικό μάρκετινγκ παντού στην οικονομία η μία "κρύβεται"
πίσω από την άλλη. Άλλωστε δυνατότητα ασύμμετρης εξόφλησης σε βάρος ή σε όφελος
ορισμένων μόνο μερών του λογαριασμού εξ' ορισμού ορθά δεν υφίσταται. Ολιστικά
επιπλέον, η μεταρρύθμιση του ν. 4414 λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο αυξημένης
κερδοφορίας της Προμήθειας (κέρδη περίπου 1 δις ευρώ προ φόρων και προβλέψεων
για το 2015). Δηλαδή τα χρήματα της νέας συνιστώσας του ΕΛΑΠΕ όχι μόνο υπάρχουν
αλλά υφίστανται και σημαντικά λογιστικά περιθώρια συνυπολογίζοντας και τα 225
εκατ. ευρώ ετησίως του νέου Μεταβατικού Μηχανισμού Αποζημίωσης Ευελιξίας υπέρ
των ευέλικτων συμβατικών και μεγάλων υδροηλεκτρικών μονάδων όπως νομοθετήθηκε
τον περασμένο Μάιο.
Ως προς το θέμα της ανεισπραξιμότητας των λογαριασμών της
ΔΕΗ θα μου επιτρέψτε την γενικότερη εκτίμηση πως αποτελεί, κατά το μεγαλύτερο
τουλάχιστον τμήμα του, απότοκο εσφαλμένων πολιτικών χειρισμών και εκμετάλλευσης
κατά διαφορετικό τρόπο σε κάθε χρονική περίοδο. Το πρόβλημα ξεκίνησε με την
επιβολή του άσχετου ως προς το ρεύμα ΕΕΤΗΔΕ στους λογαριασμούς το 2011, ενώ από
εκεί και ύστερα ένα "γαϊτανάκι" υποσχέσεων και παροτρύνσεων σε ένα
ευρύτερο πλαίσιο υπερβολικής αμφισβήτησης των πάντων στους λογαριασμούς
ρεύματος και που εν τέλει τροφοδοτούσαν το στείρο "δεν πληρώνω",
οδήγησε τα πράγματα στα σημερινά ιδιαίτερα ανησυχητικά επίπεδα των 2,7 δις ευρώ
ληξιπρόθεσμων οφειλών. Είναι πραγματικά λυπηρό πως ακόμα και τώρα όπου χιλιάδες
συστηματικοί χωρίς λόγο μάλιστα κακοπληρωτές, όπως καθημερινά τουλάχιστον
εντοπίζουν και αναδεικνύουν τα μηχανογραφικά συστήματα της ΔΕΗ, απαξιώνουν με
την στάση τους την επιχείρηση, οι αυτονόητες αποκοπές ρεύματος που απομένει να
επιβληθούν είτε εκτελούνται κατ΄ επίφαση (λ.χ. κατέβασμα του μικροαυτόματου
στον μετρητή όπου μόλις φύγει το συνεργείο ο κακοπληρωτής απλά τον ξανανεβάζει
και έχει παράνομα και πάλι ρεύμα), είτε δεν εφαρμόζονται καθόλου. Αποτέλεσμα
αυτής της φαύλης κατάστασης είναι να αναζητούνται συνεχώς μαξιλάρια ρευστότητας
προς απορρόφηση των κραδασμών με προσφιλέστερο μέχρι σήμερα θύμα το ΕΤΜΕΑΡ και
τις ΑΠΕ που βιώνουν ασύμμετρες υπερημερίες 5 μηνών στις πληρωμές τους
συγκριτικά με τους συμβατικούς παραγωγούς. Αν μάλιστα εδώ λάβουμε υπόψη πως το
ΕΤΜΕΑΡ αφορά μεσοσταθμικά το 12% του συνόλου των ετήσιων εισπράξεων της ΔΕΗ
ύψους 8 δις ευρώ περίπου από τους λογαριασμούς για ρεύμα (ανταγωνιστικό σκέλος,
ΥΚΩ, τέλη δικτύου, τέλη συστήματος και ΕΤΜΕΑΡ) και πως οι επαγγελματικές ΑΠΕ
σταθμίζουν στο 17,5% επί των εισπράξεων αυτών, θα έπρεπε το ανείσπρακτο και μη
ανακεφαλαοποιημένο ύψος τους να φθάνει τα 4,5 δις ευρώ ώστε συμμέτρως να
δικαιολογείται τέτοια υπερημερία 770 εκατ. ευρώ στις πληρωμές των
επαγγελματικών ΑΠΕ (μήνες παραγωγής υπόλοιπος Φεβρουάριος έως και Ιούλιος χωρίς
ΦΠΑ). Τα ανείσπρακτα ωστόσο υπόλοιπα είναι 2,7 δις και μάλιστα αρκετά από αυτά
είναι είτε παλαιά αποσβεσμένα χρέη δεκαετίας και άνω ή εν πάση περιπτώσει
μερικώς αν όχι επαρκώς αναχρηματοδοτημένα από την κερδοφορία και τις ισχυρές
προβλέψεις σωρευτικά άνω του 1,5 δις ευρώ που ορθά εγγράφονται τα τελευταία
χρόνια. Καταληκτικά, όσο το σύστημα είσπραξης των λογαριασμών ρεύματος και εν
συνεχεία απόδοσης στον Διαχειριστή από την Προμήθεια των πόρων για την
ηλεκτρική ενέργεια που συνολικά (συμβατική και ΑΠΕ) αυτή απορρόφησε παραμένει
χαλαρό, καμία βελτίωση δεν μπορεί να αναμένεται. Επειδή όμως η τυχόν άτακτη
κατάρρευση της ΔΕΗ λόγω των ανείσπρακτων λογαριασμών θα επιφέρει μεγάλες
καταστροφές στην οικονομία και στις χιλιάδες συνεργαζόμενες επιχειρήσεις
ευρύτερα, καλό θα ήταν όσοι διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στις πολιτικές της να
σκεφτούν με ειλικρίνεια τις πραγματικές δυνατότητες που απομένουν προς εφαρμογή
για τον περιορισμό του προβλήματος και στο τι απομένει να γίνει κυρίως για την
αλλαγή της νοοτροπίας των συστηματικά κακοπληρωτών. Η ασυδοσία που οδήγησε
πρόσφατα ακόμη και σε θλιβερά φαινόμενα ξυλοδαρμών υπαλλήλων των συνεργείων αποκοπής
του ΔΕΔΔΗΕ πρέπει να βρει την Πολιτεία και την ΔΕΗ ενωμένες και με κοινή γραμμή
μηδενικής ανοχής. Δεν μπορεί από τη μία να διεξάγονται δεκάδες χιλιάδες
κατασχέσεις κάθε μήνα στους τραπεζικούς λογαριασμούς οφειλετών για χρέη προς το
Δημόσιο ακόμη και για μικροποσά και από την άλλη να γίνονται ανεκτά φαινόμενα
ασυδοσίας στις οφειλές προς την ΔΕΗ.
Πώς βλέπετε την
περαιτέρω ανάπτυξη των ΑΠΕ στα πλαίσια του νέου μοντέλου λειτουργικής ενίσχυσης
που μόλις ψηφίστηκε; Θεωρείτε πως υπάρχει περιθώριο δραστηριοποίησης στις νέες
ΑΠΕ για την ελληνική επιχειρηματικότητα ιδίως υπό το βάρος των καθυστερήσεων
στις πληρωμές τους που παρατηρείται διαχρονικά;
Νομίζω ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πως το νέο πλαίσιο
καθιστά δυσκολότερη την δραστηριοποίηση στις νέες ΑΠΕ, ιδίως των μικρομεσαίων
επιχειρήσεων που λόγω των περιορισμένων οικονομικών αντοχών αλλά και του
μεγέθους τους δεν μπορούν να αναλάβουν το ρίσκο που πλέον υπεισέρχεται.
Επιπλέον το κατώφλι, δηλαδή το ελάχιστο ποσό, που απαιτείται να επενδυθεί ώστε
να υπάρξει ελκυστική απόδοση από την όποια επένδυση στις ΑΠΕ είναι αρκετά υψηλό
και μετριέται σε εκατομμύρια ευρώ. Τα χρήματα αυτά ούτε υπάρχουν στην
πλειονότητα των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων ούτε και μπορούν να
αντληθούν από τραπεζικό δανεισμό. Οπότε η ανάπτυξη που αναμένεται από εδώ και
πέρα στις ΑΠΕ θα οδηγείται κυρίως από τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις του
χώρου ή τις 2-3 μεγάλου μεγέθους ελληνικές. Μοναδική ίσως ελπίδα για την
μικρομεσαία ελληνική επιχειρηματικότητα αποτελεί το πολυσυμμετοχικό μοντέλο
ανάπτυξης που από καιρό εφαρμόζεται στην Ευρώπη, η οποία ήδη διαθέτει 1.240
τέτοιες συνεταιριστικές επιχειρήσεις με 300.000 εμπλεκόμενους μεριδιούχους
(www.REScoop.eu). Οι αγορές όπως όλοι γνωρίζουμε ακόμα και στις κρίσεις δεν
περιμένουν αλλά λειτουργούν μάλλον προεξοφλητικά, οπότε δυστυχώς δεν θα υπάρξει
η πολυτέλεια της αναμονής έως ότου φτιάξουν τα πράγματα ώστε να αισθανθούν
ασφαλείς ή ικανοί οι μικρομεσαίοι για κατά μόνας προσπάθειες. Με άλλα λόγια
όταν τα πράγματα ομαλοποιηθούν, μάλλον θα έχει διαμορφωθεί ήδη ένα εντελώς
διαφορετικό τοπίο στην αγορά των ΑΠΕ με ακόμη λιγότερα περιθώρια για
μικρομεσαίους παίκτες.
Ο ΣΠΕΦ εδώ και
περίπου τρεις μήνες αναπτύσσει μια τέτοια πρωτοβουλία πολυσυμμετοχικής
δραστηριοποίησης στις ΑΠΕ. Πούβρίσκεται σήμερα το εγχείρημα;
Είναι εντυπωσιακό νομίζω το γεγονός πως σε ένα τόσο τοξικό
επιχειρηματικά, οικονομικά και φορολογικά περιβάλλον όπως το ελληνικό συνοδεία
και της αρνητικής υπόκρουσης από το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι ένεκα του Brexit αλλά
και της εμμονής στις πολιτικές λιτότητας που θέτουν σε δοκιμασία κάθε
υφιστάμενη πολλώ δε μάλλον νέα επένδυση, η ανταπόκριση στην διερευνητική
πρωτοβουλία μας φθάνει σήμερα σε δηλωμένα προς επένδυση κεφάλαια τα 3 έως 7,5
εκατ. ευρώ. Παρότι η προθεσμία της 20ης Σεπτεμβρίου που έχουμε θέσει για την
αξιολόγηση του προκαταρκτικού ενδιαφέροντος απέχει ακόμη, οι προσπάθειες μας
ήδη από τα μέσα Ιουλίου που άρχισε να διαμορφώνεται το έντονο αυτό ενδιαφέρον
έχουν στραφεί στο μέτωπο της εξεύρεσης κατάλληλου πλήρως αδειοδοτημένου
αιολικού έργου προς εξαγορά, αφού ακράδαντα πιστεύουμε πως η συγκεκριμενοποίηση
του project θα τροφοδοτήσει επιπλέον ανοδικά και το ενδιαφέρον. Πρόκειται
δηλαδή για δύο μέτωπα που τρέχουν παράλληλα, αφού το μεν επενδυτικό ενδιαφέρον
όπως προκαταρκτικά εκφράζεται σε προς συγκέντρωση κεφάλαια τροφοδοτεί,
αναπτύσσει και διευρύνει το εύρος των επιλογών μας σε έργα προς ανάπτυξη, τα δε
υποψήφια έργα μέσω της συγκεκριμενοποίησης τους τροφοδοτούν περαιτέρω το ενδιαφέρον.
Υπάρχουν λοιπόν πλήρως αδειοδοτημένα αιολικά έργα προς
ανάπτυξη που να κινούνται στα κεφάλαια που μπορείτε να συγκεντρώσετε και πώς τα
επεξεργάζεστε;
Αν και τα πλήρως αδειοδοτημένα αιολικά έργα με
υπογεγραμμένη σύμβαση πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας με τον ΛΑΓΗΕ φαίνονται στα
χαρτιά μάλλον αρκετά (1,3 GW), εντούτοις τα πραγματικά αξιόλογα και ιδίως μικρά
μέχρι ας πούμε 7-8 MW σε ονομαστική ισχύ έργα δεν είναι και τόσο πολλά. Βλέπετε
η μακρά περίοδος αδειοδότησης των αιολικών έχει οδηγήσει στο φαινόμενο σήμερα
να είναι διαθέσιμα έργα που ξεκίνησαν ως πρωτοβουλίες ανάπτυξης πριν την κρίση
οπότε και η ευμεγέθης κλίμακα τους μετρούμενη σε δεκάδες MW ανταποκρίνεται στο
τότε αισιόδοξο οικονομικό κλίμα, δυστυχώς όμως αναντίστοιχα με το τι μπορεί
σήμερα κεφαλαιακά να υποστηριχθεί. Παρόλα αυτά δουλεύοντας πυρετωδώς στο
κομμάτι αυτό εντοπίσαμε και εκκινήσαμε ήδη επικοινωνία και προκαταρκτικό έλεγχο
(due diligence) σε εννέα αιολικά έργα ισχύος το καθένα από 3 έως 8 MW, ενώ
έχουμε ήδη απορρίψει δύο έργα, ένα των 8 MW και ένα του 1,7 MW λόγω χαμηλής
εκτιμώμενης παραγωγής τους βάσει πιστοποιημένων ανεμολογικών μετρήσεων και της
ενεργειακής μελέτης που διέθεταν και μας παρασχέθηκαν. Για να είμαι μάλιστα
απόλυτα ακριβής οφείλω να ομολογήσω πως διευρύναμε το πεδίο ερεύνης μας και σε
πλήρως αδειοδοτημένα αιολικά έργα χωρίς όμως υπογεγραμμένη σύμβαση με ΛΑΓΗΕ,
αφού η σταθερή επί 20ετία τιμή πώλησης ΤΑ της παραγωγής τους στα 98 ευρώ/MWh
που ο ν. 4414/2016 τους εξασφαλίζει μέσω του μοντέλου διαφορικής προσαύξησης
που εισάγει, τους προσδίδει ικανοποιητικές αποδόσεις συγκρίσιμες με αυτές του
παλαιού feed in tariff μοντέλου των 105 ευρώ/MWh, εφ’ όσον βεβαίως διαθέτουν
ικανοποιητικά ανεμολογικά χαρακτηριστικά και σε κάθε περίπτωση κατασκευαστούν
εμπρόθεσμα. Για να είμαστε κατά το δυνατόν αποτελεσματικότεροι, στο κομμάτι της
αξιολόγησης των υποψήφιων έργων έχουμε συνάψει συνεργασία με δύο καταξιωμένα
εγνωσμένου κύρους και πείρας στελέχη του χώρου των αιολικών, τα οποία εφ’ όσον
η πρωτοβουλία μας αποφασιστεί να λάβει σάρκα και οστά, θα είναι τα πρώτα που θα
ενταχθούν κανονικά στην οργανική διοικητική δομή της εταιρείας που θα συσταθεί.
Ποια είναι τα
επόμενα βήματα της πολυσυμμετοχικής πρωτοβουλίας σας αυτής;
Όπως ανέφερα και πριν βασικό συστατικό της προσπάθειας μας
είναι πλέον η ανεύρεση του κατάλληλου προς ανάπτυξη έργου και στην κατεύθυνση
αυτή ακριβώς εργαζόμαστε εντατικά τώρα. Βεβαίως και η περαιτέρω εξέλιξη του
επενδυτικού ενδιαφέροντος όπως μέχρι στιγμής έντονα καταρχήν εκφράστηκε, θα μας
δώσει ακόμη περισσότερες δυνατότητες, οπότε προσδοκούμε σε αυτήν. Όσο δηλαδή
αυξάνεται το ύψος του συνολικού προς διάθεση κεφαλαίου, τόσο περισσότερο
αυξάνει και η γκάμα ως προς το μέγεθος των έργων που αποτεινόμαστε. Προσωπικά
είμαι πεπεισμένος πως όσο περνά ο καιρός και οι δραστηριοποιούμενοι-ενδιαφερόμενοι
ευρύτερα στις ΑΠΕ συνειδητοποιούν ολοένα και περισσότερο την αδυναμία για
ατομικές αναπτύξεις (υψηλό κεφαλαιακό κατώφλι για ανάπτυξη αποδοτικού έργου,
απουσία τραπεζικού δανεισμού, ρίσκο νέων μοντέλων λειτουργικής ενίσχυσης, ρίσκο
χώρας κλπ), τόσο περισσότερο θα προσχωρούν στην φιλοσοφία και στην πρωτοβουλία
μας για πολυσυμμετοχική ανάπτυξη, η οποία πέρα από τις δυνατότητες επέκτασης
που τους προσφέρει, συνδράμει και στην ισχυροποίηση των μικρομεσαίων παικτών
στην ηλεκτροπαραγωγική αγορά. Βεβαίως το χρονικό παράθυρο συμμετοχής στο σχήμα
δεν θα παραμείνει μονίμως και πέραν του δέοντος ανοικτό ειδικά στην βάση της
επί το άρτιο συμμετοχής στην λογιστική αξία για όλους και όχι υπεράνω αυτής.
Από εκεί και πέρα υφίσταται η επιλογή αφενός της
συνεργατικής ανάπτυξης του έργου μαζί με τον κάτοχο της άδειας, δηλαδή με
αντάλλαγμα συμμετοχή του στην εταιρεία με παροχή ποσοστού – μετοχών ή η πλήρης
εξαγορά της αδείας έναντι χρηματικού ανταλλάγματος. Από την στιγμή που
προκαταρκτικά θα καταλήξουμε σε κάποιο short list υποψήφιων έργων που πληρούν
τις προδιαγραφές, θα παρέχουμε στους επενδυτές που εκδήλωσαν ενδιαφέρον
επακριβέστερη ενημέρωση-εκτίμηση των αναμενόμενων οικονομικών αποδόσεων βάσει
των ειδικών μετρήσεων και χαρακτηριστικών που διαθέτει κάθε έργο και όλοι μαζί
από κοινού θα προχωρήσουμε στην ίδρυση της εταιρείας. Τα χρήματα που θα
καταβληθούν σε εκείνη την φάση ως αρχικό εταιρικό κεφάλαιο θα είναι τα απολύτως
απαραίτητα για να λειτουργήσει η εταιρεία και για να διεξάγει τους τελικούς πλήρεις
τεχνικούς και νομικούς ελέγχους των αδειών που θα μεταβιβαστούν. Αν πρόκειται
για εξαγορά και όχι εισφορά άδειας, σε δεύτερη φάση θα γίνει αύξηση κεφαλαίου
για την εξαγορά ακριβώς της τελικώς επιλεγείσας μίας άδειας. Τέλος με τρίτη
αύξηση κεφαλαίου και αφού έχει ολοκληρωθεί η φάση της λήψης των αναλυτικών
προσφορών κατασκευής του έργου, θα εισφερθούν τα τελικά κεφάλαια για την
παραγγελία του ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού και την κατασκευή του έργου.
Πρόκειται δηλαδή σε κάθε περίπτωση για μια διαδικασία σταδιακής εισφοράς
κεφαλαίων αναλόγως της εξέλιξης του εγχειρήματος.
Είστε αισιόδοξος το
μέλλον των ΑΠΕ στη χώρα μας;
Η αλλαγή κλίματος για την ανάπτυξη απαιτεί επενδύσεις και
ρευστότητα, ώστε να μπορούν αυτές εν συνεχεία να εξυπηρετούν τις υποχρεώσεις
τους. Με τον ν. 4414 η χώρα έκανε ένα γενναίο βήμα αξιοπιστίας και αλήθειας
προς τα εμπρός. Απομένει τώρα στην υλοποίηση του νόμου να μην οπισθοδρομήσουμε.
(από capital.gr, 27/08/2016)