Οι Μεγάλες Προσδοκίες της Κυβέρνησης στο Νέο ΕΣΕΚ δεν Μοιάζουν Εφικτές Υπό τις Παρούσες Συγκυρίες

Οι Μεγάλες Προσδοκίες της Κυβέρνησης στο Νέο ΕΣΕΚ δεν Μοιάζουν Εφικτές Υπό τις Παρούσες Συγκυρίες
Του Αδάμ Αδαμόπουλου
Τρι, 19 Νοεμβρίου 2019 - 19:17

Mεγαλεπήβολους στόχους για το έτος 2030 φέρεται να προωθεί το νέο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), που αναμένεται να τεθεί, εντός των ημερών, σε δημόσια διαβούλευση, σύμφωνα με τα όσα διαρρέουν από τη συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής, την περασμένη Παρασκευή. 

Πέραν των όσων έχουν γίνει ήδη γνωστά, ήτοι, για μηδενική συμμετοχή του λιγνίτη και μερίδιο 35% των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, για το έτος αναφοράς, 2030 το νέο ΕΣΕΚ αναφέρεται, επίσης, σε εξοικονόμηση, ίση ή και μεγαλύτερη του 35% στη τελική κατανάλωση ενέργειας στα κτίρια, σε σχέση με τα επίπεδα του 2007. Δηλαδή, ελαφρώς υψηλότερη από εκείνη που προβλεπόταν επί υπουργίας Γ. Σταθάκη και ανερχόταν στο 32%.

Ανάλογη είναι και η στρατηγική που φέρεται να υιοθετείται αναφορικά με την ηλεκτροκίνηση, καθώς μελετάται η προοπτική, το 10% του συνόλου των επιβατικών ΙΧ που θα κυκλοφορούν στην Ελλάδα το 2030, να είναι ηλεκτροκίνητα.

Στο σημείο στο οποίο συγκλίνουν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς στο νέο ΕΣΕΚ είναι η ανάγκη εμπροσθοβαρούς εφαρμογής του, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί εκ των προτέρων η επιτυχία του. Υπ’ αυτό το πρίσμα προβλέπεται η ταχεία απολιγνιτοποίηση τα πρώτα χρόνια υλοποίησης του σχεδίου, καθώς και η ταχεία εγκατάσταση μονάδων ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο, από κοινού με την πρόνοια, η τελική κατανάλωση ενέργειας να έχει μειωθεί ραγδαία, σε σύγκριση με τη διαμόρφωσή της το έτος 2007.

Η κυβέρνηση μοιάζει, επομένως, να θέτει απείρως πιο φιλόδοξους στόχους στην “πράσινη” ατζέντα της. Ήδη, όπως γνωρίζουμε, ο πρωθυπουργός έχει εξαγγείλει την απόσυρση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, ώστε να επιτύχει τη μετάβαση σε μια οικονομία μηδενικών ρύπων για το 2028, ήτοι, δέκα χρόνια νωρίτερα και από την χρονική διορία που έθεσε η Γερμανία για τον ίδιο στόχο.

Το εύλογο ερώτημα είναι όμως, το κατά πόσο μια τόσο ταχεία και ιδιαίτερα φιλόδοξη στρατηγική για μια μετάβαση στην «πράσινη» οικονομία είναι εφικτή, υπό την έννοια ότι η Ελλάδα υπολείπεται έναντι ενός μακρύ καταλόγου ευρωπαϊκών χωρών και σε ένα ευρύ φάσμα ζητημάτων που άπτονται της ενέργειας - από το επαχθές κόστος των εισαγωγών, μέχρι τη σημαντική καθυστέρηση στην εισαγωγή των κανόνων του target model.

Κατά την άποψη του energia.gr., οι μεγάλες προσδοκίες που καλλιεργεί η κυβέρνηση είναι εν πολλοίς έωλες, αφού δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την υλοποίησή τους και δη σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Εκτός αυτού η απόσυρση των λιγνιτικών μονάδων θα δημιουργούσε ένα κρίσιμο πρόβλημα με την επάρκεια ισχύος. Πιθανώς, η κεντρική φιλοσοφία πίσω από τη σπουδή να «τελειώνουμε» με τον λιγνίτη, αφορά περισσότερο στο πώς θα γλυτώσει η ΔΕΗ τις υπέρογκες επιβαρύνσεις που της κόστισαν οι δημοπρασίες τύπου ΝΟΜΕ. Ο εναλλακτικός μηχανισμός υποβοήθησης της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, στη χώρα μας υιοθετήθηκε ως κύριος μηχανισμός συμμόρφωσης με τις δεσμεύσεις του τρίτου Μνημονίου Συνεννόησης, όπως και των σχετικών κοινοτικών οδηγιών, που προέβλεπαν την υποχρέωση για σταδιακή απομείωση των μεριδίων της ΔΕΗ στην αγορά, σε επίπεδα χαμηλότερα του 50%.  

Σε κάθε περίπτωση τα μέλη της επιτροπής είχαν διορία έως σήμερα, Τρίτη, για να υποβάλλουν τα σχόλια τους, προκειμένου το τελικό κείμενο του αναθεωρημένου ΕΣΕΚ να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση κάποια στιγμή έως τις 21 Νοεμβρίου και να παραμείνει ανοικτό για σχόλια έως και τις αρχές Δεκεμβρίου. Μετά, η επιτροπή θα συνεδριάσει για μια τελευταία φορά, προκειμένου να επικυρώσει την τελική μορφή του ΕΣΕΚ, που θα εγκριθεί από το ΚΥΣΟΙΠ, ώστε έως το τελευταίο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου να έχει αποσταλεί στην Κομισιόν.