Παρά το γεγονός ότι Ελλάδα-Βουλγαρία συμφωνούν για την υλοποίηση του αγωγού IGB, ωστόσο, μια νέα παράμετρος έχει αναδυθεί. Η ανάγκη το έργο να καταστεί οικονομικά βιώσιμο. Αυτή η προοπτική διασφαλίζεται μόνον με τη ροή φυσικού αερίου, κάτι το οποίο δεν διαφαίνεται να συμβεί πριν από την ολοκλήρωση του TAP, δηλαδή, στα τέλη της τρέχουσας δεκαετίας

Παρά το γεγονός ότι Ελλάδα-Βουλγαρία συμφωνούν για την υλοποίηση του αγωγού IGB, ωστόσο, μια νέα παράμετρος έχει αναδυθεί. Η ανάγκη το έργο να καταστεί οικονομικά βιώσιμο. Αυτή η προοπτική διασφαλίζεται μόνον με τη ροή φυσικού αερίου, κάτι το οποίο δεν διαφαίνεται να συμβεί πριν από την ολοκλήρωση του TAP, δηλαδή, στα τέλη της τρέχουσας δεκαετίας. Συνεπώς, δεν αποκλείεται να «κλειδώσει» η κατασκευή του ελληνοβουλγαρικού αγωγού, με τη λήψη της επενδυτικής απόφασης στα τέλη Μαΐου, ωστόσο, αυτό δεν θα συνεπάγεται και την άμεση κατασκευή του, η οποία, όπως δείχνουν όλες οι ενδείξεις, θα συντονιστεί με το χρονοδιάγραμμα του TAP.

Ο προβληματισμός για την ανάγκη το έργο να καταστεί οικονομικά βιώσιμο προκύπτει, καταρχήν, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το energia. gr, από την έλλειψη εμπορικού ενδιαφέροντος τρίτων για μακροπρόθεσμη δέσμευση ποσοτήτων μεταφοράς φυσικού αερίου μέσω του IGB. Το δεσμευτικό market test είχε απογοητευτικά αποτελέσματα, συνεπώς, οι εταίροι που συμμετέχουν στην κοινή εταιρία Interconnector Greece Bulgaria EAD (ΔΕΠΑ, Edison, Bulgarian Energy Holding) χρειάζεται να εγγυηθούν το γέμισμα του αγωγού. Τι δυνατότητες υπάρχουν αυτή τη στιγμή; Μόνον το συμβόλαιο που έχει υπογράψει η Bulgarian Energy Holding με την κοινοπραξία του Σαχ Ντενίζ ΙΙ, για την προμήθεια 1 δισ. κ.μ. αζέρικου φυσικού αερίου, που θα μεταφέρει ο TAP και θα διοχετεύεται στη Βουλγαρία μέσω του IGB. Δηλαδή, από το 2020 και μετά. Επί της ουσίας, δηλαδή, ο IGB, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου, έτσι κι αλλιώς, είναι επί βουλγαρικού εδάφους, αυτή τη στιγμή φαίνεται να εξυπηρετεί μόνον τη γειτονική χώρα. Ενδιαφέρει βεβαίως και την Ελλάδα, ως κομμάτι του Κάθετου Διαδρόμου, που θα την ενοποιήσει με τις χώρες της Ν.Α. Ευρώπης ως την Κεντρική Ευρώπη, αλλά σε ένα γεωστρατηγικό επίπεδο, με μεσομακροπρόθεσμα οφέλη, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση.

Το δεύτερο στοιχείο που προβληματίζει είναι η χρηματοδότηση του έργου. Η Βουλγαρία έχει εγγράψει 80 εκατ. ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό της για την κατασκευή του project, αλλά δεν είναι αρκετά. Ήδη, αναζητεί επιπλέον οικονομική ενίσχυση μέσω Ε.Ε., αλλά και δανειακών κεφαλαίων. Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα καλείται να χρηματοδοτήσει ένα έργο, με τα περιορισμένα οικονομικά της, λόγω ύφεσης και κρίσης, το οποίο επί της ουσίας φαίνεται, τουλάχιστον τώρα, ότι εξυπηρετεί μόνον τη Βουλγαρία.

Με αυτά τα δεδομένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχει στη διάθεση του το energia. gr, υφίσταται μεν κοινή βούληση να ληφθεί η επενδυτική απόφαση για τον IGB ως τα τέλη Μαΐου, όπως έχουν δεσμευθεί οι υπουργοί Ενέργειας, κ. Λαφαζάνης και κ. Πέτκοβα, ωστόσο, δεν θα υπάρξει βιασύνη για την ολοκλήρωση της κατασκευής του πριν από τον TAP. «Το να λάβει κανείς την επενδυτική απόφαση δεν σημαίνει ότι θα κλείσουν και όλα τα κεφάλαια για το project», είπε στο energia. gr πολύ καλά ενημερωμένη πηγή της εταιρίας Poseidon. «Χρειάζεται να οριστικοποιηθεί και ένα βιώσιμο και εφικτό επιχειρηματικό μοντέλο», υπογράμμισε χαρακτηριστικά. Αυτό ακριβώς διερευνάται σε αυτή τη φάση, με την ίδια πηγή που μίλησε στο energia. gr να μην αποκλείει το ενδεχόμενο να επαναληφθεί ένα market test, αλλά σε χρόνο που θα ευνοείται από τις συνθήκες της αγοράς.