Μέσα σε μόλις λίγες δεκαετίες στα μέσα του 20ού αιώνα, η Κόστα Ρίκα κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος των πανάρχαιων τροπικών της δασών. Υστερα όμως από μεγάλη εκστρατεία περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης και αναδάσωσης, το τροπικό δάσος καλύπτει και πάλι πάνω από το ήμισυ της χώρας.
Στον Νότο, η εντατική υλοτομία στη Βραζιλία, που απειλούσε την επιβίωση του δάσους του Αμαζονίου, έχει περιορισθεί σημαντικά, με τη χώρα να συμβάλλει πλέον όσο καμία άλλη στον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Στην άλλη πλευρά του πλανήτη, στην Ινδονησία, οι τολμηρές προτάσεις των αρχών, με τη στήριξη μεγάλων επιχειρήσεων της χώρας, αναμένεται να οδηγήσουν στον περιορισμό του επικίνδυνου φαινομένου της καύσης των τροπικών δασών για τη δημιουργία εύφορων, καλλιεργήσιμων εκτάσεων.
Στην παγκόσμια μάχη για τον περιορισμό του φαινομένου του θερμοκηπίου, η διατήρηση των τροπικών δασών έχει αποδειχθεί ότι είναι η πιο αποτελεσματική μεσοπρόθεσμη στρατηγική. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε ο επιστημονικός κόσμος, έχοντας διαπιστώσει τον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζουν τα δάση στον περιορισμό του διοξειδίου του άνθρακα.Τα δέντρα των τροπικών δασών είναι έτσι ικανά να δεσμεύουν το διοξείδιο του άνθρακα από τον ατμοσφαιρικό αέρα, αποθηκεύοντάς το στον κορμό τους και στο έδαφος κάτω από τις ρίζες τους.
Η καταστροφή των δασών, όμως, με την καύση τους, απελευθερώνει μεγάλες ποσότητες διοξειδίου πίσω στην ατμόσφαιρα, ενισχύοντας το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη.Ο άνθρωπος έχει ήδη καταστρέψει ποσοστό τριών τετάρτων από τα δάση της Γης. Η ενίσχυση της περιβαλλοντικής συνείδησης σε κράτη που μέχρι πρότινος κατέστρεφαν τα δάση τους ενισχύει τις ελπίδες αναγέννησής τους.
Την ίδια στιγμή, ακόμη και μεγάλοι βιομηχανικοί επενδυτές σε κράτη της Αφρικής, όπως οι κινεζικές εταιρείες, έχουν και αυτοί συνειδητοποιήσει την ανάγκη διατήρησης του δασικού πλούτου, επιλέγοντας βιώσιμες λύσεις εκμετάλλευσης και αναδάσωσης.
Παρά ταύτα, περιβαλλοντικές οργανώσεις καλούν σε μεγαλύτερη κινητοποίηση, προειδοποιώντας ότι οι υπάρχουσες πρωτοβουλίες ίσως αποδειχθούν άκαρπες, αν δεν συνοδεύονται από αποφασιστική κρατική δράση σε κάθε χώρα του αναπτυσσόμενου κόσμου.
(από την εφημερίδα "Καθημερινή", 25/01/2015)