Αν δεν γνωρίζεις καλά τη χώρα, είναι λογικό να εκπλήσσεσαι όταν διαπιστώνεις την αδιαφορία με την οποία υποδεχτήκαμε την επιστροφή της οικονομίας σε τροχιά αύξησης του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Ακόμη και το υπουργείο Οικονομικών ή το Μαξίμου σκέφτηκαν να το πουν αργά το απόγευμα. Αλλά και η αντιπολίτευση το έπαιξε... μπλαζέ

Αν δεν γνωρίζεις καλά τη χώρα, είναι λογικό να εκπλήσσεσαι όταν διαπιστώνεις την αδιαφορία με την οποία υποδεχτήκαμε την επιστροφή της οικονομίας σε τροχιά αύξησης του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Ακόμη και το υπουργείο Οικονομικών ή το Μαξίμου σκέφτηκαν να το πουν αργά το απόγευμα. Αλλά και η αντιπολίτευση το έπαιξε... μπλαζέ. 

«Η ανάκαμψη για την οποία επιχαίρει ο κ. Σαμαράς δεν είναι τίποτε άλλο παρά η σταθεροποίηση στη μνημονιακή στασιμότητα και την κοινωνική εξαθλίωση», σχολίασε, με εξίσου χαρακτηριστική αργοπορία, το κόμμα που θέλει να κυβερνήσει.

Σκεφτείτε, μάλιστα, ότι η ημέρα και ώρα της ανακοίνωσης των προσωρινών στοιχείων για την εξέλιξη του ΑΕΠ είναι γνωστά εδώ και πολύ καιρό, για την Ελλάδα και όλη την Ευρώπη. Όπως γνωστό ήταν ότι οι αναλυτές εκτιμούσαν επιστροφή σε θετικό έδαφος της οικονομίας. Στα σοβαρά (και γι’ αυτό εξυπνότερα ημών) κράτη, τα πολιτικά επιτελεία περιμένουν με το «χέρι στη σκανδάλη» για να περάσουν τη δική τους ερμηνεία μιας τόσο σημαντικής εξέλιξης.

Η «μπροστά στις κάμερες» δήλωση του πρωθυπουργού αξιοποίησε βεβαίως το +1,7%, που είναι καλύτερο νούμερο της ανακοίνωσης της ΕΛΣΤΑΤ. Απέφυγε, όμως, να ζητήσει από τους βουλευτές του -που δεν θέλουν νέες όσο και ιστορικώς καθυστερημένες- διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Έχασε έτσι μια ευκαιρία να διαδηλώσει την πεποίθηση, που είμαι σίγουρος πως μοιράζεται, ότι για να σιγουρέψουμε την περαιτέρω άνοδο του ΑΕΠ χρειάζονται κι άλλες, ριζοσπαστικές, αλλαγές. Αυτό και μόνον αυτό δικαιολογεί την ορθή διαβεβαίωση του κ. Σαμαρά πως «από την ανάπτυξη που ξεκίνησε, δεν θα μείνει κανένας Έλληνας πίσω».

Έχασε, ακόμη, την ευκαιρία να θυμίσει στους πολίτες της χώρας ότι αν η ύφεση διήρκεσε τόσο πολύ είναι επειδή, στις πιο κρίσιμες στιγμές, κάναμε τις λάθος επιλογές. Η επιστροφή του θετικού ΑΕΠ καθυστέρησε επειδή το κράτος προτίμησε να φορολογήσει αντί να εξοικονομήσει. 

Οι συνδικαλιστές έσπασαν συστηματικά την παραγωγή αντί να απαιτήσουν συμβόλαιο δικαιότερης κατανομής των βαρών. Οι πολιτικοί, σε διακομματική χορωδία, προτίμησαν να προστατεύουν συντεχνιακά συμφέροντα αντί να ενδυναμώνουν τη συλλογική άμυνα απέναντι στην τεράστια κρίση με την οποία ήρθαμε αντιμέτωποι.

Αλλά και τα μέσα ενημέρωσης, με την προφανή εξαίρεση της οικείας σας εφημερίδας, κατέταξαν σε χαμηλή βαθμίδα ενδιαφέροντος την περί της εξόδου από την ύφεση σπουδαία είδηση. Είναι αλήθεια ότι κανείς δεν είναι σίγουρος ότι τα καλά νέα θα παραμείνουν καλά και, κυρίως, τι να κάνουμε για να γίνουν καλύτερα. Αντί, δηλαδή, το ΑΕΠ του 2015 να τρέξει με 2,5-2,9%, όπως μέχρι στιγμής προβλέπεται, να ξεπεράσει αισθητά το 3%, όπως απαιτείται για να πιάσουν δουλειά οι άνεργοι.

(από την Εφημερίδα: "Η Καθημερινή", 18/11/2014)