Το Λονδίνο στην «Γραμμή» της Άγκυρας: Αμφισβητεί το Δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ΑΟΖ!

Το Λονδίνο στην «Γραμμή» της Άγκυρας: Αμφισβητεί το Δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ΑΟΖ!
energia.gr
Τετ, 29 Οκτωβρίου 2014 - 12:04
Ευθυγραμμίζεται με τις τουρκικές απόψεις στο θέμα της κυπριακής ΑΟΖ το Λονδίνο, όπως δείχνουν συγκεκριμένες δηλώσεις και κινήσεις της βρετανικής κυβέρνησης. Στόχος των Βρετανών είναι ο πειθαναγκασμός της Λευκωσίας να αναστείλει κάθε ενέργεια προς την κατεύθυνση εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, μέχρι την επίτευξη λύσης στο Κυπριακό

Ευθυγραμμίζεται με τις τουρκικές απόψεις στο θέμα της κυπριακής ΑΟΖ το Λονδίνο, όπως δείχνουν συγκεκριμένες δηλώσεις και κινήσεις της βρετανικής κυβέρνησης. Στόχος των Βρετανών είναι ο πειθαναγκασμός της Λευκωσίας να αναστείλει κάθε ενέργεια προς την κατεύθυνση εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, μέχρι την επίτευξη λύσης στο Κυπριακό.

Όπως μεταδίδει ο «Φιλελεύθερος», ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάμερον, στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής, στις Βρυξέλλες, έθεσε ενώπιον των ηγετών των κρατών-μελών, το ερώτημα: «Έχει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη η Κύπρος, πριν από τη λύση του κυπριακού προβλήματος;», αμφισβητώντας ευθέως την υπόσταση της κυπριακής ΑΟΖ.

Η τοποθέτηση του κ. Κάμερον έγινε μόλις μερικά εικοσιτετράωρα μετά το μπλοκάρισμα, εκ μέρους του Λονδίνου (της Στοκχόλμης και του Ελσίνκι), διαβήματος που όπως αποκάλυψε ο «Φ», δρομολογείτο από την Ε.Ε. προς τον ΟΗΕ, για τις τουρκικές προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Γίνεται κατανοητό ότι η Βρετανία δεν επιχειρεί απλώς να διασφαλίσει ότι η Τουρκία θα μείνει στο απυρόβλητο και δεν θα αποτελέσει υποκείμενο διαβήματος, αλλά αμφισβητεί στο πλέον υψηλό πολιτικό επίπεδο, εντός της Ε.Ε., την κυπριακή ΑΟΖ, όπως ακριβώς πράττει και η ίδια η Άγκυρα.

Η απάντηση της Άνγκελα Μέρκελ στον Ντέιβιντ Κάμερον ότι εάν όλα τα κράτη έχουν ΑΟΖ, γιατί να μην έχει και η Κύπρος, αποτέλεσε μια ισχυρή φωνή στήριξης για τη Λευκωσία. Ωστόσο, δεν ανατρέπει τους κοινούς σχεδιασμούς του Λονδίνου και της Άγκυρας, οι οποίοι επιχειρούν να αμφισβητήσουν την κυπριακή ΑΟΖ και ταυτόχρονα και τη δυνατότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλευθεί τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Λονδίνο και Άγκυρα (όπως και η Ουάσινγκτον) θεωρούν ότι η εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων δεν πρέπει να λάβει χώρα πριν από την επίλυση του Κυπριακού. Υπογραμμίζουν με κάθε ευκαιρία σε Ευρωπαίους συνομιλητές τους ότι τα κοιτάσματα αποτελούν φυσικό πλούτο που πρέπει να τύχει συνεκμετάλλευσης από τις δύο κοινότητες της νήσου, στη λογική του «νέου συνεταιρισμού» και των δύο συνιστώντων κρατιδίων.

Σημειώνεται ότι η Άγκυρα έχει επανειλημμένα υποβάλει ενώπιον της Ε.Ε. συγκεκριμένη επιχειρηματολογία επί του προκειμένου. Όπως δημοσίευσε παλαιότερα η κυπριακή εφημερίδα, από το 2011 η Τουρκία επιχειρεί την αμφισβήτηση της κυπριακής ΑΟΖ και κατά συνέπεια της δυνατότητας της Λευκωσίας να εκμεταλλευθεί τα κοιτάσματα φυσικού αερίου, για λογαριασμό του νόμιμου κυπριακού κράτους. Σε υπόμνημα που κατέθεσε προς την Ε.Ε., αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η Τουρκία έχει τη γνώμη ότι οι οριοθετήσεις της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας ή της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης σε μια ημίκλειστη θάλασσα, όπως η Μεσόγειος, θα πρέπει να πραγματοποιούνται με συμφωνία και με σεβασμό στα δικαιώματα και τα συμφέροντα των ενδιαφερομένων τρίτων χωρών, σύμφωνα με τις βασικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου».

Το παιγνίδι που έστησε η Βρετανία εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, με φόντο τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και την ΑΟΖ, αναμένεται να έχει και συνέπεια και στο ευρωπαϊκό πεδίο, ενόψει των Συμπερασμάτων του προσεχούς Δεκεμβρίου. Όπως πληροφορείται ο «Φ», μοναδική ανησυχία της Βρετανίας είναι η ενδεχόμενη επίσημη υλοποίηση της απόφασης Αναστασιάδη για πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας, υπό το φως της εισβολής της Άγκυρας στην ΑΟΖ. Άριστα ενημερωμένη πηγή μας ανέφερε ότι το Λονδίνο είπε, σε επισήμους στην έδρα της Ε.Ε., ότι ενδεχόμενη καταγραφή της απόφασης της Λευκωσίας στα πρακτικά του Συμβουλίου, διά μονομερούς απόφασης του ΥΠΕΞ Γιαννάκη Κασουλίδη, θα προκαλέσει νέους τριγμούς στις ευρωτουρκικές σχέσεις. Κάτι που η Βρετανία επιθυμεί να αποφύγει πάση θυσία.