Οι
αμερικανικές πετρελαϊκές προσπαθούν διαρκώς να βελτιώσουν την τεχνολογία στο αέριο
σχιστών, ώστε να συνεχιστεί η εντυπωσιακή άνοδος της εγχώριας παραγωγής που
έχει φέρει μια πραγματική ενεργειακή επανάσταση την τελευταία δεκαετία.
Στα
πλαίσια αυτά, στους μεγάλους γεωλογικούς σχηματισμούς της χώρας που περιέχουν αέριο,
όπως το
Eagle
Ford, το
Bakken
και την λεκάνη
Permian
στο δυτικό Τέξας, οι
εταιρείες πειραματίζονται συνεχώς με νέες τεχνικές εξόρυξης. Ένα παράδειγμα είναι
η προσπάθεια της
Conoco
να διπλασιάσει εκ νέου
την ποσότητα των χημικών που διοχετεύσει στα πηγάδια της, ώστε να πιεστεί το αέριο
στο υπέδαφος και να αντληθεί προς την επιφάνεια. Η συγκεκριμένη χημική ουσία
μοιάζει με άμμο και διοχετεύεται υπό πίεση στο υπέδαφος, «σπρώχνοντας» επί της ουσίας
το αέριο. Το αποτέλεσμα είναι περισσότερη παραγωγή και υψηλότερα κέρδη.
Όλα
αυτά έχουν σημασία για την αμερικανική οικονομία, καθώς η μεγαλύτερη ενεργειακή
αυτάρκεια την ασφαλίζει απέναντι στους κινδύνους που διαγράφονται διεθνώς, ιδίως
σε περιοχές όπως η Μέση Ανατολή, από τις οποίες οι ΗΠΑ εισάγουν ακόμα και σήμερα
σημαντικές ποσότητες υδρογονανθράκων, αλλά σημαντικά μειωμένες σε σύγκριση με
το παρελθόν. Χαρακτηριστικό είναι ότι η παραγωγή αργού πετρελαίου στη χώρα αυξήθηκε
κατά 65% την τελευταία εξαετία, εξαιτίας των νέων τεχνικών που αναδείχτηκαν στο
αέριο σχιστών.
Διάφοροι
αναλυτές θεωρούν ότι στο κοντινό μέλλον, οι ΗΠΑ θα επιχειρήσουν να αναλάβουν
τον ρόλο του
swing
producer, τον οποίο κατέχει σήμερα
εδώ και δεκαετίες η Σαουδική Αραβία. Με τον τρόπο αυτό, θα είναι σε θέση να
επηρεάζουν σε ένα βαθμό τις διεθνείς τιμές στο αέριο και στο πετρέλαιο, πράγμα
που δεν ήταν εφικτό παλαιότερα. Για να συμβεί, όμως, αυτό θα πρέπει να
διατηρηθεί ή να αυξηθεί ακόμα περισσότερο η εγχώρια παραγωγή υδρογονανθράκων.
Το
κακό, σύμφωνα με πηγές των
Financial
Times,
είναι ότι οι γεωτρήσεις στο αέριο και πετρέλαιο σχιστών δεν είναι σαν τις συμβατικές
και χάνουν την παραγωγή τους πολύ πιο γρήγορα μέσα στο χρόνο, εξ ου και η ανάγκη
για διαρκείς επενδύσεις. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο
Bakken χρειάζονται 1400 νέες
γεωτρήσεις ετησίως απλά και μόνο για να παραμείνει σταθερή η παραγωγή. Σε κάθε
περίπτωση, κάποια στιγμή θα ξεκινήσει η αρνητική πορεία που θα οδηγήσει στο τέλος
της χρυσής αυτής εποχής. Το ερώτημα είναι πότε θα συμβεί αυτό.
Αυτός
είναι και ο λόγος που προς το παρόν οι εταιρείες του κλάδου επενδύουν στη νέα
τεχνολογία. Εκτός από την
Conoco, η
Continental
Resources, που διαθέτει τις περισσότερες
άδειες στο
Bakken, είναι ηγέτης στο λεγόμενο «
downspacing», δηλαδή το να χωράει περισσότερες γεωτρήσεις ανά τετραγωνικό μίλι,
με στόχο την μείωση του κόστους και την αύξηση της παραγωγής. Κατορθώνει να
τοποθετεί οκτώ πηγάδια εκεί που κανονικά θα χώραγαν μόνο τέσσερα, δηλαδή σε μια
πολύ πυκνή διάταξη. Ο στόχος είναι να αυξηθεί η παραγωγή σε 2 εκατ. βαρέλια ανά
ημέρα μέσα στα επόμενα 5-8 χρόνια.
Στο παιχνίδι, όμως,
δραστηριοποιούνται και οι μεγάλοι του πετρελαίου. Η
ExxonMobil
και η
Chevron
διεξάγουν προσπάθειες για αύξηση της δικής τους παραγωγής στις παραπάνω περιοχές,
οι οποίες μέχρι στιγμής έχουν στεφτεί από επιτυχία.
Με βάση τα παραπάνω, η αισιοδοξία κυριαρχεί σήμερα στην αμερικανική αγορά και όλοι
θεωρούν ότι συγκεκριμένα ο κλάδος του αερίου και πετρελαίου σχιστών βρίσκεται
ακόμα σε περίοδο ωρίμανσης. Κατά συνέπεια, μπορεί να περιμένει κανείς μια μακρά
περίοδο με χαμηλές ενεργειακές τιμές για την αμερικανική αγορά, εκτός αν
επιτραπούν οι εξαγωγές σε μεγάλες ποσότητες, οπότε αλλάζει το θέμα.