ΡΑΕ: Πρώτα Έλεγχος Κόστους, Μετά Αξιολόγηση για Νέο ΜΑΜΚ

Μετά από ένα τρίμηνο θα αξιολογηθεί από τη ΡΑΕ κατά πόσο είναι απαραίτητη η υιοθέτηση μηχανισμού αντικατάστασης του ΜΑΜΚ. Στο διάστημα αυτό και συγκεκριμένα, από την 1^η Ιουλίου, οπότε καταργήθηκε το cost recovery, ως τα τέλη Σεπτεμβρίου έχουν κληθεί από το Ρυθμιστή να υποβάλουν λεπτομερείς ημερήσιες αναφορές ο ΑΔΜΗΕ, η ΔΕΗ και οι ανεξάρτητοι παραγωγοί για τα κόστη που συνεπάγεται στο Σύστημα η κατάργηση του ΜΑΜΚ. Πάντως, σε μια πρώτη ανάγνωση, εκτιμάται ότι το κόστος που προκύπτει από την απόσυρση του cost recovery, και με δεδομένο ότι τα φορτία παραμένουν χαμηλά, είναι ελαφρά αυξημένο συγκριτικά με την περίοδο διατήρησης του, οπότε πιστεύεται ότι δεν χρειάζεται μηχανισμός αντικατάστασης εάν διατηρηθούν οι τρέχουσες συνθήκες. Σε κάθε περίπτωση, επισημαίνεται ότι δεν υπάρχει νόημα να αναζητηθεί μηχανισμός αντικατάστασης του ΜΑΜΚ, παρά μόνο στο πλαίσιο μιας γενικής αναδιάρθρωσης της ηλεκτρικής αγοράς.

Η ΡΑΕ εμφανίζεται ιδιαίτερα προσεκτική με το θέμα της αντικατάστασης του ΜΑΜΚ προτού εξετάσει τα αποτελέσματα από την κατάργηση του, που αποτελεί και μνημονιακή υποχρέωση. Η στάση αυτή ενισχύεται δεδομένου ότι υπάρχουν διιστάμενες απόψεις στην αγορά για το θέμα αυτό. Η μεν ΔΕΗ φαίνεται ότι δεν επιθυμεί τη διατήρηση του, παρά το γεγονός ότι λειτουργεί τις μονάδες φυσικού αερίου επί ζημία. Ωστόσο, το γεγονός ότι αποτελεί την κυρίαρχη Επιχείρηση στη λιανική αγορά και με διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο καυσίμων, έχει τη δυνατότητα ανάκτησης του κόστους αυτού μέσα από τα τιμολόγια λιανικής και όχι από τη χονδρεμπορική αγορά.

Αντίθετα, οι ανεξάρτητοι παραγωγοί που έχουν μόνον μονάδες φυσικού αερίου και εξαιρετικά περιορισμένο λιανεμπόριο, τάσσονται αναφανδόν υπέρ της υιοθέτησης μηχανισμού αντικατάστασης του ΜΑΜΚ. Οι ιδιωτικές μονάδες καθώς δεν έχουν δυνατότητα επηρεασμού της Οριακής Τιμής Συστήματος, παρά μόνον μία-δύο ώρες ημερησίως, υποστηρίζουν ότι θα πρέπει με κάποιον τρόπο να καλύψουν τη ζημία που έχουν τις υπόλοιπες ώρες και για το λόγο αυτό από την 1^η Ιουλίου έχουν αυξήσει τις προσφορές.

Έτσι εμφανίζεται το φαινόμενο η μεν ΔΕΗ να κάνει προσφορές για τις μονάδες φυσικού αερίου στο ελάχιστο μεταβλητό κόστος οι δε ανεξάρτητοι παραγωγοί πολύ πάνω από αυτό. Ενδεικτικά, την 1^η Ιουλίου το μεταβλητό κόστος για τη μονάδα Κομοτηνής της ΔΕΗ ήταν 90 ευρώ/ MWh, όμως, δεν αμείφτηκε με την τιμή αυτή, αλλά με βάση την ΟΤΣ, που ήταν περίπου 30% λιγότερη.

Από την άλλη πλευρά, ο ΑΔΜΗΕ είχε προτείνει να παραταθεί ο ΜΑΜΚ για ένα τρίμηνο, προκειμένου να μην υπάρξει πρόβλημα με την ευστάθεια του Συστήματος τους καλοκαιρινούς μήνες, αίτημα που δεν έγινε τελικά αποδεκτό. Τώρα καλείται ο Διαχειριστής της Μεταφοράς να ενημερώνει για το επόμενο τρίμηνο τη ΡΑΕ σχετικά με τις εντολές που δίνει για την εισαγωγή στο Σύστημα μονάδων φυσικού αερίου, καθώς και για το κόστος που συνεπάγεται, παρέχοντας και συγκριτικά στοιχεία με το τι θα συνέβαινε εάν υπήρχε cost recovery.

Ανεξάρτητες πηγές της αγοράς εκτιμούν ότι ο ΜΑΜΚ κατέληξε να γίνει ακριβός μηχανισμός με τη χειραγώγηση του κανόνα 30% και της ένταξης μονάδων φυσικού αερίου στο Σύστημα. Το ερώτημα βέβαια που διατυπώνεται είναι γιατί οι λιγνιτικές μονάδες δεν ήταν σε θέση να καλύψουν την παραγωγή από φυσικό αέριο με την κατάργηση του 30%. Αντίθετα, παρατηρήθηκε το φαινόμενο να μειωθεί η λιγνιτική παραγωγή, να αυξηθεί του φυσικού αερίου της ΔΕΗ και να μειωθεί η παραγωγή των ιδιωτικών σταθμών.

Κατά μία άλλη άποψη της αγοράς, αντί της αναζήτησης μηχανισμού αντικατάστασης του ΜΑΜΚ, που χαρακτηρίζεται ως στρεβλός μηχανισμός και δεν ισχύει σε καμία ανταγωνιστική αγορά, θα έπρεπε να καθιερωθούν και στη χώρα μας επικουρικές υπηρεσίες, με πρώτη την επιβολή ποινών για το έλλειμμα ενέργειας, καθώς και αμοιβή για τις εφεδρείες. Όπως υποστηρίζεται, θα μπορούσε να υιοθετηθεί το μοντέλο της Ιταλίας, που προβλέπει ποινή 500 ευρώ/ MWh για τα imbalances, ώστε να αποτραπούν, είτε εσκεμμένες ψευδείς δηλώσεις φορτίων, είτε λανθασμένες.