Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Τζον Κέρι κατηγόρησε τη Ρωσία ότι μετέρχεται «μεθόδους του 19ου αιώνα», με αφορμή την προσάρτηση της Κριμαίας. Δυτικοί αναλυτές βγάζουν διαφορετικά συμπεράσματα από τον επιτυχή τρόπο με τον οποίο οι ρωσικές δυνάμεις υλοποίησαν τις εντολές του προέδρου Πούτιν στην Κριμαία και την ανατολική Ουκρανία. Ενας στρατός που είχε απαξιωθεί ύστερα από τη διάλυση της ΕΣΣΔ, αυτή τη φορά εμφανίστηκε να χρησιμοποιεί επιδέξια τακτικές του 21ου αιώνα, που συνδυάζουν τον «πόλεμο» στον κυβερνοχώρο, μια δυναμική εκστρατεία στον χώρο της ενημέρωσης και τη δράση άριστα εκπαιδευμένων ειδικών δυνάμεων του στρατού, αποσπώντας την πρωτοβουλία των κινήσεων από τη Δύση.
«Πρόκειται για μια σημαντική στροφή ως προς τον τρόπο με τον οποίο ο ρωσικός στρατός προσεγγίζει μια προβληματική κατάσταση», εκτιμά ο Τζέιμς Σταυρίδης, απόστρατος ναύαρχος και πρώην στρατιωτικός διοικητής του ΝΑΤΟ. «Επαιξαν τα δυνατά τους χαρτιά με επιδεξιότητα».
Οι βελτιωμένες επιδόσεις του ρωσικού στρατού έχουν σημασία όχι μόνο για την έκβαση του ουκρανικού δράματος, αλλά και για την ασφάλεια σειράς πρώην σοβιετικών δημοκρατιών.
Η επιδεξιότητα των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία δεν θυμίζει σε τίποτα τις επιχειρήσεις για την ανακατάληψη του Γκρόζνι από Τσετσένους αυτονομιστές, το 2000. Τότε η Ρωσία είχε εξαπολύσει καταιγιστικές επιχειρήσεις με χρήση μονάδων πυροβολικού, μαχητικών αεροσκαφών και πυραύλων εδάφους-εδάφους, αδιαφορώντας για παράπλευρες απώλειες. Εκτοτε, η Ρωσία ανέπτυξε αποτελεσματικότερους τρόπους για την άσκηση επιρροής στο «εγγύς εξωτερικό», τα μη ρωσικά έθνη που αναδύθηκαν από τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Αναβάθμισε τον στρατό, δίνοντας έμφαση στις ειδικές δυνάμεις, αερομεταφερόμενα και ναυτικά σώματα ταχείας επέμβασης, που δοκιμάστηκαν επιτυχώς στην Κριμαία, σύμφωνα με τον Ρότζερ Μακντέρμοντ από το Ιδρυμα Τζέιμσταουν. Ο ίδιος αναλυτής τονίζει ότι η γρήγορη επιτυχία των Ρώσων στην Κριμαία δεν αποτελεί ένδειξη για τη συνολική ετοιμότητα του ρωσικού στρατού, που αποτελείται κατά βάση από κληρωτούς και δεν μπορεί να συγκριθεί με τον επαγγελματικό, αμερικανικό στρατό.
Σε κάθε περίπτωση, η πρόοδος είναι εντυπωσιακή. Δεν είχε προλάβει η αμερικανική κυβέρνηση να απαιτήσει την απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων από την Κριμαία και το Κρεμλίνο ανέβασε τον πήχυ συγκεντρώνοντας γύρω στις 40.000 στρατιώτες κοντά στα ανατολικά σύνορα της Ουκρανίας. Σε χρόνο μηδέν, οι Ρώσοι έστελναν μικρές, καλά εξοπλισμένες μονάδες στην Αν. Ουκρανία να καταλάβουν κυβερνητικά κτίρια, που παρέδιδαν σε φιλορώσους αυτονομιστές και τοπικές πολιτοφυλακές. «Καθώς διαθέτουν μια ορισμένη τοπική υποστήριξη, έχουν τη δυνατότητα να πετυχαίνουν τους στόχους τους με πολύ μικρό αριθμό στρατιωτών και να προχωρούν στους επόμενους», εκτιμά ο Ντανιέλ Γκουρ, ειδικός σε θέματα ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στο Ινστιτούτο Λέξινγκτον. «Η ίδια στρατηγική μπορεί να εφαρμοστεί σε ολόκληρη την επικράτεια της πρώην ΕΣΣΔ», εκτιμά ο Κρις Ντόνελι, πρώην σύμβουλος του ΝΑΤΟ, προσθέτοντας ότι ιδιαίτερα ευάλωτες είναι η Γεωργία, η Μολδαβία, η Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και τα κράτη της Κεντρικής Ασίας.