Με κοινή τους ανακοίνωση, οι σύνδεσμοι ΕΛΕΤΑΕΝ, ΕΣΗΑΠΕ, ΕΣΜΥΕ και ΕΛΛΕΒΙΟΜ αναφέρονται στην αύξηση του ΕΤΜΕΑΡ που αποφάσισε χθες η ΡΑΕ, σημειώνοντας ότι ήταν αναπόφευκτη, ενώ ταυτόχρονα παραμένουν αρκετά προβλήματα και στρεβλώσεις στην αγορά ενέργειας.
Με κοινή τους ανακοίνωση, οι σύνδεσμοι ΕΛΕΤΑΕΝ, ΕΣΗΑΠΕ, ΕΣΜΥΕ και ΕΛΛΕΒΙΟΜ αναφέρονται στην αύξηση του ΕΤΜΕΑΡ που αποφάσισε χθες η ΡΑΕ, σημειώνοντας ότι ήταν αναπόφευκτη, ενώ ταυτόχρονα παραμένουν αρκετά προβλήματα και στρεβλώσεις στην αγορά ενέργειας.
Οι φορείς των ΑΠΕ τονίζουν ότι “με την απόφαση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας για αναπροσαρμογή του Ειδικού Τέλους Μείωσης Εκπομπών Αερίων Ρύπων (ΕΤΜΕΑΡ), η επιβάρυνση του μέσου νοικοκυριού (με κατανάλωση 1400 kWh το τετράμηνο) αυξάνεται κατά λιγότερο από ένα ευρώ το μήνα.
H αναπροσαρμογή του ΕΤΜΕΑΡ κατέστη απολύτως αναγκαία και αναπόφευκτη, εξαιτίας των απίθανων καθυστερήσεων τα τελευταία τρία χρόνια στην επίλυση των βασικών προβλημάτων και στην προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών, τόσο στην αγορά ηλεκτρισμού συνολικά, όσο και στον μηχανισμό χρηματοδότησης των Α.Π.Ε. και της ΣΗΘΥΑ.
Είναι λυπηρό, σε αυτή τη δύσκολη οικονομική και κοινωνική συγκυρία, να πρέπει να αυξηθεί έστω και κατά ένα ευρώ το μήνα, το κόστος του ρεύματος που καλείται να καταβάλει ο καταναλωτής, εξαιτίας ακριβώς αυτών των καθυστερήσεων”.

Από εκεί και πέρα, οι σύνδεσμοι θεωρούν ότι αν πολλές από τις προτάσεις που είχε καταθέσει εδώ και πάρα πολύ καιρό η Ρ.Α.Ε. –αλλά και οι φορείς της αγοράς - είχαν γίνει έγκαιρα αποδεκτές και είχαν εφαρμοσθεί όταν έπρεπε από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες, η Ρ.Α.Ε. δεν θα χρειαζόταν να λάβει αυτή την απόφαση. Χαρακτηρίζουν την αναπροσαρμογή του ΕΤΜΕΑΡ ως έσχατη λύση για την ενίσχυση του ΛΑΓΗΕ, προκειμένου ο τελευταίος να μπορεί να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του.
Επίσης, υπογραμμίζουν ότι το έλλειμμα του ΛΑΓΗΕ και άρα και η σημερινή αναπροσαρμογή του ΕΤΜΕΑΡ, δεν έχει καμία σχέση με τις Α.Π.Ε. και το ύψος της αποζημίωσης που αυτές λαμβάνουν. “Ο στρεβλός και απηρχαιωμένος τρόπος υπολογισμού του ΕΤΜΕΑΡ, που ισχύει από το 1999, οδηγεί σε ανάγκη τεχνητής υπερτίμησής του κατά ένα ποσοστό της τάξης του 60%, όπως έχει υπολογίσει η σχετική μελέτη του ΙΟΒΕ1. Αυτό σημαίνει ότι μόνο το 40% του ΕΤΜΕΑΡ ή 7,5 x 40%= 3,0 Eυρώ ανά Μεγαβατώρα, αξιοποιούνται πράγματι υπέρ των Α.Π.Ε. (7,5 Ευρώ ανά Μεγαβατώρα είναι το μεσοσταθμικό ύψος του ΕΤΜΕΑΡ μετά την πρόσφατη απόφαση της Ρ.Α.Ε.”).
Τέλος, για την αντιμετώπιση των στρεβλώσεων προτείνονται τα εξής μέτρα:
1) Βραχυπρόθεσμα, να ενεργοποιηθούν όλα εκείνα τα μέτρα πολιτικής που έχει προ πολλού προτείνει η Ρ.Α.Ε. – αλλά και ο κλάδος των Α.Π.Ε.- και περιλαμβάνουν τη διοχέτευση πρόσθετων πόρων στο Λογαριασμό του ΛΑΓΗΕ. Μερικά από αυτά τα μέτρα το ΥΠΕΚΑ δεσμεύθηκε και πάλι ότι θα τα υλοποιήσει.
Τα μέτρα αυτά, πρέπει να συνδυαστούν με μέτρα αντιμετώπισης του συνολικού ταμειακού ελλείμματος της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικά ταχεία προώθηση του εκσυγχρονισμού και της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, με στόχο τη μείωση του συνολικού κόστους παροχής ηλεκτρικής ενέργειας.
Είναι προφανές ότι τα μέτρα αυτά δεν μπορεί να περιλαμβάνουν οποιαδήποτε μη συναινετική, αναδρομική επέμβαση στα συμβολαιοποιημένα έργα Α.Π.Ε., είτε με την επιβολή πρόσθετης φορολογίας ή εισφοράς, είτε με άλλο ανάλογο μέτρο. Κάτι τέτοιο θα ήταν εξαιρετικά άδικο, αναποτελεσματικό και, εν τέλει, καταστροφικό για την επενδυτική εμπιστοσύνη στη χώρα.
Οι Α.Π.Ε. δεν είναι δυνατό να ποινολογούνται επειδή το Κράτος προτιμά να τις αντιμετωπίζει ως το εύκολο θύμα και αρνείται επί τόσο καιρό να επιτελέσει το στοιχειώδες καθήκον του και να εφαρμόσει τη μοναδική δίκαιη και βιώσιμη λύση του προβλήματος.
2) 2.1. Η δίκαιη, μόνιμη και βιώσιμη λύση είναι η ευθύνη πληρωμής του Ειδικού Τέλους Μείωσης Εκπομπών Αερίων Ρύπων να μεταφερθεί πλήρως στους προμηθευτές και να ενσωματωθεί στο κόστος τους. Έτσι, θα πάψει η απίθανη επιδότηση των προμηθευτών και άρα των ορυκτών καυσίμων, από πόρους που μόνο κατ’ όνομα προορίζονται για τις Α.Π.Ε. και θα εκλείψει ο κίνδυνος νέων ελλειμμάτων στο μέλλον και νέων άδικων επιβαρύνσεων του καταναλωτή.
2.2. Το ΕΤΜΕΑΡ, ως διακριτό στοιχείο κόστους του προμηθευτή, να μετονομαστεί, ώστε η ονομασία του να αντιπροσωπεύει την αληθή του φύση που είναι η κάλυψη μιας χρηματικής διαφοράς (feed in tariff μείον οριακή τιμή συστήματος), η οποία δεν σχετίζεται και δεν αντανακλά κανένα κόστος, ούτε των Α.Π.Ε. ούτε της μείωσης των εκπομπών. Ως ορθή ονομασία προτείνεται το Τέλος Εξισορρόπησης,
2.3. Παράλληλα με τα ανωτέρω, προκειμένου ο καταναλωτής να λαμβάνει με διαφάνεια πλήρη ενημέρωση για το κόστος της ενέργειας που καταναλώνει, θα πρέπει να υπολογισθεί το αληθινό πρόσθετο κόστος/όφελος χάρη στις Α.Π.Ε. Ως ενδιάμεσο βήμα, πριν την πλήρη ενσωμάτωση του ΕΤΜΕΑΡ στο κόστος προμηθευτών, πρέπει το ΕΤΜΕΑΡ με υπολογίζεται με βάση την πραγματική αυτή επίπτωση οπότε θα παραμείνει μόλις στο 40% του σημερινού ύψους.