Ο
υπουργός Πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας και ο Γ.Γ. του
OPEC
δήλωσαν ότι η αγορά πετρελαίου είναι καλά εφοδιασμένη και ότι η σημερινή τιμή
του είναι σε επίπεδα 15-20 δολάρια επάνω από το σημείο που θα έπρεπε να βρίσκεται.
Αυτός ήταν ένας από τους λόγους για την μικρή υποχώρηση της τιμής την Δευτέρα,
αν και όχι ο μόνος. Η επιδείνωση της δανειοληπτικής ικανότητας των ΗΠΑ και το
σφίξιμο στην αγορά της Κίνας συνέβαλαν επίσης. Πλέον το
Brent
βρίσκεται κοντά στα 120 δολάρια και οι παραγωγοί του
OPEC
γνωρίζουν καλά τον κίνδυνο ότι μια ακριβή τιμή μπορεί να οδηγήσει σε επιβράδυνση
της παγκόσμιας ανάπτυξης και καταστροφή της ζήτησης για πετρέλαιο. Για αυτούς,
ο εφιάλτης του β’ εξαμήνου του 2008 είναι ακόμα πρόσφατος.
Από
την άλλη, ιδίως η Σαουδική Αραβία, έχει ανάγκη μια ακριβή τιμή για να στηρίξει τις
κοινωνικές της παροχές, στις οποίες προχώρησε ως απάντηση στην αναταραχή που
επικρατεί σε Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική. Η χώρα διαθέτει έναν από τους πιο
γοργά αυξανόμενους πληθυσμούς και σημαντική ανεργία στους νέους, συνεπώς η
βασιλική οικογένεια είναι πρόθυμη να εξαγοράσει την οποιαδήποτε κρίση. Αρκετές
αναλύσεις δείχνουν ότι το βασίλειο χρειάζεται σήμερα μια τιμή
Brent
στα 100 δολάρια για να εξισορροπήσει τον προϋπολογισμό του. Στα ίδια επίπεδα
εξισορροπείται και ο προϋπολογισμός της Ρωσίας.
Είναι
εμφανές πως ο
OPEC δεν θέλει να ρίξει την τιμή, διοχετεύοντας
περισσότερο πετρέλαιο στην αγορά. Με την ανάμνηση του 2008 ακόμα φρέσκια, εξ ίσου
σημαντικό είναι και το προηγούμενο του Νοεμβρίου του 1997, όταν ο οργανισμός
αποφάσισε να παράγει περισσότερο πετρέλαιο, τη στιγμή που η ζήτηση μειωνόταν,
με αποτέλεσμα την κατάρρευση της τιμής. Η εξέλιξη αυτή οδήγησε τον Αύγουστο του
1998 την Ρωσία στην χρεοκοπία.
Η
Σαουδική Αραβία και οι πιο μετριοπαθείς παραγωγοί του
OPEC (
HAE,
Κουβέιτ) φοβούνται να παράγουν περισσότερο από φόβο μήπως η παγκόσμια ζήτηση
κυμανθεί κάτω από τα 89,4 εκατ. βαρέλια ανά ημέρα. Επίσης, υπάρχει ο αστάθμητος
παράγοντας της κρίσης στη Λιβύη: Σήμερα η κατάσταση εκεί είναι η χειρότερη από
πλευράς εξαγωγών πετρελαίου και συνεπώς μπορεί να γίνει μόνο καλύτερη.
Για
τους παραπάνω λόγους εξηγείται η προσπάθεια για «ρητορική» μείωση των τιμών,
παρά για απτές πράξεις που μπορεί να έχουν ανεπιθύμητες συνέπειες τις οποίες οι
παραγωγοί δεν θα μπορέσουν να αναστρέψουν αργότερα, ιδίως αν πληγεί η πειθαρχία
εντός του
OPEC. Η Ρωσία βεβαίως θα συνεχίσει, όπως συνήθως, να
παράγει και να εξάγει στο μέγιστο.