Άρθρο με το οποίο στηρίζουν την υλοποίηση του Nord Stream 2 συνυπογράφουν
οι
CEO
τριών ευρωπαϊκών εταιρειών που συμμετέχουν στην κοινοπραξία του αγωγού. Ο
Klaus Schafer, Διευθύνων Σύμβουλος της Uniper, ο Mario Mehren, Διευθύνων
Σύμβουλος της Wintershall και ο Διευθύνων Σύμβουλος της OMV, Rainer Seele,
υπερασπίζονται το πρότζεκτ από τις έντονες επιθέσεις που δέχεται.
Το άρθρο των επικεφαλής τριών Ευρωπαίων εταίρων της ρωσικής
Gazprom
στην
υλοποίηση του πρότζεκτ που φιλοδοξεί να αυξήσει τη ροή ρωσικού αερίου προς τη
Γερμανία επιχειρεί να απαντήσει στους φόβους και τις επικρίσεις που δέχεται το
πρότζεκτ.
Πάντως, ο κύκλος αντιδράσεων που έχει ξεσπάσει σε Ευρώπη και
ΗΠΑ ενάντια στην κατασκευή του
Nord
Stream
2, αποτελεί άλλη μία απόδειξη του ότι η οικονομική αλληλεξάρτηση μπορεί να οδηγήσει
στη πυροδότηση γεωπολιτικών αντιθέσεων και όχι στη διαμόρφωση συνεργατικού
περιβάλλοντος. Χαρακτηριστική είναι η διαφορά απόψεων για το θέμα ανάμεσα στη
Γερμανία και τους ανατολικοευρωπαίους γείτονές της. Η Γερμανίδα καγκελάριος
Άνγκελα Μέρκελ, σε συνάντηση που είχε πρόσφατα στο Βερολίνο με τον Πολωνό
πρωθυπουργό Ματέους Μοραβιέτσκι, υπογράμμισε ότι ο αγωγός δε συνιστά απειλή,
αλλά αντίθετα ένα οικονομικό έργο που θα συμβάλλει στην διαφοροποίηση των
ενεργειακών πηγών της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Ακριβώς αντίθετη είναι η στάση της Πολωνίας, όπως εκφράστηκε
από τον κ. Μοραβιέτσκι στην παραπάνω συνάντηση, αλλά και της Ουκρανίας, η οποία
θεωρεί ότι η κατασκευή του Nord Stream 2 θα μειώσει τη σημασία της ως χώρας
διέλευσης, καθιστώντας τη, μάλιστα, ευάλωτη ακόμη και σε κάποια μορφή
«επίθεσης» από τη Ρωσία εναντίον του αγωγού αερίου που σήμερα περνά μέσα από το
έδαφός της.
«Ο Nord Stream 2
εγγυάται την ασφάλεια εφοδιασμού στην Ευρώπη»
Από την άλλη, στο δικό τους άρθρο, οι επικεφαλής των τριών
εταιρειών τονίζουν ότι ο αγωγός, που προβλέπει την κατασκευή δύο επιπλέον γραμμών
στον υφιστάμενο και οι οποίες θα έχουν δυναμικότητα μεταφοράς 55 bcm αερίου ετησίως
από τη Ρωσία στην Γερμανία μέσω Βαλτικής, αποτελεί μια επένδυση δισεκατομμυρίων
δολαρίων με σύγχρονη ευρωπαϊκή υποδομή φυσικού αερίου. Μάλιστα, επισημαίνουν
ότι ο Nord Stream 2 εγγυάται ασφαλή παροχή φυσικού αερίου τόσο στους ευρωπαίους
κατοίκους όσο και στη βιομηχανία, καθώς μπορεί να προσφέρει την απαιτούμενη και
ανταγωνιστική και αξιόπιστη ισχύ για βιομηχανίες εντάσεως ενέργειας στην
Ευρώπη.
Όπως
υπογραμμίζουν, το φυσικό αέριο παρέχει τον πυλώνα στον οποίο μπορεί να βασιστεί
η ασφάλεια εφοδιασμού, προβλέποντας ότι θα καταστεί ακόμη πιο σημαντικό σε αυτό
το ρόλο, ειδικά εάν η Ευρώπη θέλει να επιτύχει τους φιλόδοξους κλιματικούς της
στόχους:
«Για
το σκοπό αυτό, δεν χρειαζόμαστε λιγότερο αλλά περισσότερο φυσικό αέριο - ως
εταίρο για τις ΑΠΕ. Σήμερα, η Ευρώπη μπορεί να προμηθεύσει μεγάλο μέρος της
δικής της παραγωγής με φυσικό αέριο, όμως η εγχώρια παραγωγή πέφτει γρηγορότερα
από ό, τι είχε αρχικά προβλεφθεί», σημειώνει το άρθρο των τριών
CEO, προσθέτοντας ότι
ταυτόχρονα η ζήτηση αυξάνεται.
«Πάνω
απ 'όλα, το φυσικό αέριο θα αντικαταστήσει τον άνθρακα και, μαζί με την αύξηση
των ΑΠΕ, θα επιτρέψει ένα φιλικό προς το κλίμα και ασφαλή ενεργειακό εφοδιασμό.
Η αυξανόμενη ζήτηση καλείται να αντιμετωπίσει τη μείωση της εγχώριας παραγωγής»,
επισημαίνουν στο άρθρο τους.
«Το
LNG των ΗΠΑ δεν μπορεί να ανταγωνιστεί το αέριο μέσω αγωγών στην
Ευρώπη»
Αναφερόμενοι στον πιθανό ρόλο του
LNG,
oι διευθύνοντες
σύμβουλοι των τριών δυτικών εταιρειών που συνεργάζονται με την
Gazprom
στο πρότζεκτ
του
Nord
Stream
2, αν και αναγνωρίζουν ότι η διεύρυνση της αγοράς του υγροποιημένου φυσικού αερίου προσφέρει διαφοροποίηση προμηθειών,
καθώς το LNG των ΗΠΑ στρέφεται προς την ευρωπαϊκή αγορά, υπογραμμίζουν, ωστόσο,
ότι δεν μπορεί να ανταγωνιστεί το αέριο μέσω αγωγών.
Η
Ευρώπη διαθέτει επαρκή δυναμικότητα τερματικών σταθμών και έχει μεγάλο
ενδιαφέρον για την εξασφάλιση περισσότερου φυσικού αερίου για τις αγορές της, από
την άλλη, όμως, όπως επισημαίνουν, χάρη στο αέριο που μεταφέρεται μέσω αγωγών, απολαμβάνει
συγκριτικά χαμηλές τιμές αερίου.
«Το
LNG που παράγεται από τις ΗΠΑ δεν ενδιαφέρει την Ευρώπη όσον αφορά την τιμή,
επειδή η Ευρώπη βρίσκεται σε πολύ καλή απόσταση από τους μεγάλους παραγωγούς
φυσικού αερίου. Αυτό αποτελεί ένα ατού από το οποίο εμείς οι Ευρωπαίοι
επωφελούμαστε καθημερινά», όπως αναφέρουν στο άρθρο τους, επισημαίνοντας ότι οι
ευρωπαϊκές αγορές συνδέονται αποτελεσματικά μέσω αγωγών με πολλούς παραγωγούς
φυσικού αερίου όπως η Νορβηγία, η Ρωσία και η Αλγερία, πράγμα που αποδίδει όχι
μόνο οικονομικά αλλά και σε όρους ενεργειακής πολιτικής, καθώς συνεπάγεται
ασφάλεια και αξιοπιστία.
«Ο
Nord Stream 2 δεν αυξάνει την εξάρτηση από τη Ρωσία, αλλά ενισχύει τη διαφοροποίηση
πηγών και τον ανταγωνισμό»
Επιπλέον, οι τρεις
CEO, σε μία προσπάθεια να διασκεδάσουν τους φόβους για πιθανή αύξηση
της επιρροής της Ρωσίας στην ΕΕ με «όπλο» την ενέργεια, υποστηρίζουν ότι ο
αγωγός Nord Stream 2 θα αποτελέσει μια άλλη αξιόπιστη διαδρομή για τη μεταφορά
αερίου στην Ευρώπη και τίποτε άλλο. Όπως υπογραμμίζουν στο κοινό τους άρθρο, περισσότερες
επιλογές συνεπάγονται μεγαλύτερο ανταγωνισμό, ενώ πολλές εναλλακτικές λύσεις
αναπόφευκτα μεταφράζονται σε μεγαλύτερη ασφάλεια εφοδιασμού.
Υπερασπίζονται
επίσης το ρωσικό φυσικό αέριο τονίζοντας ότι αυτές οι προμήθειες αποτελούν
βασικό στοιχείο του έργου, ειδικά επειδή δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο με περισσότερα
αποθέματα φυσικού αερίου από τη Ρωσία.
«Ωστόσο,
δεν πρόκειται για μονομερή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία, αλλά για μια
εταιρική σχέση που εξασφαλίζει πολύ αξιόπιστες προμήθειες φυσικού αερίου στη
Γερμανία για αρκετές δεκαετίες», ανέφερε το άρθρο.
Κριτική για το ρόλο της
Κομισιόν
Τέλος,
τα ανώτατα στελέχη υψηλού επιπέδου των Uniper, Wintershall και OMV επικρίνουν τη
στάση που υιοθέτησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέναντι στο πρότζεκτ:
«Η
ΕΕ πρέπει να αναρωτηθεί γιατί δεν έχει ενεργήσει με αντικειμενικό τρόπο στη συζήτηση
γύρω από το Nord Stream 2. Το νομικό πλαίσιο για αυτό το έργο είναι σαφές και
δεν αφήνει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κανένα περιθώριο για διαπραγματεύσεις - όπως
η νομική υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου
επιβεβαίωσε
με ακρίβεια. Εδώ πρέπει να τηρηθεί με συνέπεια ο εφαρμοστέος νόμος, διότι μόνο
αυτό δημιουργεί επενδύσεις και επομένως ενεργειακή ασφάλεια».
Μάλιστα,
προειδοποιούν ότι «έργα αυτού του μεγέθους δεν θα είναι πλέον σε θέση να βρουν
επενδυτές στο μέλλον εάν οικονομικά έργα βρίσκονται υπό τη δαμόκλειο σπάθη», ως
«εργαλεία» στο πλαίσιο κοινωνικών ή πολιτικών συζητήσεων.
Αν κρίνουμε, πάντως, από τις αντιδράσεις που έχει επισύρει
το έργο του
Nord
Stream
2, η συγκεκριμένη παράγραφος της επιστολής των τριών
CEO
δεν αποτελεί
μόνο ένα ευχολόγιο απέναντι σε μία πραγματικότητα που για άλλη μια φορά
χαρακτηρίζει τον ενεργειακό τομέα. Κυρίως είναι μία έμμεση πλην σαφής ένδειξη
του ότι οι χώρες της ΕΕ στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, υπό το βάρος των
ψυχροπολεμικών τους εμπειριών, αλλά και των δύο κρίσεων φυσικού αερίου την περασμένη
δεκαετία ανάμεσα σε Κίεβο και Μόσχα, βλέπουν τον εαυτό τους ως ένα «ανάχωμα» απέναντι
στη Ρωσία, γεγονός που μπορεί να γίνει εμπόδιο στα οικονομικά σχέδια της Γερμανίας. Κι αυτό μολονότι το Βερολίνο στήριξε, μετά την πτώση του κομμουνισμού, την είσοδο των κρατών αυτών στην Ευρωπαϊκή Ένωση καθιστώντας τα προνομιακό πεδίο της δικής του εμπορικής και οικονομικής
επέκτασης.