Μπορεί να φανεί υπερβολική ή απίθανα απλοϊκή η παρατήρησή
μας για αυτό που βλέπουμε να συντελείται σήμερα στην πολυπληθέστερη χώρα του
κόσμου, που εξακολουθεί να είναι η Κίνα. Και αυτό δεν έχει σχέση με την
πολιτική, το σύστημα διακυβέρνησης ή τα ανθρώπινα δικαιώματα (αυτά έχουν εδώ
και χρόνια ξεκαθαρίσει μέσω της επιβολής του πρωτόγνωρου μοντέλου του κινεζικού
κρατικού καπιταλισμού), αλλά με την Τεχνολογία και το ρόλο που αυτή παίζει στον
υπό εξέλιξη κοινωνικό μετασχηματισμό της απέραντης αυτής χώρας.
Στο επίκεντρο αυτού του μετασχηματισμού είναι η ριζική
βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης για τα 600-700 εκατομμύρια Κινέζων που
εξακολουθούν να ζουν και να εργάζονται στη ύπαιθρο ,μάλλον ξεκομμένοι από τις
ανέσεις που προσφέρει η σύγχρονη αστικοποιημένη κοινωνία. Απώτερος στόχος της
κυβερνητικής πολιτικής είναι η σταδιακή προσέλκυση αυτού του λιγότερου
ευνοημένου μέρους του πληθυσμού σε αστικά και περιαστικά κέντρα που τώρα δημιουργούνται
σε όλη σχεδόν την Κίνα και παράλληλα, η παροχή ισχυρών κινήτρων για τη
δημιουργία σύγχρονων αγροτικών μονάδων για εντατικοποίηση και αύξηση της
αγροτικής παραγωγής από ένα σαφώς μικρότερο, σε σύγκριση με σήμερα, αγροτικό
πληθυσμό.
Κεντρικό ρόλο στον αστικό αυτό μετασχηματισμό της κινεζικής κοινωνίας
παίζει η τεχνολογία και η βασική δέσμευση της κυβέρνησης Χι Jinping για
μετάβαση σε ένα λιγότερο ρυπογόνο περιβάλλον. Κάτι που μπορεί να επιτευχθεί
μόνο με τη σταδιακή κατάργηση του άνθρακα (παρά το γεγονός ότι η Κίνα παραμένει
από τους μεγαλύτερους καταναλωτές στερεών καυσίμων στον κόσμο, με σημαντική
δική της εγχώρια παραγωγή, αλλά και σημαντικές εισαγωγές thermal coal) και τη
μεγαλύτερη χρήση φυσικού αερίου και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Και όπως
δείχνουν τα πράγματα αυτή η στροφή πρέπει και μπορεί να πραγματοποιηθεί βάσει
εγχώριας τεχνολογίας που αναπτύσσουν σήμερα χιλιάδες καθιερωμένες, αλλά και
start up κινεζικές επιτηρήσεις. Συνδετικός κρίκος της τεχνολογικής επανάστασης
που πραγματοποιείται σήμερα στην Κίνα είναι ο ηλεκτρισμός, όχι τόσο υπό την
έννοια του εξηλεκτρισμού της χώρας, όσο με τη λογική της αντικατάστασης των
μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμενων καυσίμων με γνώμονα τη μείωση των εκπομπών του
θερμοκηπίου. Κάτι που αποτελεί εξάλλου κεντρική πολιτική επιλογή της κινεζικής κυβέρνησης.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της τεχνολογικά προσανατολισμένης
αλλαγής που συντελείται αυτή την περίοδο στην κινεζική κοινωνία αποτελεί η
στροφή προς την ηλεκτροκίνηση με τη σταδιακή κατάργηση των μηχανών εσωτερικής
καύσης, αρχής γενομένης από τα αστικά κέντρα, όπου ήδη τα λεωφορεία που
κυκλοφορούν στις περισσότερες πόλεις είναι πλήρως ηλεκτρικά χρησιμοποιώντας
μπαταρίες όπως εξάλλου, εδώ και αρκετά χρόνια, όλα τα σκούτερ. Με τον
εξηλεκτρισμό στις μεταφορές να υποστηρίζεται και να υποβοηθείται από ένα
ψηφιακά εκπαιδευμένο κοινό που κινείται, αγοράζει και πληρώνει μέσα από smart
phones και είναι πλήρως εξοικειωμένο με το e-commerce.
Έτσι, δεν είναι παράξενο που η Κίνα σήμερα αποτελεί τη
μεγαλύτερη και πλέον γρήγορα αναπτυσσόμενη αγορά ηλεκτρικών αυτοκινήτων στον
κόσμο, με συνολικές πωλήσεις ηλεκτρικών οχημάτων (ΙΧ και εμπορικής χρήσης) που
έφθασαν τις 800.000 το 2017 σε ένα σύνολο πωλήσεων που ξεπέρασαν τα 28 εκατ.
Σήμερα υπάρχουν εκατοντάδες εταιρείες που παράγουν ηλεκτρικά οχήματα στην Κίνα,
υποστηριζόμενες από φθηνά κυβερνητικά δάνεια και ένα ενθουσιώδες νεανικό κοινό
τεχνολόγων και επιχειρηματιών, που ποντάρουν στη αστική αναγέννηση και την
ηλεκτροκίνηση ως το βασικό μοχλό της.
Εγχώριες νεόκοπες εταιρείες όπως η ΝΙΟ, Byron, WM Motors και
Xpeng ανταγωνίζονται με πλέον καθιερωμένες αυτοκινητοβιομηχανίες όπως οι Geely,
SaIC και η BYD, αλλά και με ξένους κολοσσούς με μεγάλες πωλήσεις στην Κίνα,
όπως η BMW, Wolkswagen και Τoyota που διαθέτουν και αυτές ηλεκτρικά μοντέλα. Αν
και είναι απόλυτα βέβαιο ότι οι περισσότερες από τις υπάρχουσες σήμερα κινεζικές
εταιρείες ηλεκτρικών οχημάτων δε θα υπάρχουν σε λίγα χρόνια, με αρκετές να
έχουν συγχωνευθεί ή εξαγοραστεί από μεγαλύτερες, η σημερινή έντονη κινητικότητα
που παρατηρείται είναι ενδεικτική του τεράστιου ενδιαφέροντος για την προώθηση
της ηλεκτροκίνησης στο πλαίσιο ενός ευρύτερου κυβερνητικού προγραμματισμού για
στροφή σε νέες καθαρές μορφές ενέργειας.
